Moiralar, Persephone doğmadan önce Demeter'i uyardılar. Ölülerin Tanrısı,Persephone'yi almak için gelecekti. Demeter, yıllar boyunca Persephone'yi insanların dünyasında sakladı fakat kehanet değiştirilemezdi, yaşanılması gereken şeylerin önüne geçilemezdi. Buzdan bir kalbi olan Hades, Persephone'yi gördüğü an Cehennemine yakışacak tek kadının o olduğuna karar verdi. Persephone'nin iki seçeneği vardı; Hades'e bir savaş açacaktı veya onun cehenneminde olmayı kabul edecekti. Av, avcıya dönüşebilir miydi? - Sıradan bir Persephone veya Hades hikayesi kesinlikle değildir. Son Tanrıça adlı kitabın devamı niteliğindedir fakat konuları arasında bir benzerlik yoktur. |7Eylül2015|

"Biri var herkesten güçlü, herkesten özel. Kanlarla bürünmüş bir laneti var. Gözleri herkesten farklı. SOĞUK KIRMIZI geldiğinde... O... Ölüm kadar güçlü. Gözler Soğuk Kırmızı olduğunda hiçbir şey eskisi gibi olmayacak. Kimseyi tanımayacak, kimseyi görmeyecek. Düşündüğü sadece bir şey olacak. ÖLÜM." "Sana burada ZİHİN ÇÖKERTEN diyorlar." **** BÜTÜN KİTAPLARIMIN TELİF HAKKI SAKLIDIR. !!! İNSTAGRAM berrakduslerim Tiktok berrakduslerim Fantastikte #1 olmuşluğumuz var **Kapak tasarımı @ruminej'e aittir.**

KEMERLERİNİZİ SIKI BAĞLAYIN! MİZAH YOLCULUĞUNA BAŞLIYORUZ. "Hayırlı teskereler" dedi sevgili eski erkek arkadaşım. Hilal babaannesi tarafından büyütülmüş zeki bir tıp öğrencisidir. Babaannesinin zaman geçtikçe hastalıkları artmış ve en sonunda şizofreni hastası olmuştur. Hastalığı ilerledikçe Hilal'i ölen erkek torunu sanmaya başlamıştır. Bu da yetmezmiş gibi onu askere yollamak istiyordur. Hilal istenileni yapar, tabi işe önce saçlarını kesmeye başlayarak. Atıldığı macerada tek dileği kimliğini kimse öğrenmeden altı ay süresince askerliği bitirebilmektir. *Mizah *#72 20.12.2016* *#59 10.01.2017* *#55 11.05.2018 *#6 17.05.2018

İLK KİTAP : ELYSİUM'UN SIRRI Gökyüzünün ve hava olaylarının mutlak hakimi Zeus elinde şimşeğiyle düşmanını bekliyordu. Güç dolu bakışlarında tereddütün damlası bile yoktu. Karşısında her ne varsa ondan daha kudretli değildi. Arkasında ışığın koruyucusu olan kızı belirdi. Kızıl saçları ve gökyüzünü andıran mavi gözleri kendi içindeki ışıkla parlıyordu. Elini babasının omzuna koydu. Artık o, dünkü çaylak değildi. Kendini bilen, tanrıça olmayı reddetse bile bir tanrıça kadar akıllı ve güçlü biriydi. Zeus'un işaretiyle kız güneş ışığından yapılmış yayını kaldırarak nişan aldı. Tam o sırada sert bir rüzgar esti. Kara bulutlar göğü kaplamıştı. Kızının ışığı söndü. Gökyüzünde felaketin habercisi beyaz şimşekler dans ediyordu. Ne şimşek Zeus'un kontrolündeydi, ne de beyaz ışık prensesin. Tanrı yaşlandı. Kızı ışığını kaybetti. Zeus dik durmaya çalışsa da kudretinden eser kalmamıştı. Nihayet dizlerinin üstüne düştü. Tanrıların tanrısı ilk yenilgisini yaşayacaktı ve artık hiçbir şey eskisi kadar beyaz olmayacaktı. VampirePhotoshop'a bu mükemmel kapak için teşekkürler!

04.04.2016 ... " Dünyadan uzakta bir gezegen var Vera. Gezegenin adı Opus. Opus gezegeninde bazı doğaüstü güçlere sahip insanlar var. Mesela büyücüler , seçilmişler gibi. Bu doğaüstü güçlere sahip olan insanlar belirli alanlara ayrılarak Expermus'ta bunun eğitimini görür. Expermus'u yatılı bir okul gibi düşünebilirsin ama yatılı okuldan çok daha büyük ve eğlenceli olduğuna kalıbımı basabilirim. " dedikten sonra bana güven verircesine gülümsemişti. " Opus gezegenini yöneten tanrı ve tanrıça 18 yıl önce bir kavga etti ve bu kavga sonucu Tanrıça Amel kendi yandaşlarını alıp gezegenin bir tarafında kendi Amel ırkını kurdu. Şuan Opus gezegeni 3 parça halinde. Amel ırkı, Asor ırkı ve Ortak Alan. Asor topraklarında bir adet , Amel topraklarında bir adet olmak üzere Opus gezegeninde 2 adet Expermus var Vera. " diyerek benim anlattıklarını hazmetmemi bekledi. Duyduklarımla şoktan şoka girmiştim . Acaba bu adam ve kadın benimle dalgamı geçiyordu? Adam derin bir nefes aldıktan sonra " Tanrıça Amel ve Tanrı Asor senin anneanne ve deden. " demişti. ... Bir kız düşünün. Kendini insanlardan soyutlamış. Şimdi de o kızın aslında 18 yıldır yaşadığı Dünya gezegenine ait olmadığını düşünün. Gerçeklerden kaçmak için fantastik kitaplara sığınmış o kızın aslında tam da o kitaplardaki baş kahraman olduğunu. Mina'nın deyimiyle oyun gibi olan bu gezegende Vera kendine bir yer bulabilecek miydi ?

Yazan kısa korku hikayelerinin hiç birisi gerçek yada alıntı değildir, hepsi bana ait uydurma hikayelerdir.

* Gerçekten FARKLI bir fantastik kitap okumak istiyorsanız doğru yerdesiniz. Bu kitap lisede olan olağan üstü olayları, güçleri olan insanların akademiye gitmesini içermez. Bu kitap sıradışı bir kurgu içerir. * FANTASTİK #38 (yükseldikçe yenilenecektir) #fantastik "21.04.2016" Hiç toplumda yaşarken kendinizin farklı olduğunuzu düşündünüz mü? Fikir konusunda ya da fiziksel olarak? Peki birde bunun köken bakımından düşünün. Aslında olduğunuz kişi değilseniz. Eğer ailenizde biri sır olarak saklansaydı ne yapardınız? Ve o sır sizin kanınızla devam etseydi? Eskilerde kalmış Wega Ormanına gömülmüş olan sır yarım kalmış görevlerin bitirilmesi için tekrar ortaya çıkıyor. İfe'nin törende elinde tuttuğu ağacın bir anda kolunda belirmesi bir başlangıç olmasıyla açıklamalar üzerine çıktığı yolda kendini tuzağa sürüklerken, istemediği bir aşkın ortasında bulacak. Belki de bu yarım kalmış işlerin sonunu getirecek. --- OKUYUCU YORUMLARI --- Eğer yeni başlıyorsanız; "Kurgusu gerçekten çok güzel. Kesinlikle tavsiye edilecek bir kitap. Yeni bölümü merakla bekliyorum." "Soluksuz okuyorum. Bölümler geçtikçe daha bir bağlandım sanki... fantastik kitaplara ilgim var ama gerçekten kurgun harika, seni tebrik etmek istedim. O yaratıkları anlatış seklinden tut da İfe ve Marcus un konuşmalar arası birbirlerini beğenmelerine kadar hissederek yazmışsın belli" "Bölümler ilerledikçe yazmayı bir düzene oturttuğun ve ara vermediğin için çok gelişti yazı Kurgu konusunda zaten söyleyecek söz yok orijinal ve 'farklı' fantastik yaratıklarsa hayalgücünün muhteşem ürünleri olmuş. Heyecanla bekliyorum yeni bölümü. Olayların akışının yanı sıra sürekli teknik açıdan kendini ikiye katlayarak gelişmen de heyecanlı bekleyişin adrenalinini arttırıyor. " #farklı @farklı 15 Kasım 2015 -

Yıllar önce,Pasifik okyanusunun bilinmeyen köşelerinde başkanlığını Victor Morcam'ın yaptığı Morcam Adası kaynağı da kendisi gibi bilinmeyen bir nedenden dolayı 5 parçaya ayrılmıştı. Fazla bir can kaybı olmasa da insanlar bunu işledikleri günahların bir cezası olarak düşünmüştü ve hayatlarına bu şekilde devam etmeye karar vermişti. Ada halkı 5 parça halinde yaşamaya devam ederken zaman geçtikçe başkanın yardımcıları, ada parçalarının her birinin Victor Morcam'ın çocuklarını temsil ettiği düşüncesini ortaya attı. Tesadüf mü bilinmez ama Victor'un da 5 çocuğu vardı. 5 ada, 5 çocuk. Başta tereddüt etse de bu fikir başkanın kafasına yattı ve adaları ilk eşinden olan Marcus, Matthew ve Maeve'ye; ikinci eşinden olan Raven ve Reaver'e paylaştırdı. Ve bu paylaştırma beklenmedik sonuçları doğurdu. Uyarı: Bu macera tehlikeli sırlara ve doğaüstü olaylara gebedir. Sen de bu maceraya ortak olmaya ve kendinden şüphe etmeye hazır mısın? ©Tüm hakları yazara aittir. Kısmen ya da tamamen alıntı yapılamaz,kopya edilemez ve çoğaltılamaz.

3 yıl. Jason gideli tam 3 yıl oldu. Ares ve Eldoris'in öldürülmesinin üzerinden 3yıl geçti. Artık Jason'ın ismini kullanmıyorum. Kimse kullanmıyor. Sesini , kokusunu hatırlayamıyorum. Sadece bazen laciverte dönen gözlerini hatırlıyorum. Ve benden ayrılışını. Beni bırakıp gidişini çok iyi hatırlıyorum. İlk gün ki gibi. 3 yıl önceki gibi.

"Dahası sen bir rüyasın," dedi çocuk, "neden kendine yardım etmeyi denemiyorsun?" Emily herkes kadar sıradan biri olduğunu düşünüyordu. Herkes kadar sıkıcı ve alışılagelmiş bir adı, sürekli rastlayabileceğiniz türden bir görünüşü ve bisiklet sürmek gibi yavan hobileri vardı. Ne var ki bu genç kız bir gece yarısı yatağından zıplayarak uyandığında hiçbir şeyin bir daha asla aynı olmayacağından habersizdi. O artık kendini uykuların çok ötesinde ve hayallerin ulaşamayacağı kadar muhteşem bir dünyada bulmuştu. Fakat Emily'nin bu rüyadan uyanıp hiçbir şeyin göründüğü kadar harika olmadığını fark etmesi uzun sürmeyecekti. "Hayatlarımızı bir rüyayla karşılaştıranlar haklıymış. Uyanık uyuyor, ve uykuda uyanıyormuşuz." -Montaigne