Hayatınız elinizden alınıp yerine sonsuzluk bahşedilseydi, bunu ödül olarak mı görürdünüz? Yoksa olabilecek en kötü ceza mı? Peki ya cevap bir camın gerisinde olsaydı, yaralanmak pahasına camı kırar mıydınız? Alexandra kırardı. Ve Alex Laurent... Onun kendi cevapları ve daima bir planı olurdu. Ancak unuttuğu bir şey vardı: Aşk tüm planları yerle bir ederdi.

İzmir.. Benim güzel memleketim. Hayatımın yarısını orada geçiriyorum. Bu sene de yolum İzmir'e. Kuzenimle beraber çok güzel bir yaz geçireceğiz, bir İzmir Tayfamız bile var. İzmirdeyim. Sonunun ne olduğunu bilmediğin bir bekleyiş var. Ya umutla bekleyeceksin ya da pes edip kabulleneceksin. Ecel ayağına kadar gelmişken başkası senin ecelini üstleniyor. ve sonunda her iki kalp de paramparça oluyor. Umutlar tükeniyor. Pes etmek istiyorsun, ama olmuyor. Senin için canını feda eden birinin karşısında asla pes edemiyorsun. Hele ki o kişiyi canından çok seviyorsan. Koşarak uzaklaşıyorum, özgürlüğe kavuşan bir mahkum gibi koşuyorum... -Gri adam yoktur, onlar ya siyah ya beyazdır. +Gökkuşağını siyaha boyayabilir misin ? - Boyarsam ne anlamı kalır gökkuşağının ?