Aydınlık yoktu belki sonunda ,karanlıktı kapıların ardındaki bulutlar . Gözlerimi her kapatıp açtığımda biraz daha yaşla dolması kirpiklerimin, her adımımımda ayak tabanlarımın keskinliğe maruz kalıp tökezlememi sağlaması .Mecburmuydum bunlara ."Neden" sorusunu kime sormalıydım ki beklediğim yanıtı alayım. Koşarken arkama dönüp bakmaya neden korkar olmuştum .Nefes nefese kalmıştım soğuk terliyordu bedenim tedirgin bir şekilde kafamı arkama çevirdim saçlarım suratıma yapışmıştı onları elimle çekiyor bir yandan da arkamda suratını karanlığın yoğunluğundan dolayı göremediğim kişiye bakıyordum kim olduğunu merak etmeye dahi korkuyordum, çoğalıyorlardı gitgide. Birşeyler fısıldıyorlardı anlamıyordum konuşmalarını ,bir anda duraksadım arkamı döndüm tam arkamda yüzünde maskesi olan birden fazla aynı kişi hepsi bire bir aynı anında çığlık attım bir ses geldi oldukça şiddetli " rolleri değiştir fanceen" bir anda hepsinin maskesi yere düşüp parçalandı ve kayboldular. Fanceen korku hislerine emir verecek,sadece maskeleri düşürüp rolleri değiştirecek. Aslında korkunç olan karanlık değildir ,asıl korkutucu karanlık kişilerden korkup onların cesaretini arttırmamızdır. Yazılan satırları okurken zamanın nasıl geçtiği anlaşılmayacak okuduktan sonra size kalan tek şey şaşkınlık ve merak olacak Çatlak bir bardağı onarmak kadar zor olan Fanceen' in hayatı onun yüzunü güldürmemek icin yeterli bir sebepti ayrıca bir mezarlığın aynadaki yansıması kadar ölü ve bir okadar ruhsuz olan kasabada yüzünde eksikliği olan tebessümü geri getirmek onun en büyük umut ışığı olacaktı İsminin anlamı onda hiç anlam bulmadı.

Üç kişi hayal edin. Üç birbirinden farklı karakter. O üçünün de kendine ait farklı fikirleri var ve sizin birinin yolundan gitmeniz gerekiyor. 1) "Bazı anlarda kalbinde olan kişinin, hayatında olamayacağını anlarsın." 2)"Gelmeyeceğini bile bile beklemek saflık değil, aşktır güzelim." 3)"Sevmediğim bir şeyi seviyor gibi yapabilirim. Zor olan; sevdiğim bir şeyi sevmiyormuş gibi yapmak." Sen o üç kişiden hangisi olursun? Yanıtını bulmak istiyorsan, İmkansız'a benimle ulaş... Bir çöldeyim ben. İhtiyacım olan sadece bir damla. Küçücük bir damla su... İçimdeki o sonsuz sussuzluğu gidermek için istediğim tek şey o damla. Hayatıma dönüş biletim belki de. Karanlığa mahkum olan ben yaşadığım o sonsuz çöl gecelerinden sonra hiç beklemediğim anda çölün ortasında bir kaktüs bulmuştum. Herkes bilir kaktüslerin dışı dikenler ile kaplıdır. Doğru yerden tutmazsanız elinizi parçalayabilecek niteliktedir ama ben o kaktüsü düzgün bir şekilde tutmuştum. İlk başta anlamak için küçük yaralar almıştım ama o yaralara değen bir sonuç ile karşılaşmıştım. İçini açtığım anda aylardır istediğim şeye kavuşmuştum. Ben hayata döndürecek o küçük damla suya. Kana kana içmek isteyeceğim o bir damlaya kavuşmuştum. O yıldızlı çöl gecesinde yolumu bulmamı sağlamıştı o damla. Hiç beklemediğim bir anda pusulam olmuştu. Mahkumiyetinin acılı olduğu o dipsiz yerden kurtarmıştı beni. Wattys 2015 kazananı Sevgili minnoş okuyucum, Bu benim ilk hikayem ve en başta hatalarım olabilir ama lütfen unutma ; her yeni bölümde kendime bir şeyler katıyorum ve limitlerimi zorluyorum :) İ

Havuzun dibine değen ayaklarımla yere oturdum. Bir anda beliren iki hayali gölgeye baktım. Burak ve Doğa'ya. Burak simsiyah bir şekilde sarmıştı mavi bedenimi. Yansımamın gözlerinde izlediğim korkuyla ürperdim. Siyah gölge hayali bedenimi tamamen sardı ve maviyi adeta yutup kendine kattı. Ne mavi ne de siyahtı oluşan kalıntı. Siyahın mavi tonuydu. Belkide en mavi tonu. Burak'ın gözlerinin rengiydi hızla bana doğru gelen renk. Dosdoğru kalbime çarptı. O an tamamen kanaat getirdim. Ölüm, bizim ulaşabileceğimiz tek zaferdi. Onun karanlığında yaşayamayacak kadar umut doluydum ben. Hayattım. Doğa'ydım. Maviydim. Yeniden doğmak için önce ölmeliydim. Bedenimi vahşice saran suyun o hoş tınısı ve ölen umutlarımın acı haykırışları kaybolurken can yakan bir sessizlik kapladı benliğimi. Gözlerim kapandı. Nefesim kesildi. Sustum... ***** ♡Başlangıç: 20.06. 2015 ♡