© Tüm hakları hayal dünyama saklıdır. Bir aşk düşünün öyle anlamsız ki öyle olaylar yaşanıyor ki ne olduğunu anlamıyorsunuz. Hem çok seviyorsunuz hemde gitmek istiyorsunuz ama ondan bir türlü gidemiyorsunuz. Böyle bi aşk işte bu inişli çıkışlı.. 💫03.11.2016💫

Adam güçlü esen bir Poyrazdı.Kız ise kendi sularında boğulan mavi bir Denizdi.Adam çok acımasız ve kendini düşünürdü.Kız ise hiç bir şeyden habersiz saf bir duru su misaliydi. Genç adam mavi gözlü kıza yaklaşırken ona bakar bakmaz nefesinin kesildiğini hissetti.Genç kızın Bütün vücudu olgun kıpkırmızı bir çilek gibi kokuyordu.Adam bu kokuya resmen 'mest' olmuştu.Hiç bir zaman onu bir kardeş gibi görmemişti. Adam birden kendinden bağımsız bir şekilde ellerini kızın yanaklarına koydu.O anda bütün vücuduna elektirik akımı sarmıştı.Adam her defasında bu karşısındaki kıza sözde baş belası diyordu.Ama normalde o onun tatlı baş belası oluyordu, Derin bir nefes alarak gözlerini kapadı ve kelimeler dökülüverdi dudaklarından.. "Tüm siyahlılığımla gökkuşağın olmaya geldim'' ********* 10/2/217 genç kız edebiyatında birinci sırada!

"Her insan huzur verir. Kimileri gelince, kimileri gidince."

"Sadece hatırla istiyorum; kimse yokken ben vardım yanında!"

"Tükenmişliği ilan edercesine akan göz yaşlarım var benim.. Onlar tuzlu sudan ibaret değiller. Herbiri bir acıyı taşıyor.." Tüm duygularını yerle bir eden Berke. Yaralarını saran, tükenmiş duyguları yeniden harekete geçiren Burak. Yanında her zaman ona destek olan, Berilsu. Kendisini herşeyden herkesten kıskanan öküz arkadaşları Umut ve Can. Başına açtığı ufak, ama etkili belalar... Bakalım Ezgi bu hikayeyle başedebilicek mi? Ya da hikaye mi Ezgi'yle baş etmeye çalışacak? Ezgi kaderini kendi yazdığını sanarken, yazdığı kaderin zaten kendi kaderi olduğunu er yada geç farkına varabilicek mi? "Sevgi" kavramını sekiz yaşına kadar bilmeyen Ezgi, sekiz yaşından sonra dünyaya gözlerini açar. Ama tek değil. Gerçek ailesi olan Umut Can ve Berilsu'yla... **Bu kitabı yazmamın en büyük sebebi benim kardeşlerim. Mutluyken benimle birlikte gülen, ağlarken göz yaşlarımı silen o üç kardeşim için. Onlara duyduğum özlemi bu kitapta gidermeye çalışıyorum. O yüzden bu kitap; tek bir tırnağını dünyalara deyişemeyeceğım kardeşim Ezgi'me, maç yaparken ibnelik olsun diye sahanın ortasına dalarak maç oynamasını engellediğim Sergen'ime, sırf kendisini kıskandığım için sevgilisine onu kötü diye tanıttığım Doğukan'a ithaf ediyorum..**

Emir; annesinin vasiyetini gerçekleştirmek için sevdiği kızı bırakıp gitmek zorundaydı. Emir çaresiz bir gençti. Arya; aşık bir genç kızdı. Sevdiği adamın gidişinin ardından zor günler yaşamıştı. Peki Emir geri döndüğünde her şey eskisi gibi olacak mıydı? Emir ve Arya aşkı kaldığı yerden devam edecek miydi? *Tüm hakları saklıdır.