" tarih kitaplarında geçmez ama kaybettiğim ilk savaş sen" diye başladım sınıftan ooo sesleri yükselirken Beril "yürü be Huzur kim tutar seni " diye bağırıyordu gülüp devam ettim. "Anatomi kitaplarında geçmez ama kalbin her odası sen" arda kirpiklerini bile kırpmadan beni izleyip , dinliyordu aynı şekilde ben onu izleyip , söylüyordum "Coğrafya kitaplarında geçmez ama 7 kıta , 4 mevsim dünya'm sen " sınıf bu dediğime gülduğünde ben gülümsemiştim arda ise tepki vermiyordu "Tarih kitaplarında geçmez ama en büyük darbe sen" en büyük gelen mutlulukta ondandı acı da ondandı yani anlıycağınız en büyük darbem yeşil gözlü adamımdan geliyordu "Fizik kitaplarında geçmez ama ışık kaynağı olarak sen " karanlıkta kaldığımda ışığım olmuştu. "Matematik kitaplarında geçmez ama bilinmedik olarak sen " "Felsefe kitaplarında geçmez ama düşünebildiğim yanlız sen " arka sıralardan bi kaç kişi "helal be" diye bağırmıştı. Son olarak "edebiyat kitaplarında geçmez ama şiir olarak sen" dememle alkış sesleri yükseldi arda hala tepkisizce bana bakıyordu hasan hoca da alkışlayıp " tanıdığım en anormal sınıf sizsiniz " dedi gülerek hakaretmi etmişti bize # # # # # # Her kitap okunmaya değer kötü kitap diye bişe yoktur bende sizi arda ve huzur'un hikayesine davet ediyorum burayı okuyup içine girmiyorsan çok kırılırım unutma sen yoksan bir kişi eksiğiz. YAZILIM TARİHİ : 28.05.2017

Tamamlandı ✔️ & ↘️Grinin içinde keşfedilmeyi bekleyen kızılın hikayesi↙️ Soğuk kişiliğinin ardında ki, korkunç geçmişi. İntikam ateşiyle harmanlanmış yakıcı gözler ilk kez bir renk gördü, kızıl. Soğuk bakışlı. Sert mizaçlı. Kontrol manyağı. Hayatına giren bu renk geçmişini unutturacak mıydı? Yoksa kendi griliğin de kızılı boğacak mıydı?

Öncelikle şu konuda bir anlaşalım. Normal değilim, o da öyle.

🦋 O, kanatlarında ölümü taşıyan mavi bir kelebekti. Hüznün mavisi, ölümün uykusuyla birleşti. Kadın ve adamın dudakları son bir kez titredi. ◆◆◆ Masal geçmişindeki boşluğu, kötü anılarını etrafındaki insanlar ve geleceği ile doldurmak isteyen genç bir kızdır. Ve bir gün kader onun için yine en kötü sonu hazırlar. Babası aniden ortalıktan kaybolmuştur. Dahası peşine kim olduklarını, ne istediklerini bilmediği karanlık adamlar takılmış ve kaçmak zorunda kalmıştır. Yıllardır babasının birikim yaptığını düşündüğü banka kasasına gider ve orada büyük bir sürpriz ile karşılaşır. Kasada para değil, sadece bir isim ve adresin yazılı olduğu bir kağıt parçası bulur. Masal acımasızca öne sürülen bir piyon olduğunu bilmeden o adrese gider ve kaderin çarkları yine tersine dönmeye başlar. Orada onun pusuya yatmış olan hastalığı yeniden gün yüzüne çıkar. "Kelebekler sadece üç gün yaşar ama..." "O zaman bizde kelebeklerin ölümsüz olduğu bir yere gideriz" "Mesela nereye?" "Cennete..."