Her şey normal giderken, bir parti insanın hayatını değiştirir miydi? Değiştirmişti. Almila sıradan hayatını yaşarken, güçleri ortaya çıkıyor. Kimsenin bilmediğini düşünüyor. Ama durumlar öyle değil. Almila hariç herkes biliyordu bunu. Ve bir sorun daha vardı. Almila gördüğü rüyaların gerçek olduğunu anlamamıştı. Rüya ile gerçek arasındaki farkı ayırt edemiyordu. O rüyalar, Almila'yı öldürmek isteyen Michael'ın rüyaları ve hatıralarıydı. ama Almila bunun henüz farkında değildi. Michael'ın hissettiği acıyı hissetti. Annesini öldürenlere olan nefreti gördü. Annesinin son sözündeki yoğun sevgiyi hissetti. Sonra beklenmedik bir şekilde Almila'nın aklındaki her şey karardı. Bunun nedeni; Korku muydu? Heyecan mıydı? Bilinmiyordu. Belkide her ikisiydi. K.T / @Perhapsmorefree

Evet, hepsi o gün başladı.Zamanın durduğu yerde, işte benim başlangıcım hüküm sürdü.Onu tanıdığım ilk andan beridir benim... İmkansıza inanırsanız eğer; şiirlerimi bu yüzden yazıyorum, içimdeki acıyı söndürmek için. Kendisi her ne kadar aşkı bilmesede, ben onun için savaşıyorum kendimle.Ve evet tüm şiirlerimi isimsizim için yazdım. Belki bir gün bende zincirlerimi kırıp sana ulaşırsam, birlikte uçarız...yükseklere.Utanmanın ve çekinmenin parçalandığı gök zirvesinde seninle buluşmak için can atıyorum.

O kadar güzeldi ki ..kusursuz bir resim gibi... Tabloya baktıkça gülümsemem genişledi.. Parmaklarımı çizdiğim kadının saçlarında gezdirdim... Masadan sigara paketini alıp bir tane alıp aldım ağzıma.. Tabloya baktıkça huzur kaplıyordu içimi..dumanı havaya üfledim.. Sonuna gelince bir sırıtma belirdi dudaklarımda.. Koluna bastırdım sigarayı..acıyı hissediyordim.. Çığlık atmamak için dişlerimi sıktım.. Son ana gelince yere attıp koluma baktım. Gülümsedim...bu tablo çok huzur vericiydi acılı..

Beyaz sayfaya siyah bir kalemle gökkuşağı çizmeye çalışan adamın hikayesi...