Küçük kız okuldan döndüğü andan itibaren çizmek için uğraştığı resmi sonunda bitirmişti. Resimde sonunda annesinin iyileştiğini ve mutlu bir hayat yaşadıklarını anlatmıştı. Resme bir kez daha bakıp koşarak anne ve babasının yatak odasına ilerledi. Sarı saçlı güzel kadın yattığı yatağın başlığına yaslanmış balkonda sigara içen kocasını izliyordu. Yüzünü göremesede onun ne düşündüğünü hareketlerinden anlayacak kadar iyi tanıyordu onu. Kocası sigarasını bitirip odaya girdiğinde küçük kızları da yatak odasının kapısının önündeydi. Aralık kapıdan içeri gireceği sırada annesi konuşunca küçük kız olduğu yerde kaldı. 'Olur da bir gün kanserden kurtulup iyileşsem ama bir gün sokaktaki bir kaç serseri yüzünden ölsem ne yapardın?' Adam son cümleden sonra çatılan kaşlarıyla karısının ellerini öptü. "Yaşardım. Sana zarar verenlere, seni öldürenlere kan kusturarak dolu dolu yaşardım." Küçük kız bu cümleyi anlamasa da kaşları çatıldı. Keşke kız o cümlenin altında yatan öfkeyle hiç tanışmasaydı.

Nisan/2016 27/04/2016 *** Çocuk kızın sorusunu es geçip konuştu."Niye benimle dans ediyorsun ki sen. Burada dolu kişi var?" "Ben seninle dans etmek istiyorum." bilmiş bir tavırla söyledi bunları. Ama hala öğrenememişti damadının ismini. Sorusunu yine tekrarladı. Ama yine sorduğuna cevap alamadı ve başka bir soruyla karşılaştı. "Neden?" Küçük bey büyüklüğünden taviz vermiyordu küçük kıza karşı. Aralarında en fazla dört ya da beş yaş olabilirdi. Fazla yaş farkı gözükmüyor gibiydi. Küçük kız gözlerindeki parıltıyla karşısındaki çocuğa baktı. Diyeceğinin ilerleyen zamanlarda neler olacağını bilmeksizin söyleyiverdi. "Çünkü seninle evleneceğim ben !" *** "İznim dışı alıntı veya çalıntı gibi durumlarda kişi hakkında gerekli cezai işlem başlatılacaktır." •Seninle Evleneceğim Ben adlı ilk kitaptır.• ~iamsuhal ©Tüm hakları saklıdır. Kapak Tasarımı: dowofficial rei-nia

"Batur "diye fısıldadım. Adıyla seslenmeme şaşırmıştı. Arkasını dönüp soran gözlerle baktı. "Şey be-ben." diye kekelerken ilk defa ondan bir şey istemenin yükü binmişti omuzlarıma. "Söyle"diye kesin bir dille konuşunca. "Ben annemi özledim onu bir kere göre bilir miyim? "Bana bakıp eliyle ensesini kaşıyıp. "Bunu şimdilik yapamam." dedi. Cevabına şaşırmamıştım oysaki. Ama kalbimin bir yerlerinde, bir camın parçalandığını hissetmiştim. Boğazımı temizledim ve omuzlarımı dikleştirdim. Bunu ondan öğrenmiştim. 'Ne olursa olsun Zayıf yanını gösterme!' "Ne olursun ben artık dayanamıyorum." "Bu benim problemim değil "diye acımasızca konuşunca boğazımda bir yumru oluştu. Sinirlerim gittikçe kendini gösterirken, kurduğum cümlelerin bir önemi yoktu. "Sen ne kadar vicdansız bir adamsın.Tabi sen aileni her gün görüyorsun.Özgürsün kimse sana karışmıyor. Umarım bir gün benim bu yaşadıklarımın en ağır bir şekilde yaşarsın" "Kes sesini" diye bağırdı. "Neden doğruları söylemek zoruna mı gitti?Ben dayanamıyorum artık.Duvarlar üstüme üstüme geliyor.Kafayı yemek üzereyim."Gözyaşlarım çoktan bağımsızlığını ilan etmişti. bana acıyarak bakıyordu. "Bana öyle bakmayı kes! Acınacak haldeyim değil mi? Herkes gibi sende acıyarak bakıyorsun ama senin içinde (elimin ucunu göstererek)şu kadarcık acıma duygusu yok.Sen duygularından.tamamen arınmışsın.Senden nefret ediyorum...

'' ben bu eve istemeyerek geldim ve tek suçlu ben değilim . bunu aklına sok . '' nereden geldiğini bilmediğim bir deli cesaretiyle karşımda ki adama meydan okuyordum . uzun boyundan dolayı kafamı kaldırıp ona bakıyordum . yüzü kusursuzdu , koyu kahve gözleri sinirle harmanlanmış bir şekilde bana bakarken bir adım geri atmıştım . sinirle ellerini kumral kadifemsi saçlarından geçirmişti . '' bana bak ufaklık benimle konuşurken sesinin tonuna dikkat et ... yoksa ! '' bu ikazından dolayı bir adım daha geri atmıştım fakat duvara toslamıştım ve bu hiç iyi olmamıştı . '' yoksa ne ? '' bana doğru gelip tam önümde durmuştu gözleri dudaklarıma kayarken ne yapacağı konusunda hiç bir fikrim yoktu . gözlerini dudaklarımdan alıp bana dikerken haince sırıtıyordu . '' yoksa ... o kimsenin dokunmadığı dudaklarına kapanırım . '' nutkum tutulmuştu , bunu söylerken erkeksi bariton sesi odada yankılanmıştı . utançla kızarırken , ona meydan okumaya devam ediyordum . '' izin vermem , yapamazsın . ayrıca beni tehdit etme . '' gözlerimi ona diktiğimde alayla gülmüştü . ellerini duvara koyup beni sıkıştırmıştı . ardından haşin gözlerini gözlerime dikip o hayran olduğum bariton sesi yeniden yankılanmıştı . '' ben tehdit etmem , yaparım . '' tam ağzımı açıp bir şey söylemek üzereydim ki dudaklarıma kapanması buna engel olmuştu . onu ittirmeye çalışsam da başarılı olamamıştım . ihtirasla dudaklarımı öperken yanlışlıkla inlemiştim . bu yüz kızartıcı bir durumdu . dudakları profesyonelce alt dudağımı emerken ben karşılık verip vermemekte direniyordum . sonunda geri çekildiğinde nefes nefese kalmıştım ama o normal nefes alıp vermeye devam ediyordu . pislik şey alışkındı tabii. '' ben sana söylemiştim MERVE CİHANGİR ben asla tehdit etmem . YAPARIM ! '' // evet sizce bu bir AŞK ÜÇGENİ Mİ ? yoksa cehennem ateşind

Anlatılan tüm hikayelerin bir kahramanı vardı... Gerçek hayatta yaşanılan olaylarda ise ya kahramanlar geç gelir ya da aslında hiç ''yok''turlar. Bu kitap Özgecan Aslan ve diğer kaybolan gençliklere adanmıştır. Onların başlarından geçen olaylara bir tepki ya da hakaret amaçlı değil ruhlarının özgürlüğüne tanık olmak için yazılmıştır. Saygıyla anıyor ve ruhlarının sonsuzlukta huzurlu olmasını diliyorum.