Ιθούριελ είναι το όνομά της. Στους εφιάλτες της, το αίμα αντικαθιστά το καθαρό νερό των ποταμών και οι λίμνες βάφονται πορφυρές, προμηνύοντας μάλλον το τέλος του κόσμου ή την καταστροφή του. Αναζητάει την απομόνωση στο πατρικό της, μα και εκεί τη βρίσκει ο τρομερός εφιάλτης. Αφού ο πρωταγωνιστής αυτού, είναι το πρώτο πρόσωπο που θα συναντήσει. Ο Ραφαήλ. Τον οποίο έχει ήδη αγαπήσει και πέφτει στην αγκαλιά του δίχως δεύτερη σκέψη. Έτσι το τρομακτικό συμπέρασμα είναι ένα... το όνειρο μπορεί να βγει αληθινό.

Η Νικόλ είναι ένα 16χρονο κορίτσι που έχει περάσει πολλά στην ζωή της. Πέρασε μόνη της το κάθε της εμπόδιο και την κάθε της δυσκολία. Το μόνο της στήριγμα ήταν τα δυο της χέρια. Κάθε μέρα που ξυπνούσε ήλπιζε σε ένα καλύτερο μέλλον, σε μια καλύτερη ζωή. Έψαχνε καιρό για να βρει το κλειδί του εαυτού της, το κλειδί της καρδιάς της, το κλειδί της ζωής της. Τα μόνα κλειδιά που είχε ήταν της θλίψης, του πόνου και της αναισθησίας. Ώσπου μια μέρα, κάτι άλλαξε, και μαζί με αυτό το κάτι, η ζωή της.

Kι αν κάποτε πληγώθηκες πολύ, τώρα αντέχεις περισσότερο. Όλοι έχουμε μία ιστορία που μας άλλαξε. Αυτή που ήπιαμε πολύ για να ξεχάσουμε. Η ιστορία όμως αυτή ανήκει στο παρελθόν, το ίδιο και ο αδύναμος εαυτός σου που πήρε μέρος σε αυτή. Δεν έχει σημασία πόσος καιρός έχει περάσει, μοιάζει πολύ μακρινό. Τόσο μακρινό που είναι σαν ξένο. Στην ιστορία πλέον δεν είσαι εσύ. Συνεχίζει να είναι μια δυσάρεστη ιστορία, πλέον όμως όχι η δική σου, και συνεχίζεις. Όλοι συνεχίζουν εξάλου.