Η 16χρόνη Αντελίν έχει βαρεθεί την μονότονη καθημερινότητα της στο Λος Άντζελες. Πάντα ονειρευόταν μια διαφορετική ζωή, κάτι πέρα από τα σύνορα της φαντασίας των ανθρώπων γύρω της. Μελετάει και φαντασιώνεται το υπερφυσικό ώσπου μια νύχτα πέφτει πάνω του. Η ζωή της θα αλλάξει παντελώς όταν μάθει την αλήθεια για τις ρίζες της και πως είναι να συζείς με αδίστακτους μα ταυτόχρονα ελκυστικούς δαίμονες.. Υψηλότερη θέση: #1 Βρικόλακας.

https://www.youtube.com/watch?v=h5J30Y2vdyA&feature=youtu.be Αφού λοιπόν άρχισε η μάσκα του να μετακινείται , ξαφνικά , σε διάρκεια μερικών δευτερολέπτων τα χέρια μου , συγκεκριμένα οι καρποί των χεριών μου , ήταν εγκλωβισμένοι στα δικά του μεγάλα χέρια . Το χαμόγελο που είχε σχηματιστεί πριν λίγο στα χείλη μου , είχε πλέον χαθεί και την θέση του είχε πάρει την εξής σοκαρισμένη έκφραση . Ελάχιστα ανοιχτό το στόμα μου και τα μάτια μου γουρλωμένα από την έκπληξη και τον φόβο . Είμαι σίγουρη πως επιπλέον τα μάγουλα μου είχαν πάρει μια ελαφρά ανοιχτή απόχρωση κόκκινου χρώματος . Τον κοίταζα τρομαγμένη μέχρι το κόκκαλο . Τα μάτια του στο σκοτάδι , μια βαθιά απόχρωση του πρασίνου , εκείνο που θύμιζε δάσος . Μαγευτικά μα ο τρόπος που με κοιτάζανε με έκαναν να τρέμω από τον φόβο που ένιωθα αυτήν την στιγμή .Οι καρποί τον χεριών μου είχαν αρχίσει να πονάνε και σίγουρα πως είχαν αρχίσει να μελανιάζουν . Αυτό άλλωστε ήταν αυτό που με επανέφερε στην πραγματικότητα . " Με πονάς ! " του φώναξα , κουνώντας

Αυτός είναι ένας ροκ σταρ για πολλούς, ένα αστέρι με χιλιάδες θαυμάστριες που παραληρούν με ένα χαμόγελο, που περιμένουν καρτερικά ώρες για ένα αυτόγραφο... που χιλιάδες που αλλά σε κανένα δε βρίσκω λογική εξήγηση.... Εγώ πάλι είμαι μια κοινότυπη, μια ασήμαντη κοπέλα, κάποια που δεν ήθελε πολλά ερωτικά μπλεξίματα. Όμως τον συνάντησα τυχαία και από τότε οι δρόμοι μας έγιναν κοινοί. Έκτοτε μοιάζω σαν την σκιά του, τον πετυχαίνω παντού, και πάντα με εκνευρίζει, πάντα θέλω να του σπάσω το κεφάλι και πάντα τον φωνάζω ''άπλυτο'' αλλά δε θέλω να σταματήσω να τον βλέπω... Γιατρέ τι φταίει; τι μου συμβαίνει; πόσο άρρωστη είμαι; και που θα μας οδηγήσει αυτή η κόντρα άραγε;

"Κάποια στιγμή,θα βρεις κάποια που θα σ' αγαπάει αληθινά για αυτό που είσαι,χωρίς να θέλει να σε αλλάξει." λέω διστακτικά. Εκείνος παραμένει σκεπτικός,υποθέτω πως επεξεργάζεται τα λόγια μου. "Λες ε;" ρωτάει γρήγορα και αμέσως γνέφω θετικά."Και πότε θα βρω αυτήν που με νοιάζεται πραγματικά;" "Δεν..δεν ξέρω,ίσως είναι δίπλα σου και δεν την βλέπεις." αστειεύομαι αν και αυτός φαίνεται μπερδεμένος. Ο Adam είναι το λεγόμενο bad boy του σχολείου,έχει δικό του συγκρότημα και πολλά κοριτσάκια να τρέχουν πίσω του.Έχει όμως μία και μοναδική αδυναμία,την κολλητή του.Τι θα γίνει όμως όταν εκείνη τον ερωτευτεί;

MY UGLY DUCKLING........ Μήνυμα από τη secretina_online: Σκοπός αυτού του βιβλίου δεν είναι να σας χαρίσει απλόχερα έτοιμα συναισθήματα που σε μία εβδομάδα θα έχουν σβηστεί από τη ψυχή σας, αντιθέτως να σας δημιουργήσει συναισθήματα, να ξεδιπλώσει μηνύματα μέσα από τη καθημερινή απλοϊκή ζωή της πρωταγωνίστριας που ξαφνικά μεταμορφώνεται σε ένα πραγματικό παραμύθι. Συναισθήματα που θα σας στιγματήσουν και σκέψεις που θα σας ακολουθούν για καιρό. Οποιος φοβάται να ταυτιστεί με την πρωταγωνίτρια και δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τον ίδιο του τον εαυτό. Μην τη διαβάσει. *Οπως σε έναν άνθρωπο πρέπει να δίνουμε ευκαιρίες να μας δείξει τον αληθινό εαυτο του , έτσι κι σε ένα βιβλίο να του επιτρέπουμε να ξεδιπλώσει σιγά σιγά τα μηνύματά του.

-Τον μισω,τον μισω,τον μισώ !!!φώναζα σε όλο το προαύλιο διότι νόμιζα ότι ήταν άδειο. Αλλά που τέτοια τύχη. -Ποιον μισείς,μου είπε ειρωνικά ο Χρήστος Έμεινα να τον κοιτάζω για λίγο και μετά επανήλθα στον κόσμο. -Ε-εσενα,του είπα τελικά -Εμένα γιατι; Αφού εμείς είμαστε φίλοι τώρα,είπε γελώντας -Ουυ κολλητοί,του είπα και εκείνος συνέχισε να γελάει μαζί μου .Τι κάνεις εσύ εδω; τον ρώτησα -Αποβολή μικρή δολοφονε,είπε και έσκασε πάλι στα γέλια -Μικρο είναι το.. ωχ!με κοιτάει με το δολοφονικό βλέμμα, πρέπει να το σώσω. Το μάτι σου ,είπα τελικά -Όχι μικρή είσαι εσυ!Εισαι μια μικρή με μεγάλη.. Τι σκατα θα πει τώρα; Θα τον βρίσω! -..γλώσσα ,είπε και πάλι γέλασε

{Book 3 of trilogy; Doomed} Έγινε η κινούμενη καταστροφή, η κινούμενη αδιαφορία. 2016-2018 Don't Copy

Δεν μπορώ να μείνω μακριά της. Το ξέρω πως πρέπει αλλά απλά δεν γίνεται. Είμαι η τέλεια καταστροφή της και είναι αυτή που ησυχάζει τους δαίμονές μου... 《Σε αγαπώ》μου ψιθυρίζει μεσα στην αγκαλιά μας λίγο πριν ενώσει τα χείλη μας. 《Και εγώ σε αγαπώ》της λέω λίγο πριν με πάρει ο φύλακας και με πετάξει ξανά στο κελί της φυλακής μου... [H.S./J.B.] Cover by: Me ♡Αυτή είναι η δεύτερη ιστορία μου και ελπίζω να σας αρέσει.♡

-book 1- ❝θα με κρατήσεις, γιατί θέλω να κρατηθώ.❞ © heswriter 2013 - 2015 All Rights Reserved [highest rank: #1 in Fanfiction] *Ενημέρωση* 🥰Ευχαριστώ για την αγάπη σας όλα αυτά τα χρόνια! Αυτό το βιβλίο γράφτηκε όσο ήμουν ακόμα έφηβη. Έχει λάθη, παραλείψεις, έντονες σκηνές και περιγραφές που κάποιους μπορεί να ενοχλήσουν. Δε συναινώ με πράξεις και συμπεριφορές των πρωταγωνιστών, μα δεν το σβήνω γιατί δείχνει την πορεία της ωριμότητάς μου ως άνθρωπο και είναι κομμάτι της εφηβείας μου. Θα το διορθώσω, ωστόσο, όταν βρω τον χρόνο. Εάν παλεύετε με την κατάθλιψη, ή αν βρίσκεστε παγιδευμένες/οι σε τοξικές σχέσεις, ίσως αυτή η ιστορία να μην είναι για εσάς. Διαβάστε με δική σας ευθύνη. Και παρακαλώ, αναζητήστε βοήθεια. 🥰