Hava alanında vedalaşan bir tek onlar değillerdi; Annesine sarılan genç adam.. Babasına el sallayan genç kız.. Grupca sarılan arkadaşlar.. Şakalaşan gençler.. Kocasını uğurlayan kadın.. Öpüşen çiftler. Kavuşanlar ve daha bir çok insan. Aynı alanda bir şeyler karşılıyor veya uğurluyordular. Liseli kız da onlardan biriydi. Çocuğu uğurluyordu istemeye istemeye.. - ⚠Wattpad'de «DOKUNSAN AĞLAR HATIRALAR» isimli ilk ve tek kitap! ⚠Tanıtım Videosu: https://youtu.be/03cxkbP2n-4 (Bilgisayarsan izleyiniz) ⚠İlk Yayınlanma tarihi: 2015 © Tüm hakları tarafımca saklıdır! ©

Didem: Kocaman gözleri vardı.. Kara kara bakan.. Masumdu.. Taze çiçek gibi kokan umutları, dalında açmakta olan hayalleri vardı.. İçinde günbegün sevgiyle beslediği fikirleri.. Koşmakta olduğu belli istikameti.. ve giderek yaklaştığı hedefleri vardı.. O kara kara bakan kocaman gözleri olan masum kızın önünde uzun bir yol vardı. Engellerle dolu bir yol.. Ya umutlarından vazgeçecek ve ona biçimlenen hayatı seçip boyun eğecekti.. Ya da gerçek bir GözüKara olacak kendi çizeceği gelecek uğruna büyük fedakarlıklardan kaçınmayacaktı.. Enver: Bir oğlan vardı.. Kahverengi gözleri ile sıcak bakan.. Kalbinin güzelliği yüzüne yansıyan.. Nurlu çocuk.. Iyimser, yardımsever, fedakâr.. Iyi arkadaş, iyi sırdaş, sıkı dosttu.. Onu yöneten mantığı değil, güzel kalbiydi.. - "Ben Korurum seni, Didem." "Nasıl?" "Nikahıma alırım." "Ama senin sevgilin var." "Sen de arkadaşımsın. O, anlar." - ⚠Wattpad'de «NİKAHLI ARKADAŞIM» isimli ilk kitap! ⚠Tanıtım Videosu: https://youtu.be/4OWmqYPX42w ⚠İlk Yayınlanma tarihi: 2015 © Tüm hakları tarafımca saklıdır! ©