"I know I can treat you better Than he can And any girl like you deserves a gentleman Tell me why are we wasting time On all your wasted crime When you should be with me instead I know I can treat you better Better than he can" Nigdy nie rozumiałam ofiar przemocy. Dlaczego tego nie zgłaszały? Dlaczego się na to zgadzały? Gardziłam nimi, uważałam, że są słabe. Dopóki sama tego nie doświadczyłam. Bicia, szarpania, ciągania, duszenia... Zaczęłam gardzić sobą, twierdzić, że nie zasługuję na nic lepszego. Jednak pojawiła się pewna osoba, która robiła wszystko, żeby mnie przekonać, że mogę mieć coś lepszego. Że zasługuję na miłość bez przemocy. Tą osobą był Luke Hemmings.

Znasz to uczucie, kiedy twoja przyjaciółka znajduje sobie chłopaka i totalnie cię olewa? Emma właśnie znajduje się w takiej sytuacji i kompletnie nie radzi sobie ze swoimi problemami. W końcu poznaje chłopaka, do którego na początku się nie przekonuje. Z czasem on pragnie uratować jej życie przed osobą, która chce je zniszczyć. Przyjaźń między dwójką nastolatków rozkwita, natomiast w rodzinie dziewczyny zaczynają dziać się dziwne rzeczy. Czy ktoś na tym ucierpi? A może wszystkim uda się wyjść z tego cało? Wszystkiego dowiecie się, czytając Problem. Zapraszam, ptasziv

Przeprowadzki nie są łatwe. Zwłaszcza na inny kontynent, tym bardziej w ostatniej klasie liceum. Chyba że ktoś, tak jak Adele, nienawidzi swojej szkoły, w której jest ofiarą klasowego gangu. Wtedy zmiana otoczenia nie wydaje się złą perspektywą. Dziewczyna bez żalu żegna się z Wakefield, licząc, że w Nowym Jorku zacznie się nowy, lepszy etap jej życia. I rzeczywiście, nowo poznani znajomi są przeciwieństwem szkolnych prześladowców z liceum w Wakefield. A niektórzy wydają się nawet bardzo interesujący... Czy to, że Alan Braun, gwiazdor szkolnej drużyny koszykarskiej, jest uderzająco podobny do przystojnego bohatera ulubionego serialu Adele to dobry znak, czy raczej zwiastun kłopotów? Trudno powiedzieć, bo chłopak jest równie arogancki, jak przystojny, ale na pewno między tymi dwojga nawiązuje się trudna do nazwania relacja.

Twierdzisz, że ludzie nie zmieniają się z dnia na dzień. A co powiesz na miesiąc?

"Podniosłem głowę do góra i napotkałem parę najpiękniejszych oczu na świecie. Ich granatowa barwa, przypominająca dzisiejsze gwieździste niebo ze strachem patrzyła w moje równie ciemny, tylko o brązowym odcieniu tęczówki. Chwila, chwila- ze strachem? Chciałem bliżej przyjrzeć się nie znajomej dziewczynie, jednak ona jak oparzona odskoczyła ode mnie i uciekła. Gwałtownie wstałem, chcą ją zawołać, jednak była już za daleko. W świetle przydrożnej latarni, ujrzałem jej drobna sylwetkę i czarne jak noc włosy. Kimkolwiek jest, odnajdę ja i dowiem się skąd ten strach w jej oczach. Tak pięknych i niezwykłych oczach, które nie zapomnę do końca życia. A może i nawet dłużej. " *** Pomysł/okładka: @NataliaG05 © NataliaG05, 2015