comıks sözler ve eğlenceli sözler

yemekte babam nedenini bilmediğim bir sebepten dolayı somurtup sinirle yemeğini yemeye çalışıyordu .Ben "ne oldu baba ?" diye sorar sormaz babam "uç gün sonra evleniyorsun!" deyip masadan hızla kalktı . ben ise şok olmuş bir halde babamın boş sandalyesine anlamsızca bakıyordum.

EPSİLON YAYINLARI ARACILIĞIYLA KİTAP OLDU. KİTAPLIĞINIZDA BULUNMASI DİLEĞİYLE <3 "Bizim bir hikayemiz yok" diye geçistirdim. "Sen, seni yakıp kül edecek bir aşk istiyorsun Masal. Normal tanışmalarda gözün yok. 'Seni seviyorum'ları önemsemiyorsun aslında. Herkesin bildiği sevgi sözcüklerini istemiyorsun. Sen herkesin olduğu bir salonda sahnede oyun sergilemek istemiyorsun. Herkes karanlık salonda oyunu izlerken sen arkada ışıklar saçarak kendi oyununu yasamak istiyorsun. Sen ne Mert'i ne de Atalay'ı istiyorsun. Sen bu oyunda kendin gibi normalle yetinmeyen birini istiyorsun. Cesaretinizle ateşte yürümeyi göze aldığınız bir aşk istiyorsun." Bu sensin diye düşünsem de"Bunları neden anlatıyorsun?" dedim kaşlarımı çatarak. Başını bana çevirip omuz silkti ve sırıttı. "ÇÜNKÜ BU BİZİM HİKAYEMİZ."

Sirkte annesi, babası, beş kardeşi, dayısı, halası ve yedi kuzeni ile dünyayı dolaşan genç bir kız... Gezici sirkin yolu Amerika'ya düşer. Buria her zaman ki gibi broşür dağıtırken garip bir adama rastlar. Adam önce kızın içini görmek istercesine süzer ardından hiç birşey söylemeden çekip gider. O akşam ki gösteriye gelir gizemli adam, ama gösteriyi seyretmek için değil... Dünya sandığız kadar masum, Masallar da sadece hayal ürünü, Gördüğünüz herşey göründüğü gibi, Yalanlarsa yalan DEĞİL... DOĞRU BİLDİĞİZ HERŞEY BİR YALAN... YALANLAR İSE TÜM GERÇEĞİNİZ...

"Bu dünyada neyi en çok istersen o senin imtihanındır."

Acı Çekmekten Hoşlanan Bir Ruh Aşık Olabilir mi ? Ya da... Kanadı Kırılmış Bir Melek Ne Kadar Uzağa Kaçabilir ? Kapı çarparak açıldığında içeri şeytanın çocukları da girmişti.Şeytanın çocukları..Sanırım onları tanımlayan kelimeler bunlardı.Yeryüzündeki kötülüğün tohumları bu çocukların içine özenle serpiştirilmiş gibiydi.Tohumların filizlenebilmesi için günışığına da ihtiyaçları yoktu.Çünkü onlar, yeryüzündeki pırıltıyı yeraltındaki mahzene kilitlemişlerdi.Mahzenin anahtarı ise bendeydi.O pırıltıya tekrar kavuşabilmelerinin yolu başta beni öldürmekten geçiyordu.Sonrada onlara bunu yapan iblisleri öldürmekten geçiyordu.Yoksa yerin altı ve üstü arasında bir yerde sıkışıp kalacaklardı.. Kurtuluşum çıkmaz sokaktı..Çok net..Bunu görebiliyordum..Geri sayım başlamıştı..Sonsuza giden yolda zaman aleyhime işliyordu..Bulunamadığım her dakika her saniye ölüm saatimi yaklaştırıyordu..Ölüm saatim Zehir'in tek bir sözüne bakıyordu.Yada tek bir bakışına mı demeliyim. Buna karar veremiyorum.. Gece'nin kapıyı sertçe açarak içeri girmesiyle Zehir'in üzerimdeki garipsenecek etkisi biraz da olsa azalmıştı çünkü.Kalbimin ritmi tehlike sinyali vermiyordu.Normale dönmüştü.Bedenim titremeyi kesmişti.Ruh halim renk değiştirmişti.Bu fonksiyonlarımın durması da hareketlenmesi de ona bağlıydı. İlginç..