Nic nie może być zwyczajne, gdy znajdujesz się w szkole dla artystów, w liceum plastycznym z internatem, a Twoimi kolegami i koleżankami z klasy są najsłynniejsi twórcy ostatnich dwóch wieków, zaś uczą cię dawni mistrzowie. Nic nie może być spokojne, gdy dzielisz pokój ze zbuntowanymi uczennicami takimi jak Frida Kahlo czy Yayoi Kusama, dziwakami z pierwszej klasy typu Williama Turnera lub Vincenta van Gogha, a może nawet Claudem Monetem i jego paczką znajomych dumnie nazywających się impresjonistami. Możliwe, że będziesz musiał znosić trudny charakter Pabla Picassa, outsidera Edgara Degasa, który w tajemnicy jest fanem baletu, czy nawet dramatyczne tyrady i urojenia Salvadora Dalego. Nic nie może być proste, gdy dyrektor to wiecznie bujający w obłokach Leonardo da Vinci, którego nie może znieść Michał Anioł Buonarotti, przypadkiem zajmujący stanowisko wicedyrektora, zaś lekcje prowadzą takie indywidualności jak walczący z nałogami Caravaggio, zubożały i narcystyczny Rembrandt lub przerażający Hieronim Bosch. Jednak w momencie, kiedy mistrz da Vinci znienacka znika, nikt nie ma pojęcia, co zrobić, wśród nauczycieli szerzą się spiski, a wśród uczniów dadaizm, surrealizm, komunizm i inne ideologie przyprawiające profesora Buonarottiego o zawał serca, okazuje się, że codzienność w Domu Barw do tej pory była prawdziwą sielanką. DISCLAIMER: opowiadanie nie ma służyć celom edukacyjnym. owszem, znajdziecie tam nawiązania do prawdziwych żywotów artystów, jak i wiele easter eggów, ale nie doszukujcie się tam niczego naukowego. to po prosty kreatywne wyładowanie osoby spędzającej lata nad nauką historii sztuki. po prostu fanfiction - bo nie da się ukryć, że jestem fanką każdego z opisanych artystów. [okładka - kto inny, jak nie @justi5643?]

Wkurza cie fandom creepypast na Wattpadzie? Jak czytasz fanfiction o Creepypastach, masz ochotę włożyć mikser w oczy? W takim razie jesteś w idealnym miejscu na rehabilitacje. Witaj w miejscu, w którym osiągniesz nirvane. DISCLAIMER: To było pisane jak miałam 13/14 lat. Czytajcie WSZYSTKO z dużą dozą rezerwy. #44 w Literatura Faktu (07.02.2017) #12 w Literatura Faktu (19.02.2017) #4 w Literatura Faktu (05.04.2017)

Znacie Mary Sue? Tak? Szczerze współczujemy. Czytając w kółko to samo każdy by się znudził. Te schematy pojawiające się w co drugiej opowieści przyprawiają nas o migrenę. Będziemy tu zamieszczały krótkie opowiadania nawiązujące do tego, o czym piszą inni na watt. Będzie to napisane żartobliwym i wyolbrzymionym stylem. Nie obiecujemy być miłe. Okłada została wykonana przez @WiktoriaBelke #20 w Literatura faktu - 17.11.2016 #18 w Literatura faktu - 21.11.2016 #13 w Literatura faktu - 23.11.2016 #10 w Literatura faktu - 05.01.2017 #9 w Literatura faktu - 06.01.2017 #8 w Literatura faktu - 10.01.2017

Jak wprowadzić osobę chorą psychicznie do opowiadania nie tworząc z niej karykaturalnej lub przerysowanej wersji prawdziwego człowieka? Czy psychopatia i socjopatia to synonimy? Jak funkcjonuje ciało modzelowate i czym różni się od szyszynki? Po czym poznać, że ktoś cierpi na depresję albo zmaga się z autyzmem? Kim jest mizantrop? I o co tak właściwie chodzi z tym Alzheimerem i demencją? W Psychozie postaram się odpowiedzieć na powyższe pytania. Moim głównym zamiarem jest jednak pomoc w realistycznym nakreśleniu portretu postaci chorej, którą możecie umieścić w waszych opowiadaniach. Oprócz tego chcę też przybliżyć wam zagadnienia z dziedziny psychologii i psychiatrii w sposób daleki od nudnych wywodów pani od wosu. Nᴀᴊᴡʏżsᴢᴇ ᴍɪᴇᴊsᴄᴇ ᴡ ʀᴀɴᴋɪɴɢᴜ 2 miejsce w literatura faktu [ 19.10.17]