Kazandığı okul, onu mutlu etmesi gerekirken bütün kötü olayların içinde oldu. Dış görünüşü, Konuşması, Güçlü Duruşu, Çalışkanlığı, Bakışlarıyla göze battığı için miydi yoksa tüm bu olanlar? Kim bilir belki öyle, belki de değil! EZGİ'DEN MAYISA DÖNÜŞMESİ, ONU DEĞİŞTİRDİ Mİ? YOKSA İSTEDİĞİ VE EN BAŞINDAN OLMAK İSTEDİĞİ KİŞİ Mİ OLDU? Yepyeni bir kişilik.. Sil baştan yapan bir karakter.. Tam anlamıyla değiştiğini düşünen, MAYIS AKIM Değişmesine yardım eden Bir Yabancı, Arkadaşlık kurulmuş 7 kişi, En başından beri Aşık olan Gizemli Bir Kişi ve İçinden atamadığı Bir AŞK. BİR DEĞİŞİMİN, EN GÜZEL AŞK İZİ. •••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••• "Sen içimdeki Karanlığı aydınlatan ışıksın" Dedi. zorlukla, onunda canı acıyordu. "Gitme lüt-lütfen" Dedi. Dolu gözleriyle gözlerime bakıyordu. Gözlerim beni dinlemeksizin akıyorlardı, ardından gök gürleyip yağmur yağmaya başladı. Gözlerimin yaşları yağmurla karışıp yok oluyordu. Tıpkı o gün beni öldürdüğü gibi. Ben kendimi kaybetmiştim onun yüzünden! "Güneş varken, ışığa ihtiyaç duymaz kimse." Dedim en soğuk sesimle. "Güneşi ne yapayım, Işığım sende kalmışsa?" Gözlerinden bir damla aktığında, zaman durdu benim için. "Ağlama sarıl bana" Demek istedim. Ama diyemedim. "Sen benim en güzel Gecemdin. Her gece seni düşünerek uyumam, her gece seni düşünerek uyuyamamam. Sen benim en güzel Sahnemdin. Sana bakarak, kahkahalarım, Ağlamalarım, Sevinçlerim, Mutluluklarım, Hüznüm. Şimdi düşünüyorumda gerçekten kendimi hiçe saymışım senin yüzünden. Sana bu yüzü unutma demiştim! Sen, sen Ezgiye aşık oldun Meriç Soyal. Ben o kızım. Üzgünüm."

"Sena biliyorum, seni biraz ihmal ettim ama anla beni. Sınavlar, yeni arkadaşlar, yeni ailem derken geceleri çok yorgun oluyorum. Seni çok sevdiğimi biliyorsun, niye böyle yapıyorsun ya?". Galiba sesim gereğinden fazla yüksek çıkmıştı. Sakince cevap verdi. "Seni benimle konuşmaya zorlayamam çün-" Lafını bitirmesine izin vermedim. "Beni zorladığın falan yok. Sadece senden zaman istiyorum. Buradaki hayatıma alışmam için sadece birazcık zaman.". Derin bir nefes aldı. "Tamam. Öyle olsun, sende haklısın özür dilerim". "Ben özür dilerim." derken bahçeden bir ses geldiğini duydum. Pencereye doğru uzandım ve aşağıya baktım. Kimse yoktu. Senayla konuşmaya devam ediyordum camdan bakarken, kimsenin olmadığından emin olunca geri çekildim. Arkamı döndüğümde karşımda siyah bir siluet duruyordu. Telefonu kapatmadan karşımdaki her kimse ona fırlatıp pencereye doğru koştum. Ama o benden çok daha hızlıydı. Kolumdan tutmasıyla yere yapışmam bir oldu. Kolumun eklem yerinden çıktığını hissettim.