Flori Wolfs werkt een halfjaar bij Vogue New York. Ze heeft altijd gedroomd van een baan in de modebranche en heeft alles gedaan om dat te bereiken. Normaal bestaat haar dag uit kleding stomen en klaarleggen, fotografen erop wijzen waar deze shoot omdraait, stylisten regelen, modellen casten, pas sessies bijwonen en niet te vergeten de nog zoveel spullen reserveren en halen voor de shoot zelf. Net nu Flori alles onder de knie begint te krijgen en door heeft wat het is om voor Vogue te werken geeft haar baas Noe haar een nieuwe opdracht. Gideon Black de meest machtige man in de paparazzi wereld interviewen. Niet alleen is Flori dit soort dingen niet gewend, maar ook het feit dat Vogue je ontslaat om de meest kleine dingen staat haar baan ook meteen op het spel. Als Gideon en Flori het op wonderbaarlijke wijze kunnen vinden. Opent niet alleen een heel nieuwe carrière zich voor Flori maar openbaart zich ook een hele nieuwe wereld voor haar. Ineens lijkt ze zelf een beroemd merk waar iedereen een graantje van probeert mee te pikken, maar hoelang is je verleden veilig als je overal waar je komt je in de schijnwerpers staat en iedereen wat van je wilt weten.

Vayenne Smith. Een 17-jarig meisje dat zelf remixen maakt. Op school is ze niet zo populair. Maar dat maakt haar niks uit. Ze heeft haar beste vrienden, en daar gaat het om. Behalve haar beste vrienden weet niemand dat ze muziek maakt en bekend is als Vy. Iedereen luistert haar muziek, niemand weet wie Vy echt is. Ethan Black. Een 19-jarige jongen die best beroemd is. Alleen is hij nu undercover. Hij gebruikt zijn eigen naam, maar een andere achternaam. Op school is hij heel populair. Alleen zijn beste vriend Metias weet van zijn carrière af. Als Ethan voor zijn album een liedje moet opnemen met Vayenne (die hij kent als Vy) word alles anders. Zij is het meisje achter het zwarte glas. Hij is de jongen voor de microfoon. Cover made by: @Chargeest Hoogste ranking: #1 in chicklit!!!!!!! (15-11-2015) #8 in ChickLit (1-11-2015) #6 in Chicklit (1-11-2015) #3 (10-11-2015) #2 (9-11-2015) 16 juli 2015 - 31 oktober 2016

De buizen schieten de lucht in. Iedereen kijkt angstig omhoog. Na een paar seconden staat de buis stil en vast. Iedereen kijkt om zich heen. Alle 24 staan ze in een soort tempel. De tempel is gigantisch, wit en heeft een boven verdieping. Maar er is niet te zien wat daar boven zit. Als ieder langs de witte pilaren van de tempel kijkt, zie je ten noorden een gigantische vallei. Ten oosten zie je een groot meer en daarachter wat bomen. Ten zuiden ziet iedereen een platgebrand maar modern dorp. Ten westen is een sneeuwachtige plaats te zien. "Welkom tributen, bij de 17de Hongerspelen," praat een man.

• HET VERVOLG OP: Prince • 'Soms voel ik mij als een prinses, wanneer Hij met Zijn prachtige ogen naar mij kijkt en Hij Zijn goddelijke glimlach laat zien. Hij laat mij dan goed voelen, alsof er toch iemand op de wereld is die om mij geeft... Maar wanneer Hij weg kijkt, voel ik mij weer zoals gewoonlijk: vreselijk en alleen.' Terwijl Astrid het thuis moeilijk heeft en in de knoop zit, doet ze er alles aan om Philip beter te leren kennen en er achter te komen wie Phelix nu daadwerkelijk is. Het enige wat ze over haar blogger weet, is dat ze op dezelfde school zitten en dat hij Caleb, een vreselijke jongen die een crush heeft op Astrid, kent. Ook wilt ze weten wie Phelix's prinses is... Maar wat als ze er achter komt? En wat met haar gevoelens voor Philip? (Tijdelijke omschrijving want deze is gewoon slecht, sowwy. ♥)

Unknown: Hey. Me: Hey? Hoe kom je aan mijn nummer? Unkown: Jij bent Lottie toch? Me: Misschien...... Unknown: is dat een ja of een nee? Me: hoe kom je aan mijn nummer?! Unknown: die heb jij mij gegeven!

Dit verhaal speelt zich af in Lantis de plek waar mutanten wonen of eigenlijk gevangen worden gehouden. Elk jaar worden er 20 mutanten opgeroepen. Wat er met hun gebeurt weet niemand. Ik kijk recht in het gezicht van een bewaker. Hij heeft zijn typerende vogelmasker op hij glimlacht ik draai me om en ren weg. Ik weet nog niet waar naartoe maar dat doet er niet toe. Ik wil gewoon weg weg van hier...

heeey heey heey! ik ben Zac en ik ben zo gay als het maar kan zijn. niet over het algemeen hoor, maar ik heb het meer over ik draag geen gekleurde broeken en spreek ook geen 'omg' taal. ik bedoel zo gay als wat in relaties. soms heb ik het gevoel alsof mijn vrienden niet eens weten dat ik gay ben. net zoals de meisjes bij mij op school, zei denken dat ik gewoon hetro ben. er is alleen een probleem.... ik ben dus (denk ik) verliefd op mijn grootste aartsvijand die absoluut hetro is. hij en ik hebben altijd ruzie of wedstrijdjes om de meest stomste dingen, maar dit keer heeft hij me echt flink te pakken. het enigste wat ik moet doen is hem gewoon negeeren. makkelijk toch?