UNEDITED VERSION. Maraming errors. Maraming wrong grammar at maraming emoticons. Read at your own risks.

I was 16 back then when I married you. You were 18. Kahit bata ka pa lang, successful ka na agad. Ikaw na agad ang nagpapatakbo ng kompanya niyo. Samantalang ako, sakit sa ulo ng mga magulang ko. Kaya nga siguro ako ipinakasal sayo para magtino ako. Pero kahit isang taon na tayong dalawa na nagsasama, we are still strangers. Walang kibuan, walang pakialamanan. Minsan nga wala pang imikan. Pero that's fine with me kasi hindi naman kita mahal At alam kong hindi mo rin ako mahal Pareho lang tayong naipit sa sitwasyong ito na hindi natin kayang takasan. Pero sana lang dumating ang panahon na kahit papaano masasabi kong YOU ARE MY HOME

Voiceless is now a published book. Where to buy it? Go to this link: bit.ly/hystgbook A story of a superfan and her favorite band. Until when can she consider herself a fan?