Hayatımı değiştiren o çizginin üzerinde benim dışımda üç kişi daha vardı. Her adım attığımda birine yaklaştım ve yaklaştığım kişi o çizgiden çıkarak ,ölüme doğru yol almaya başladı. En son sen geldin ve ben her seferinde kaybetmekten korktuğum için sustum ve "SANA KADAR KAÇTIM GÜLMEKTEN." , sadece gülmekten değil adım atmaktan bile kaçtım bazen. Yeri geldi bir adım sana attıysam iki adım geri gittim.

Battığı umutsuzluk çamurunda çırpınan bir kız Ve Ona yardım eden bir erkek.. Güneşi zannedip ışığını hissederken aslında geçmişin gizli yağmurlarından olduğunu fark ediyordu.. Ama bunu fark ettiğinde çoktan kör bir ateşte çırpınıyordu, bembeyaz bir kağıt artık rengarenkti ama alttan alttan sızan, siyah bir delik olduğunu fark edene kadar. Sen Beni Gökyüzümsün!../ Sen benim Yağmur Bulutumsun!.. &Siyah gibi yalnız,Beyaz gibi soysuz&

Kayıpların kazmış olduğu çukur, yeni kapılar açarken; gerçeğin aslında o çukurların içerisinde olduğu anlaşılır. Nitekim ölüler tüm gerçeği bağırır yeryüzüne. Derler ki: Tüm gerçek BURADA saklı. Burada! Burası neresi? Burası benim zihnimin yeraltı. Burası benim, gerçeğim. Burası benim yüzleşemediklerim. Burası benim vicdanım. Ben kim miyim? Ben senim! Ve kaybedecek çok şeyim var.

AYŞE KÜÇÜKIŞIK