❤ Artemis Milenyum aracılığıyla kitap oldu! ❤ Ön okuma bölümlerini okuyabilirsiniz! Oyun... İnsanlığın çağlar boyu çekimine karşı koyamadığı, vazgeçilmez uğraşı... Ekonomist Defne Dorsay'ın hayatında aşkın yeri yok. O, erkek egemen iş dünyasında, 7/24 dur durak bilmeden çalışan bir CEO. Güvenli bir rutini, sıkı sıkıya bağlı olduğu prensipleri var. Ne var ki hayat, güçlü CEO'ların bile kontrol edemediği, rutinleri altüst edecek, prensipleri rafa kaldırtacak, mantık dışı sürprizlerle dolu. Annesi Ayşen Dorsay kaderle el ele verip, Defne'nin iş ve aşk hayatına iki koldan müdahalelerde bulununca işler rayından çıkacak ve Defne kendini, kurallarını bilmediği bir oyunun ortasında bulacak. Aynı gün tanıştığı, rasyonellikten nasibini almamış iki adam, sakin ve düzenli hayatını adım adım kaosa sürüklerken Defne, iş hayatında içgüdüsel olarak geliştirdiği oyun stratejilerini onlara karşı uygulamaya kalktığında neler olacak? Oyun, vazgeçilmezliğini kışkırtıcı doğasına borçludur. Ve kirli oynamak da kurallara dâhildir. Tüm hakları Alfa Yayın Grubu'na aittir. Başlangıç tarihi: 18 Aralık 2015 Not: Hikayenin eski ismi 'Kadın CEO Problemleri' dir.

Terk edilmenin acısını yaşayan genç kızın başvurduğu garip yol kendine göstermelik bir sevgili bulup eski sevgilisini kıskandırmaktır. Bunun için okulun popüler çocuklarından biriyle anlaşma yapar ve yeni bir maceraya atılırlar. Girdiği bu engebeli yolda gerçek aşkı bulacak, bulduracaktır. *Wattpad'de yayımlanan Göstermelik Sevgili isimli ilk hikayedir. *Mizah #1 (03.08.2020) *Kısa Hikaye #1 (06.09.2020) *Genç Kurgu #1 (08.09.2020) *Genel Kurgu #1 (14.09.2020) *Genç Kız Edebiyatı #1 (11.10.2020)

İnsanlar konuşmayı öğrendikten sonra yalan söylemeyi öğrenirlerdi. Eğer kimse konuşamasaydı belki de yalanlar olmazdı. Çünkü gözler yalan söylemezdi. Hira, babasının aldığı evlilik kararıyla yaşamına dair şaşırtıcı, belki de yaralayıcı tesadüflerin ilkiyle karşılaşır. Bu haber, geçmişin tozlu sayfalarında kalmış ve cevaplandırılmayı beklerken unutulmuş birçok sorunun da gün yüzüne çıkmasını sağlar. Bu yeni aile ile hayatına giren kardeşlerini kabullenmek hiç de kolay olmayacaktır çünkü bu bağı kabul etmek, büyük fedakârlıklar gerektirir. İncinmiş kalplerin kabuk bağlamış yaraları, kaderin acımasızca kurguladığı kesişimlerle tekrar kanamaya başlar. Tutunmaya çalıştığı tüm dalların teker teker kırılmasının ardından, Hira için güvenli tek liman, çocukluğunda kendine ördüğü duvarların ardıdır. Ancak bu kez kaçmak, incinmemek için yeterli değildir, gerçekler kendini göstermeye çoktan karar vermiştir. Ona ulaşabilmek için okyanuslar geçmem gerekirken, boğulmadan gözlerine nasıl bakabilirim?

"Annem... Annem defalarca yalvarmıştı." dediği sırada sanki o güne gitmişcesine gözleri dalmıştı. Anımsadığı hatıralar canını öylesine yakıyordu ki. Öfke ve nefret dolu bakışlarını tekrar ayakta duran genç adama yönelterek konuştu. "KONUŞ DEDİM SANA! KONUŞ! NEDEN YAPTIN! NEDEN AÇTIN O KAPIYI! NEDEN ÖLDÜRDÜN TÜM AİLEMİ! NEDEN KENDİNDE GEBERMEDİN O GÜN!" dedi adeta haykırarak. Kendisine ısrarla cevap vermeyen adama daha da yaklaştı. "Seni ellerimle öldüreceğim. Sen o gün hiç kimseye acımadın. Ben de... Ben de sana acımayacağım! " Yerden doğrularak zorlukla kalkmaya çalıştı. Gözleri genç adamın belindeki silaha odaklanmıştı. Yiğit ne yapmaya çalıştığını anlamış olsa da engel olmadı. Belinden hızla çekilen silah şimdi genç kadının narin parmakları arasındaydı. Elleri titriyordu korkudan mı yoksa adama olan öfkesinden mi bilmiyordu. Nemli gözleri grimsi gözlerle buluştuğunda elindeki silahı yavaşça doğrulttu. Namlu şimdi tam Yiğit' i hedef almıştı. Eğer isteseydi o silahı elinden alabilirdi ama istemedi. Hayatını mahvetmekle kalmayıp daha da beter bir hale getirmişti. İçindeki nefret bir nebze olsa soğuyacaksa onu durdurmayacaktı. "Bana iki can borcun var! Bana tam tamına iki can borcun var! Birini kızımıza sayıyorum diğerini ise sen ödeyeceksin!" dedi ve tetiğe bastı. Küçük bir çocukken yapılan tek bir hata peşine milyonlarca pişmanlığı takıp adım adım geliyordu, genç adamın üzerine. DEMREN- Okun ucuna geçirilen sivri demir parçası. Hiç olmadığı kadar hızlıydı. Yayından çıktığı an saplanacağı bedenin hayatını değiştireceğinden habersizdi belki de.

"Çok yakında yeniden burada!" Gerektiğinde acımasız olabilen, dünyaya şüpheyle bakan bir adam, doğuştan güzel, akıllı, inatçı bir kadın ve bu ikilinin arasındaki aşk çıkmazı... Bir kasım gecesi başlamıştı her şey... Bu hikayede eksik olan tek şey duyguydu. Takvimler Kasım ayını gösterdiğinde eksik olan bu boşluk, yeri alınamayacak kadar özeliyle doldu. Bu dünya üzerinde yaşayan her bir ferdin kendine ait hikayesi vardır. Acısıyla mutluluğuyla, sevdiği ya da yalnızlığıyla takvimleri devirmeyi konu alır o hikayeler. Şu an okuduğun satırlara sahiplik eden bu hikayeyse, senin ve tanık olduğun tüm hikayelerin bir yansıması olarak çıktı karşına. Şimdiye dek okuduğun tüm hikayeleri unut. Çünkü şu anda ben seni sana anlatılanlardan çok daha farklı bir hayata, hikayeye çağırıyorum. Aşkın sıradışı, dostluğun omuz omuza ve savaşın kıran kırana olduğu bir hikaye... Herkes ömründe birkaç hayat yaşar. Bu hikaye, birkaç hayat yaşamak zorunda bırakılan ama tek hayat yaşamak isteyenlerin hikayesi. Benim anlatmaya cesaretim var, peki senin dinlemeye cesaretin var mı? *16.01.2016 tarihinden itibaren tüm kitapçılarda satışa sunuldu! Kapak Tasarım: Merve Polat Tüm Hakları Saklıdır. ®

Bir adam düşün simsiyah bir kalbi var. Nefretle harmanlanmış buz mavisi gözleri, keskin ve soğuk bakışları... İşte o Levent Köksal nefretin vücut bulmuş hali! Nefretini kusacağı kıza geri dönülemez bir şekilde aşık olacak ta ki onu öldürene dek... Başlanma tarihi: 16.12.2017

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.

#mizah da birinci sıra 27.11.2019) #romantizm 1. Sırada (12.11.2019) #edebiyat 2.sırada (22.09.1219) #mahalle 1. Sırada (27.08.2019) #dost 2. Sırada #gülmek 3. Sırada (25.07.2019) "Şu karşı masada oturan genç kimdir tanır mısın? "Hangisi orda dört genç ve yakışıklı var?" **** Herşey bu iki cümle ile başlamıştı. Ve devamı da elbet gekecek ti.... ♡♡♡Şu karşı masada oturan genç kimdir tanır mısın? "Hangisi orda dört genç ve yakışıklı var?" **** ' Muhteşem Dörtlü ' diye bilinen dört delikanlı her birinin keyifli sıcacık hikayesi ve gönüllerine giren sevdalarının nakış nakış işlendiği bir mahalle hikâyesine misafir olduğunuzu unutmayınız.

30 in #GENERAL FICTION 28.11.16 *Kitap oldu* Genç kız elindeki kolileri güçlükle taşırken kendisi yaşlarında esmer bir kız ona yaklaştı. "Merhaba, Oya ben. Mahallemize hoş geldin! Anlaşılan yalnızsın?" Anlayışla başını salladı genç kadın. "Memnun oldum Oya. Mahalleniz çok güzelmiş, tıpkı adı gibi," diye mırıldandı kız. Oya içtenlikle gülümsedi. "Merak etme yakında yalnız kalmazsın." Genç kadın şaşırdı. "Neden?" "Çünkü çok eski bir rivayete göre âşıklar mahallesinde oturan hiç kimse bekar olmazmış. Ya mutlu bir evliliği olurmuş yada birbirine âşık, sevgililer. Buraya gelen bütün bekarlar en geç iki seneye evlenmişler. Benim de sevgilim var mesela. Yakında seninde olur. " Böyle şey mi olurdu? Herhalde saçmalıyor diye düşündü genç kadın. "Saçmaladığımı düşünüyorsun değil mi?" Kız, acaba sesli mi düşündüm, diye geçirdi aklından. "O zaman önce kolileri yerleştirmene yardım edeyim sonra da bana geçip yemek yiyelim ve sana birkaç şey anlatayım, tamam mı?" Olumlu anlamda kafasını salladı genç kadın. "Bu arada adın neydi?" Doğru ya, adını söylemeyi unutmuştu. Bu kızın neşesi oldukça bulaşıcıydı. "Adım, Cennet."