Aslı bileğimden tutup beni kaldırdı ve gözlerime baktı. "Sude, ne oldu lan sana? Neyin var?" Hıçkırıklarımı hiçe sayarak bileğimi elinden kurtardım. Karşısına geçtim ve kelimeleri yan yana getirmeye çalıştım. "İyiyim ben. Hiç bir şeyim yok." Elmacık kemiklerimden süzülen yaşlara yağmur damlacıkları da eklenince tenimi...
Öğrendiğim şeylerden biri daha, hiçbir şey sonsuza kadar iyi ya da sonsuza kadar kötü devam etmez. * Görüşüm sadece saniyeler sürse de aynı on numara gibi nefes nefese kalmıştım. O çoktan maçına geri dönüp tüm yeteneklerini konuşturmaya devam ediyordu. Elime kadar uzanan badimin kolunu sıvadığımda tam tahmin ettiğim...