İzmirli 19 yaşında bir genç kız... Babasının yüzünden daha doğru düzgün bir kez dışarı çıkamazken yine babası yüzünden bilmediği bir şehirde , bilmediği bir aileye gelin giden bu kızın sonu ne olucak? Daha mı üzülecek , daha mı mutlu olucak ? Gelin beraber görelim. ••• Watpadde konu, kurgu ve isim açısından ilk kitaptır, tamamen şahsıma ait❗

Her insanın hayalleri,umutları vardır.Ve bu hayalleri gerçekleştirecek bir şehir... Peki ya bu hayallerin yanına psikopat bir aşk da eklenirse ne yapardınız?

Birlikte büyüyen iki genç... Biri diğerini yıllardır sevip, içinde saklamış... Peki ne kadar saklı kalabilir ki aşk gibi güçlü bir duygu? Ve hayata dair hiçbir tecrübesi olmayan, büyümeyi ve yetişkin olmayı, sevilerek öğrenen bir genç kız... Onlar küçüklükten beri birbirine bağlı iki arkadaşken, karı koca olarak bu arkadaşlığı devam ettirebilecekler mi? Okuyup görelim... *İlk yayınlanma tarihi : Ağustos - 2016 *Düzenlenme tarihi : Ocak - 2022

Sallantıda olan taze bir evlilik. Aşk, engeller, çatışma ve gerçek dostluk... Alması güç kararlar, yapması zor seçimler, unutması meşakkatli sevdalar, aşılması gereken mesafeler ve yıllanmış bir gönül yarası. Bu hikâyenin sonu nereye varacak, buyrun beraber görelim. {05.08.17}

"Buyurun kime bakmıştınız?" Bana yöneltilen soruyla sol tarafıma dönüp, her haliyle şirket çalışanı gibi görünen kıza baktım. "Toplantı ne zaman biter acaba? Eşim içeride de. Onu bekliyorum." "Bilmiyorum... Eşiniz kim?" "Sana ne can- yani şey. Yiğit. Yiğit Güneysu." "Ha. Şu şey..."dedi devamını getirmeden. Yiğit deyince gözleri parlamıştı. Sahte bir gülüş bahşedip konuştum: "Evet şey... Eşim."dedim kelimelerin üzerine basarak. Kaşlarını kaldırdı yalancı bir şaşkınlıkla. Daha sonra başını sallayıp yanımdan uzaklaştı. Kollarımı birleştirip bana en yakın duvara yaslandım. "Şeymiş!"diye söylendim. "Sana bakmaz, o benim." ... "Gene ne oldu?"dedi Yiğit bana yetişip. İlerideki az önce konuştuğum kızı işaret ettim. "Tanıyor musun?" "Ha o mu? İyi kızdır o? Niye sordun?" İyi kız diyor ya. Çıldıracağım. Kıskançlıksa da kıskançlık. Böyle kocayı kim kıskanmaz. "İyi o zaman. Siz iyi iyi geçinin." Asansörün bu kattan geçtiğini görünce yetişip düğmeye bastım. Arkamdan geleceğini bilmesem asla onları aynı ortamda bırakmazdım. "3. katta işim var."dedi. "Bana ne?"dedim. Asansör hareket etmeye başlayınca bana bakmasın diye aynaya döndüm ama yanlış bir karar aldım. O da aynaya dönüp bana baktı. Benim aksime gülüyordu. "Gülme!"dedim. "Neden?" "Komik bir şey yok çünkü." Çenesini sağ omzuma koyup arkamdan kollarını bana sardı. Aynadan hala bana bakmaya devam ederken konuştu: "İzmir'e geleli birkaç gün olmuş. Sence ben o kızı böyle söyleyecek kadar tanıyor olabilir miyim?"dedi ciddi bir ses tonuyla. "Ne? Nasıl? Ama o..." E kız bana tanıdığından bahsetmemiştiki. "Neden böyle söyledin o zaman?" dedim dememem gerektiği halde. Başını omzuma yatırıp genişletti. Tahmin etmeliydim. Ve o an utançtan kıpkırmızı olacağım kelimeleri sarf etti. "Beni kıskanınca çok güzel oluyorsun çünkü."

Sizden bir bebek isteniyor... Hem de 12 yaş sizden büyük bir adamdan... Cevabınız her ne olursa olsun hayatınız yokuşa hızlı adımlarla düşmeğe başlayacak... Soru basit... Yanıtlaması.... ZOR... Ya kendi hayatınızdan vazgeçecek.... Ya da canınızdan çok sevdiğiniz babanızın... Ama sorun soruda değildi. Soruyu olumlu cevapladığınız an size sadece bir şart sunuluyor... BEBEK ERKEK OLMAK ZORUNDA !!!

• Aşktan Adamlar - I • Buz gibi soğuk bir adamın, sıcacık bir yüreğe sahip kadınla olan imtihanıdır, Bal Bela. Birbirlerinden delicesine nefret eden iki yetişkin onlar, aynı zamanda birbirini delicesine isteyen... Öykü, geçmişin hayaletleriyle savaşırken kimseye göstermediği karanlığını sadece Poyraz'a sunar. Poyraz, çevresine ördüğü duvarların minicik kızgın bir kadın tarafından yıkılmasıyla bozguna uğrar. Bal Bela, birini sevmeyi istemeyen bir adamın ve sevilmeye ihtiyacı olan bir kadının hikâyesidir. Bal Bela, aşkın iyileştirici gücünün hikâyesidir. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ "Sen gerçekten tam bir belasın," dedi gülerek. Sonra ciddileşti. "Ama en güzel bela. Hatta, Bal Bela." "O tatlı bela olmasın?" dedim, soru sorar gibi bir tavırla tek kaşımı havaya kaldırarak. "Hayır Öykü," dedi Poyraz, tek nefeste. Başını iki yana salladı. "Kesinlikle hayır," dedikten sonra duraklayarak, uzun parmaklarını yanağımda dolaştırdı. Bana en güzel gülümsemelerinden birini bahşedip, konuşmaya devam etti, o derinden gelen etkileyici sesiyle. "Tatlı kelimesi yetersiz kalır, tarif edemez seni. Ancak bal olabilir bu, bir sürü çiçekten yapılan. Onlarca çiçek özü bir araya toplanıyor ve belki de yeryüzündeki en tatlı şey meydana geliyor. Senin gibi... Her şeyden biraz var sende, tıpkı bal gibi. Gözlerin rengini ondan almış ancak onu bile kıskandıracak güzellikte. Hiçbir şeyin tatlı olmadığı kadar tatlı olan bal... O sensin ama bir o kadar da başa belasın, Bal Bela." ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ 16 Yaşından büyük okuyucuların okumasını tavsiye ederim. Hikâyede yetişkin içerik bulunmaktadır. Bal Bela, kitap olduğu için yayından kaldırılmıştır. Tanıtım amaçlı ilk üç bölümü yayındadır.

Sessizliğe haps olmuştu kadının ruhu ve o, kadının sessizliğine bile ölen, ruhunu sevdasıyla iyileştiren bir adamdı. Fakat aşka giden yol dikenliydi, ayaklar kan revan içinde kalmıştı, yol uzundu ama yürek yine de pes etmiyordu. Aşk, kadının adıyla, adamın dudaklarının arasından kalpten bir sesle dile geldi. "Arya 'm," dedi adam. Sanki kadının adını söylerken bile tüm aşkını haykırır gibiydi. "Sessizliğine öldüğüm kadın," diye devam etti. ...................... Başlangıç tarihi: 07. 07.2017

Anne ve babası tarafından terkedilen, akrabalarının sahip çıktığı yaralı bir genç kız; Rumeysa DEMİR... Kaybettiklerine üzülmek yerine, elinde olanların kıymetini bilen, iyi kalpli bir delikanlı; Ömer ŞAHİN... Yaşanmışlıkların, acıların ve hüzünlerin buluşturduğu ortak yer; Bir uçurum kenarı... Ne Rumeysa kendini boşluğa bırakmak isterken yeni bir hayata merhaba diyeceğini biliyordu, Nede Ömer son anda tuttuğu kızın yaralarını iyileştirmeye çalışırken, hayatında kalıcı bir yer edineceğini... Kısıtlı olan vakitlerine inat... Biriktirdikleri anılar... Anılar biriktikçe çoğalan bir sevda... Birbiri için atan iki kalp... Beklenmedik bir anda gelen ayrılık... Vuslat için Rabblerine teslim olarak dua eden iki genç... Geleceği gölgelemek isteyen, geçmişte kalan sırlar... Dostlar... Düşmalar... Rumeysa'ya aşık karanlık bir adam... Onur SAYGIN... Gelecek için kurulan hayaller... Hasretin büyüttüğü bir sevda hikayesi... Hasret Kokulu Sevdam... Keyifli okumalar...

Birinin ismi Efser'di. Eşinin baş tâcı, serden geçtiğiydi. Birinin ismi de Esved'di. İsmi gözlerinin güzelliğinden mi, eşinin Kâbe'si gibi olmak için yaratılmış olmasından mı konuldu bilinmez birbirlerine hem cân hem cânândı onlar. Bir tane gülde iki ayrı kokuydular ama birbirinin tamamlayıcısıydılar. Biri zehr olsa diğeri panzehir olurdu. Böylelikle hem acıda şükrederlerdi hem biçare olduklarında. Sevgiden yaratılmışlardı onlar. Hatta aşktı diğer isimleri. Üç harfe bir âlem gibi sığmışlardı...