Sherlock powrócił zza grobu, wciąż zakochany w swoim najlepszym przyjacielu. Mimo to, nie może okazać swoich uczuć, ponieważ John jest zainteresowany pewną kobietą. Jednak, detektyw, nadal skrycie kocha swojego lekarza. Po pewnym czasie obaj zaczynają dostrzegać, że są sobie przeznaczeni. W tym samym czasie, załamany rozwodem, Greg szuka odrobiny miłości w każdym zakamarku Londynu. Czy odnajdzie ją u najmądrzejszego polityka w całej Anglii? "Ludzie, których kochamy, powinni umierać razem ze swoimi rzeczami." Gabriel García Márquez - Miłość w czasach zarazy

Ogólnie to chodzi o dwóch chłopaków, którzy ze sobą sypiają, ale przez to że jeden się nie ujawnił, nikt nie wie o ich związku. Oczywiście przez ZBIEG OKOLICZNOŚCI okazuje się że gość jest bi. Ale jest spoko, akcja rozkręcać się od razu. Przyjemne i ciekawe. Ni ciula nie potrafię pisać opisów do tłumaczeń... Prześliczna okładka została wykonana przez @swieta_sasha :DDD

❛❛ Twój uśmiech przygasa, aż staje się tylko imitacją szczęścia, czymś nienaturalnie nakładanym jak maska. Jesteś samotny. ❜❜ ▂▂▂▂▂▂▂▂▂▂▂▂ ━ christmas fanfiction ━ mystrade

Rok 1913. Podczas dyskusji u dziekana na której John Watson znalazł się całkiem przypadkiem, poznaje ciekawskiego i aroganckiego bruneta - swojego przyszłego współlokatora. Tak nietypowego jak owa dyskusja, a także bez przerwy powracające pytanie "Co jest ważniejsze: słowa czy czyny?". "SHALL I STAY WOULD IT BE A SIN? IF I CAN'T HELP FALLING IN LOVE WITH YOU." Historia o przeciwnościach losu, przyjaźni, problemach i wielkiej miłości. Książka porusza także temat homoseksualizmu w pierwszej połowie dwudziestowiecznej Anglii. Akcja rozgrywa się na przestrzeni lat: •prolog 1904r, •"reszta" od 1913roku Inspirowana książką "Maurycy" napisaną przez Edwarda Morgana Forstiera. ______________________________________________________ Na podstawie serialu Sherlock BBC oraz powieści sir Arthura Conana Doyle'a©

Detektyw, lekarz i mała dziewczynka pod jednym dachem. Życie na Baker Street znowu nabrało kolorów... Bo szary to też kolor, czyż nie? (Po 4 sezonie) W skrócie, słodko-gorzki Parentlock. Sherlock Holmes and John Watson (c) Sir Arthur Conan Doyle, BBC Story (c) MushiAkki

[Johnlock] Życie z używaniem uczuć napawa Sherlocka strachem. Czy John pomoże zmienić mu nastawienie do samego siebie? Jak w obliczu zagrożenia rozwinie się ich wyjątkowa relacja? Jesteś ciekaw? Sprawdź!

[Pisane tak wolno, że między jednym a drugim rozdziałem zdążycie zapuścić wąsy, znaleźć dobrze płatną pracę w szpitalu i miłą dziewczynę, która okaże się assassinem, ale znowu nie aż tak wolno, że zdążycie się jej oświadczyć przed przybyciem dziwnie znajomego kelnera z wąsem dorobionym eyelinerem, także stay tuned~] Trzy przeplatające się historie, jedno brytyjskie liceum. Johnlock, Mystrade i Molrene.

Taka mała wariacja z wykorzystaniem motywów z klasycznych baśni. Z założenia ma być lekkie i czasami zabawne, ale czy wyszło... (Fragment: - ,,Cera biała jak śnieg, usta czerwone niczym krew i włosy czarne jak heban..." Jasne, kurwa! - warknął chłopak przyglądając się swojemu odbiciu w olbrzymim lustrze. Z grymasem obrzydzenia pociągnął za falbanę białej sukni, którą miał na sobie. - Śnieżko! Śnieżko! - jego uszu dobiegł rozbawiony głos z korytarza. - Kiedyś nadejdzie ten piękny dzień, kiedy to cię wykastruje Itachi - wycedził lodowato piorunując wzrokiem wchodzącego właśnie do pokoju mężczyznę.)

«Leżałem na białym, szpitalnym łóżku. Dookoła mnie wisiały zasłony mające zapewne zapewnić „odrobinę prywatności". Na bank jestem w szpitalu. Spojrzałem po sobie. Jedna kroplówka z jakąś białawą cieczą i jedna z krwią. Ugh. Krew. Krew. Wszędzie krew! Dosyć mam tego! Chcę stąd wyjść! Chcę znaleźć... Szarpnięciem odsłoniłem jedną z zasłon. Moim oczom ukazał się widok przerażonej, rudej kulki włosów, która natychmiast się skuliła i pisnęła.» ________________________________________ Ja, Oliczek23, wprost uwielbiam pastwić się nad Hinatą. Niektórzy to pewnie już zauważyli. Tym razem postawiłam go w sytuacji gdzie jest uzależniony od *dźwięki tłuczących się talerzy połączone z kichaniem żółwia (tak, żółwie kichają)*. Umm... Dobra... To było dziwne... Jeszcze raz. Hianata jest uzależniony od *syreny alarmowe głoszące ryzyko zarażenia wirusem toxoplasma gondi*. No, ku-... ...uuhuhulu... Ostatni raz. Hinata uzależnił się od *wściekły wrzask orangutana*. Poddaję się. Jednak wam nie powiem. ''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' Zagłuszanie nazwy czynnika uzależniającego nie było celowe i wynikało tylko i wyłącznie z powodu kontaktu z dziką naturą/dżunglą miasta/środowiskiem domowym. Przepraszamy za nieudogodnienia. Najwyższe notowania: (7 grudnia 2019) #544 w Fanfiction (WOAH) #5 pod hasztagiem „karasuno" #17 pod hasztagiem „szpital" #1 pod hasztagiem „żyletki" #3 pod hasztagiem „uzależnienia" #2 pod hasztagiem „kagehina" #37 pod hasztagiem „cierpienie"

Czy zastanawiał się ktoś kiedyś, co kryje ten skryty i tajemniczy, a zarazem zabawny i inteligentny Karma Akabane? Historia z początku niewinna , tylko z ciekawości, ale im dalej się zagłębiam, tym bardziej ta osoba mnie fascynuje...