Tek bir sevgiyi bilen bir adamın Ve ona aşık olan kadının İlmek ilmek sabırla, sevgiyle örülen aşkı.

''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."

Beyazın siyaha aşık olup koynuna girmesiydi evrenin ilk günahı. Ve gri doğdu hiç kimseye söylemeden, sessizliği kardeş edinerek... Onun gördüğüyse, ne siyah ne beyaz ne de griydi. Hayatı kızıl, aynadaki yansıması grinin kendisiydi... #Wattys2015 kazananı. # Dex ilk romanım yarışması ikincisi. Düzenlenmiştir. Tüm hakları saklıdır.©

Başını gökyüzüne kaldırıp baksaydı bütün mazisinin onu bir yere doğru götürdüğünü görebilecekti. O hengâme anından önceki son anda zaman onun için işlerken o kendisini bütün dünyadan uzaklaştırıp, bütün duygularını ve düşüncelerini aynı noktada birleştirdi... Rüzgâr bilinmez bir zamandan akıp pelerininde bir dalgalanmaya neden oldu. Artık hazırdı. Birazdan burada bir son başlatacaktı. Elinin dokunduğu ve kılıcının kestiği her şey ebediyen değişecekti. Bu, tam da o andı! Kaçınılmaz olanın gerçekleşmekte olduğunu biliyordu. Savaş, yeni başlıyordu. Zaman değişti; tıpkı diğer her şey gibi. Aradan geçen onca zaman onları da değişime zorladı. Ancak şimdi değiştirme sırası onlarda.

Sevgili Varisim, Ruh Kontrolcümüz Hira; Bu mektubu okuduğuna göre, ruhun dört bilgesini bulmayı başarmışsın. Seni en içten şekilde kutlarım. Artık atalarından sana geçen tek şey güçlerin değil. Sana yenilmezliği de bahşediyoruz. Ruhun dört bilgesini gece yarısı tam on ikide ormanın derinliklerindeki çınar ağacının dibine koyarak, sol eline bir bıçakla pentagram çizmelisin. Pentagramdan akan kan toprakla buluştuğunda, ruhun dört bilgesindeki tüm güç sana aktarılacak. Ve bildiğin üzere Pentagram, Orta Çağ'dan beri beş elementin sembolüdür. Pentagramı çizmeye ruhun köşesinden başlamalısın. Yoksa yaptığın hiçbir şey işe yaramaz ve sen başarısız olursun. Bilgelerin gücü sana geçtiğinde, güçlerini istediğin uzunlukta kullanabileceksin. Ruhu kontrol ederken yorulmayacaksın ya da kendini kötü hissetmeyeceksin. Aynı zamanda güçlerini kontrol etmen çok daha kolaylaşacak. Bulduğun bu bilgeler, bilgeliklerini sana katacak. Ve güç, sonsuza dek senin damarlarında dolaşacak. Güçlerine kavuştuktan sonra ise, bilgelerden yalnızca birini yanına alıp, diğerlerini yerine bırakacaksın. Zamanı geldiğinde aldığın o bilge ışıldayacak ve her şeyi anlayacaksın. Bilge ışıldadığında sevgili evladım, onu alıp diğerlerinin yanına götürmelisin. Bilgenin ışıldaması, artık fani dünyada bir işin kalmadığı ve yanımıza, Ruhlar Alemine gelmen gerektiği anlamına gelecek. Yani Ruh Kontrolcüsü, bilge ışıldadığında bir ölü olacaksın... © Tüm hakları saklıdır © All rights reserved.

© Tüm Hakları Saklıdır. Karanlık Aşk ile başlayan macera Veliahtlar ile devam ediyor! Asal, Masal, Hale ve yoncanın dördüncü yaprağı Bahar... Üç yapraklı olduğunu sanan yonca dördüncü yaprağını keşfettiğinde hayatın kanayan dizlerinden çok daha fazlası olduğunu öğrenecekti. Yaprakların her biri, kendi hikayelerini yazmak isteyince dostlukları ve aşkları ile sınanacaklardı. * * * Dirseğimin üzerinde doğrulunca baktığım yerin çim değil de yoncalardan oluşan bir alan olduğunu fark ettim. "Batıl inançlarım yoktur ama hiç kimseyi de basit bir karahindibadan şans isterken görmedim. Şansa ihtiyacın varsa dört yapraklı yoncaya sahip olmalısın." Beni duymuş muydu? Ne yaptığımı görmüş müydü? Onu bunu bırak, inanmamasına rağmen benim için dört yapraklı yonca mı arıyordu? "Dört yapraklı yoncaya inanmam," dedim. "Çünkü daha önce hiç görmedim." "Bence şansı getiren, dördüncü yaprak."