Bir gün, Seversem seni Vazgeçme benden Çünkü muhtemeldir ki, Seni bulduğum zaman Gitmiş olacaksın kalbimden.

Sevgi acıtır, öp yaralarımdan belki sana da bulaşır.

Her şey bir kurşunun değil de, bir çift kara gözün kurbanı olmakla başladı. Bedenimde ki değil, ruhumdaki ölü tohumların yeşermesiyle attı nabzım. Ve o günden sonra üzerimdeki çiğ toprağı atıp yaşamaya başladım. "Çünkü burası Veda Caddesi," dedi kara gözlerini, gözlerimin içine mıhlayarak. "Çünkü burada her veda bir merhabayla başlar."

-Sezgi Salman & Ece Altınkaya ortak çalışması- Yokuş başına geldiğinde, Bodrum'u göreceksin. Sanma ki sen geldiğin gibi gideceksin. Senden öncekiler de böyleydiler, Akıllarını hep Bodrum'da bırakıp gittiler. (Halikarnas Balıkçısı) "Yukarı bak! Buradayım Deniz! Karabiber ağacında!" "Senin yerin denizler değil mi? Ne işin var ağaçta? İnsene aşağıya!" "İnemiyorum ki! Kaldım böyle burada. Birinin gelip beni aşağı indirmesi lazım... Ne kadar salağım değil mi?" Deniz İnci'nin anlatışının doğallığına ve tatlılığına hayranlıkla bakarken, ay ışığının altında incecik beyaz elbisesinin yarı şeffaf hale geldiğini, belli belirsiz vücut hatlarının kıvrımlarını çizdiğini fark etti. "Salaklıkla ne alakası var?" diye ona karşı çıkmaya çalıştı ama gördüğü manzara zihnine bir afyon etkisi yaparak bulandırıyordu. 'O tamamen benim şansım' diye düşündü ama eklemedi tabii ki. "Bunlar kesinlikle aramızda kalacak. Söz veriyorum. Hem zaten benim Hipokrat yeminim var. Kimseye demem. Dur! Şimdi yanına geleyim de, biraz kahraman olayım."