Bu hikayenin tüm telif hakları yazarın şahsına ait olup, izini dışında çoğaltılması ya da ticari bir amaç uğruna kurgunun kullanılması kesinlikle yasaktır. Böyle bir durum ile karşılaşılırsa, gerekli mercilere ulaşılacaktır. 18.10.2013 - 02.07.2014 -------------- Daha 18 yaşında öksüz, yetim bir genç kız.. İnsafsız bir üvey baba.. Üvey Babasının ünlü bir şirketi zarara uğratması sonucu, kendi hatalarının karşılığı olarak onu satmasıyla hiç bilmediği bir yolun başındaydı Lara. En saf, temiz duygularıyla bir adamın önüne fırlatılmıştı. Tek kadın, bir imza.

Yüzüme sıçrayan cam parçalarının açtığı kesiklerden,kanlar akıyordu. Artık buna daha fazla katlanamazdım. Hızla evden çıktım ve o beni durdurmaya dahi çalışmadı. Dışarı çıktığımda gecenin karanlığı etrafımı sardı. Yağmur hızlanıyordu ve benim gidecek hiçbir yerim yoktu. Gözyaşlarım,yağmur ve kana karışırken yolun kenarında yürümeye devam ettim.Ne yapacağımı bilmeden sadece yürüyordum... Issız yol,karşıdan gelen bir arabanın farları ile aydınlandı. Bana yaklaşınca durdu. İçinden o çıktı. Bana doğru geldi ve elini yüzümde gezdirdi. - Bunu sana kim yaptı? Adeta kükrüyordu. Cevap veremedim. Sadece ağlamaya devam ettim. Söyleyemezdim. - Her kimse onun beynini uçuracağım! Bunları söyledikten sonra beklemediğim bir şey yaptı;bana kemiklerimi kırarcasına sarıldı. ☆Kapak Tasarım: Elçin Yolcu (@kolpaciyazar)

-Yeter artık Deniz! Kendine gel! -Ben kendimdeyim, zaten. Elleri saçlarını karıştırdı. İlerideki cam şişeye bir tekme attı. - Gerçekten, ne yapıyorsun Deniz? - Oturuyorum? Beni oturduğum yerden kaldırdı ve kolumdan sıkıca tuttu. - Gözlerime bak. Sen böyle değildin. Sana ne oldu? -Ne bekliyordun Arslan? Koşup boynuna sarılmamı mı? Yoksa durmadan ismini sayıklayıp ağlamamı mı? - Seni tanıyamıyorum, artık. Gözlerimin içine bakıyordu. Sıkıca tuttuğu kolumu ondan kurtardım ve kahverengi gözlerine alayla baktım. - Her şey değişti,Arslan. Artık ağlamıyorum. Onu orada bırakarak arkama dahi bakmadan, uzaklaştım. Ve bu yaptığımdan bir an olsun pişmanlık duymadım. ☆Kapak Tasarım : Elçin Yolcu (@kolpaciyazar )

Üniversitenin güzel olacağını düşünüyordum özellikle lisede ailemin baskısından sonra onlardan ayrı kalmanın muhteşemliğini düşünürdüm ta ki salağın biri beni kaçırıncaya kadar ... ×Bir Kutsal Mandalina ve Kutsal Ispanak yapımı.×