EPSİLON YAYINLARI ARACILIĞIYLA KİTAP OLDU. KİTAPLIĞINIZDA BULUNMASI DİLEĞİYLE <3 "Bizim bir hikayemiz yok" diye geçistirdim. "Sen, seni yakıp kül edecek bir aşk istiyorsun Masal. Normal tanışmalarda gözün yok. 'Seni seviyorum'ları önemsemiyorsun aslında. Herkesin bildiği sevgi sözcüklerini istemiyorsun. Sen herkesin olduğu bir salonda sahnede oyun sergilemek istemiyorsun. Herkes karanlık salonda oyunu izlerken sen arkada ışıklar saçarak kendi oyununu yasamak istiyorsun. Sen ne Mert'i ne de Atalay'ı istiyorsun. Sen bu oyunda kendin gibi normalle yetinmeyen birini istiyorsun. Cesaretinizle ateşte yürümeyi göze aldığınız bir aşk istiyorsun." Bu sensin diye düşünsem de"Bunları neden anlatıyorsun?" dedim kaşlarımı çatarak. Başını bana çevirip omuz silkti ve sırıttı. "ÇÜNKÜ BU BİZİM HİKAYEMİZ."

Ailesini şüpheli bir yangında kaybeden Arya, kimliği gizlenerek yetimhanede büyümek zorunda kalır. Vasisi olan aile avukatının izniyle küçüklüğünden bu yana yalnızca telefonda konuşsalar da aralarında bir bağ oluşan gizemli bir kadının vesilesiyle on sekizine basmasına yakın bir zamanda yetimhanede çıkar ve kendi evine yerleşir. Kader ağlarının örer, geçmişin silik raflarından bir tanıdığı, bir yabancı olarak karşısına çıkarır, çarpıştırır, bir kaldırımda kader ağlarını birbirine dolaştırır. Bu tanıdık yabancıyla yolları kesişip dururken bazı olaylar silsilesi sonucunda onunla özel bir bağ kurar, zaman zaman da geçmişin perdesini aralar. Acı bir sır gün yüzüne çıkmak için gün sayar. Aşktan kaçmak ve aşkın öznesini korumak arasında kalan Ulaş, yok sayamadığı bir fizik kuralıyla baş etmeye çalışırken Arya çoktan hayatının merkezinde yerini alır. Sırlarınsa zamansız anlarda ortaya çıkmak gibi kötü huyları vardır. Ben bir kelebeğim. Yarına ihtiyacım var. Biraz da sana... Biraz dediğime bakma. Kelebekler için biraz ne kadar önemlidir bilemezsin...

Nereden bile bilirdi ki Erva, hayatının tek bir gecede bu kadar değişebileceğini. Biri söylese gülüp geçerdi. Bir anda kendini Barış denen adamın esiri olarak buldu. Babasının kumar borcu yüzünden kendisine bir mal gibi el koyuldu. İşte O gün hayatının başlangıcı olan adamla tanıştı. Batuhan Kılıç gözleri yeşilin en güzel tonu olmasına rağmen etrafta öfke saçarak gelmiş ve Erva'yı oradan kurtarmıştı. Bunun sebebi neydi? Neden onu oradan kurtarmıştı? Erva'ya Sana acıyorum diyordu. Ama erva gün geçtikce bu aşkın tek kelimesine inanmayan adama aşık olmuştu. Kadınlara zerre güvenmeyen bir adam Batuhan. Peki erva ne yapacaktı? Savaşmalı mıydı? Yoksa bu adamın aşkını kazanmalı mıydı? Bu hayatta hazır mıydı? Kirli ve pis işlere, her dakika canı tetikte yaşamaya katlanabilir miydi? Ya da kaçıp gitmek bir çare miydi? Barış erva'ya takıntılı durumdaydı. Batuhan'ın yanından ayrılsa onu anında bulurdu. Erva cehennem ve cennetin tam ortasında arafta kalmıştı. Adeta çıkış yolu yoktu. Erva uçurumun kenarındaydı.

Siz hiç hayata karşı artık bitti dediniz mi ? İste Masal ve Beste hayata karşı bitti dedikleri zaman iki mucize geldi ve onları hayata geri döndürdü. peki hayata döndüklerinde hayata karşı intikamları nasıl olur ? Onlar pes etmediler ve kazandılar. Bu bir değişim hikayesi tırtılın kelebeğe dönüşmesi , çirkin bir ördeğin güzel bir kuğuya dönüşmesi gibi... Bu kitabı iki kisi yazmaktadir. © Tüm haklar sınırlıdır.

Tatlı uykumdan uyandım bir mesaj sesiyle. Elime aldım ve mesajı inceledim. Ne?Kimsin sen?Neyin nesisin?Uzaylı mısın yoksa? Neden sürekli yazıyor,kim olduğunu söylemiyor? Kim olduğunu öğrenmemin tek yolu var.Sen bu kitabı okuyacaksın.Bende sapığımın kim olduğunu öğreneceğim.Bana yardım eder misin?

Aslında ben hayatımda en çok sevilmek değil sevmek istemiştim. Çok sevmek istemiştim. Böyle dolu dolu kocaman. Her sabah işkence gibi gelen okul sabahlarımın bir gün çekilebilir hatta halatla çekilir hale gelebileceği uçsuz bucaksız hayalimin uçurumundan bile geçmezdi. Allah'ın sevdiği kuluymuşum ki hem çok sevmiştim hemde çok ama çok sevilmişti. Söylediğinden değildi bu dediklerim. Hissettiğimdendi. O adam bana beni kocaman sevdiğini hissettirmişti. Bütün hayallerini , umutlarını , kırıklıklarını yıldız yapıp gözlerime koymuştu benim. Deniz gibi bakan kahve rengi gözlerine bende umutlarımı , hayallerimi ve kırıklıklarımı bırakmıştım. Nerede buluşuyordu adam ve kadın o zaman diye sordu bana. Ufuk'da bileşecektik biz. Yıldızlarım onun denizine düşeceklerdi. Ben onda boğulacaktım o bana karışacaktı. 'Denizi yıldızlarına talip güzelim. Düşecekler mi denize?' ------ ''Kadın kitap gibi sevmişti ama adam kitap okumayı sevmezdi'' dedim Meriç'e bakarak. Yine lanet olası gözlerim dolmuştu. Kafasını salladı acıyla gözlerime bakarken. İkimizden canı acıyordu. ''Adam okumayı değil yaşamayı seçerdi çünkü. Kadını okumak değil yaşamak isterdi...'' ------

"Özür dilerim." "Dileme.Ben özür diliyor muyum? Sana köpek gibi aşık olduğum için senden özür diliyor muyum?" *** O benim öğretmenimdi, bana nasıl güzel sevilir o öğretti.

Herkese zarar verebilecek nitelikte bir Sadist. Hayatta çok kötü şeyler yaşamış masum bir kız. "Bir daha sakın bana bağırma Azra." "Ne yaparsın? Yine mi işkence yaparsın?"

Her şey senin mutluluğun için diye başlamamalı cümleler. Önemli olan sen ve benden çok biz kelimesidir. Hayatınızda ne olursa olsun üçüncül kişilere yer vermeyiniz. Unutmayınız zoraki durumlarınızda seçtiğiniz tercih sizin tercihiniz değildir. Alal acele sevişinden hicrana düşeceğimizi anlamalıydım. Sahte bakışlarını tutulmayacak sözlerini farketmeliydim belkide. Anlamalıydım diğer yarım olmaktan çok diğer yârinin olduğunu.Kalbinde hissetmeliydim koca bir bensizliği.Bensizliğin içinde lâl olmuş sensizliği.Ne diyeyim, nasip değilmiş. Aklıma sığdırdığım gibi kalbimede sığdırırım sensizliği.Sen başkasıyla yeni aşklara yelken açıp etrafına mutluluk saçarken ben kalbime gömdüm seni. Ne olduysa zemheri gecelerimde oldu. Anladım asıl aşkı ve sevdayı... Bitiriyorum be çocuk bitiyorum. En çok ne üzüyor biliyor musun? Hayallerimizin yaşanılmayacak olması. Ya da tam olarak öyle değil. Yaşanması, hayallerin yaşanması. Fakat başkalarıyla, başkalarıyla yaşanması...

Daha alınacak intikamlar Yaşanacak acılar var Aşktan kırılacak kalpler Akacak yaşlar var Elini aydınlığa uzatırken karanlık tekrar beline sarılır ve seni içie çeker. Karanlık yeniden başlasın... Bizimkisi bir aşk hikayesi değildi. Aşk'tı bizimkisi, gerisi hikayeydi. ■ Beyza Ergen ■