Iyi okumalar dilerim... :-)

Sensiz her gün ölmek nedir bilir misin?

SENİN İÇİN İŞTE SANA YALVARIYORUM NE OLUR YALNIZ BIRAKMA BENİ!!!

Zengin olmak hiçte iyi değildi. Liseden kurtulmama son bir sene kalmışken o mendebur ile abim yüzünden tanışmak zorunda kalmıştım. Yeşil ama öfkeli gözleri, rüzgara meydan okuyan saçlarıyla ayaklı bela olan müstakbel kocam Poyraz ve tabiki eksik olmayan çetesi… Sanırım her şey için çok geçti. Ben artık poyrazdan geriye kalan bir rüyaydım…

Bir kız var karanlığın içinde. Saçlarını ensesine kadar kesmiş, mutsuz bir kız... Belki de umutsuz. Bir de makas var ince parmaklarının kavradığı. Kız saçlarını mı kesmişti yoksa onlara sinen dokunuşlardan mı kurtulmuştu belli değil. Bu defa adam yoktu görünürde. O yüzden mi karanlığın içindeydi kız, yoksa adam mı kapatmıştı ışıkları? ~ "Beni kandırdın,"dedim aksini söylemesini ister gibi. Sonra sustum. Konuşmasını, inkar etmesini, gitmeyeceğini söylemesini bekledim. "Seni kandırdım,"dedi yaptığı şeyden gurur duyar gibi. Sesinde en ufak bir pişmanlık yoktu. Aksine oldukça soğuk ve pürüzsüzdü dudaklarından kopan kelimeler. Belki de canımı en çok yakan buydu. "Sana bir şans vermiştim." Gözlerini yere alarak duraksadı bir an . "Kendime bir şans vermiştim,"dedi dişlerinin arasından. "Sonra sen o'nu seçtin..."

Koca sema, diz çöktü gözlerine. Ay bembeyaz parlak tenin yanında soluk kaldı, yıldızlar gökyüzü kadar karanlık olan saçlara meydan okudu. Bulutlar ağladı, yağmur selam verdi kanlı ellere. Kalplere sis çöktü, güller boyun büktü üzerinden çıkmayan kan kokusuna. Ve dinledi toprak sözlerini. "Saçların kadar uzun ve güzel olsun ömrün Küçük Yalancı." Dedi adam, ama kesti kadının saçlarını kendi elleriyle, kıydı sevdiğinin ömrüne. "Hiçbir yere gitmeyeceğim sevgilim..." Dedi kadın, ama tutmadı sözünü, kıydı sevdiğinin aşkına. Sevdiği kadınları bir bir kaybeden acımasız katil, Akın Korel. Sevgiden yoksun kurak bir kalp ve o kalpte açan beyaz bir papatya. Kendi döktüğü göz yaşlarıyla büyüdü, getirdi baharı. Kimse fark etmedi onu. Güllere ulaşılmak isteyenlerce ezildi, yine döktü göz yaşlarını. Adam fark etti solan papatyayı, aldı ellerine. Ama öldü beyaz papatya. Muhteşem bir koku sardı etrafı. Ölü bir çiçek hiç böyle güzel kokar mıydı? Yaşadığını sandı, sevindi adam. Ama bilmiyordu papatyaların ölünce koktuğunu. Öğrendiğinde ise artık çok geçti...

...Dönmem ya ! Sen bunu da say. Ama...Varsay ki sen bensin ! Yabancıyım senin efsunkarlığına Önce dilim sonra gözüm sana ters lakin zaten kalmış Sadece bir nefes Bana değil ya sahi Dönmüş herşey en başa, Dokunmuşsun sonra...başkasına . Ve varsay ki Ah...Yine sen ! Gün olupta bakmışsın bana Beni görmüş gözlerin Çakmak çakmak yanmış, Alev gibi ! Ben misali ! Ama işte bitmiş herşey oracıkta Sen beni sevmişsin delicesinden ! Bense silmişim seni tüm ezberimdem. " o la la "

@WinterBird8 roket tak depar at gel.

Sana demlenen şiirler var