"Her çiçeğin kendi masalı vardır. " Asmin'in masalı ise bir psikopatın aldığı bir kararla değişmişti. Mardin'in korkulu rüyası. Yakışıklılığıyla kızları büyülerdi ama kimse yaklaşamazdı ona korkardı herkes. Gözlerindeki öfke hiç dinmezdi. Asmin'in öyle bir masalı vardıki kelimeler yetmezdi onu anlatmaya. Kim isterdiki bu zamana kadar herşeyi ölümle sonlandırmış bir adam tarafından kalbinin ele alınmasını. O deliydi, sadisti, KATİL'Dİ, acımasız, duygusuzdu. O mardin'in psikopat ağasıydı. »İlk psikopat ağa adlı hikayedir.isminde veya içeriğinden çalınırsa yasal işlem başlatılacaktır«

... En kötüsüydü hikayemin,evli bir adama Kuma olarak gidişim. Çilemin başıydı, sadece On sekiz yaşıma gelişim. ... Doğunun Kardelenleri,okurken sizi kendine bağlayacak ve içinize o acıyı anlamanızı sağlayan tohumlardan serpen bir hikaye.

İki insan birbirini tanımayan iki insan nasıl evlenebilirdi ki. Ailelerinin isteği ile birbiriyle evlenmek zorundaydılar. Bu onların hikayesi. Elif ve Ömerin hikayesi....

Sağ gözünden yanağına doğru süzülen bir damla yaşı boynunda hissetti ve silmeye bile tenezzül etmeden gözyaşının kalbine damlamasına izin verdi.Babasının öfkeli sesi köşeli beyninde yankılanıp durmuştu.Ve üzerine gelen kolej arkadaşları...Belki tüm bu acıları ve dünyanın yorgunluğunu annesi ile unutabilirdi ama,onu bağrına basacak ve omzunda ağlayabileceği bir annesi yoktu ki.Gözünden gelen ikinci yaşı bu sefer elinin tersiyle sildi ve önündeki yüce kitabı açarak gözüne çarpan ayet ile tüm acılarını unuttu.Gözleri mutlulukla parlamıştı.Ve artık her şeyin değişme vakti gelmişti. ''Allah sabredenlerle beraberdir.'' Bakara Suresi,157 ~ İkisi için minik bir kıvılcım gerekiyordu sadece.Onların karşılaşmaları Allah'ın bir taktiri olmalıydı.İkisi de kader ortağıydılar ve mutlu olmak için birbirlerine ihtiyaçları vardı.Üç yıldır imam hatipte okumuş ve tam bir imam hatipli ruhuna sahip bir genç kızın koleje gitmek zorunda kalması ve yıllardır kolejde okumaktan bıkmış bir delikanlı...Onların kesişen eşsiz hayatları ve birbirlerini tamamlayışları...Biri annesini değerlisi,diğeri annesinin ışığı.Değerli bir şeyin parlaması için ışığa ihtiyacı varken,ışığında aydınlatması için değerli bir şeye ihtiyacı vardı.Onların hayatları toz pembe hayatlar değildi,aksine tüm acıyı çekmiş ruhlardı.Gülümseyen yüzlerin ardındaki yaralı ruhlar.O yaraları saracak olan yine birbirleriydi.Değerli bir ışık... ''Mucize,aslında sen gökyüzüsün bense ay.Çünkü senin ihtişamın benim ışığımı söndürmeye yeter.'' KOLEJDEKİ FERACELİ Başlama Tarihi:15.10.2015

Bir karanlık vuslata daha geldik Ay nasılda parlıyor Ne tuhaf ki sevgilim o aya her baktığımda Ansızın sen geliyorsun aklıma Ve ellerimi semâya kaldırıp Konuşuyorum öyle Yaradanla Hiç şikayetci olmadan Ona yaşattıkları için isyan etmeden Tam tersi şükredip Seni istiyorum gene Tabi konu sen olunca sürdükçe sürüyor bu hasbihal Arada gözyaşılarımı damlatıyorum şeker niyetine çaya Sonuçta çaysız olmaz böyle önemli bir hasbihal Sohbetin sonuna doğru filizleniyor gene umutlarım Ve ben yine hamus olup dalıyorum derinlere... TÜM HAKLARI SAKLIDIR.

"Kendini kurtarmak için,kardeşini kurban ettin,Zilan.Tam da sana yakışacak bir hareket," dedi,ayakkabılarının sesi tüm arazide yayılan adam.

Töre ne küçük ne büyük dinler. Olumdür diğer adı yok olmaktır. Nefes almamaktadır. Bilmediğin bedende can vermektir. Daha 19 yaşında kan bedeli verildim azizoglu konağına Hazar azizoğluna. Bakalım bu dar midyat sokaklarinda azizoğlu Konağı'nda neler yaşayıp neler gorecegim. ve kapak fotografını hazırlayan yılladır arkadaşım olan beni yanlız bırakmayan baharyeli'ne çok ama çok teşekkür ediyorum.

İkisi de evlenmeyi istemiyordu. En azından tanımadıkları biriyle. Ama bilmedikleri şeyler de vardı...

AŞK En büyük acıdır bu hayatta... Gitmeliydim. Gururum için gitmeliydim. Aşkın da gururu vardı elbette. Bitmeliydi. - Bana yalan söyledin. - Evet ama mecburdum. - Hayır değildin. Seni her şekilde kabul ederdim. - Sen beni zor kabul ettin onunla birlikte olmamı asla kabul etmezdin. Aşık olduğu erkeği başka kadının yatağına gönderen bir kadın... Sürekli aldatan bir adam... Ve karmakarışık bir hayatın içine sürüklenen genç bir fidan... Kırık Kalplerin Aynı Acıda Buluştuğu Bir Kitap Bu...

İçimdeki paslı parmaklıklardan firar etti bugün kelimeler. Kirli havayla bayram etti körpe ciğerleri, mavi göğe yenik düştü düşleri. Bereli parmaklarıyla, kırık kalemleri vardı bir tek. Yazdıkları asla silinmedi. Sonra kara kalemini çıkarttı içimdeki çocuk. Mutluluk dedi, mutluluk ince iş. En incesinden hem de. Varlar yoktu hep o dehlizlerin kazındığı simalarda. Ve tek bir gülüş kalmamıştı koca dünyada. Kapak: @golgehayaller