Ito ay mga short story tungkol sa mga kinagawian, mga pamahiin at mga kasabihan na ating kinamulatan, maaring mga luma ito at kinalimutan na, o maaring hanggang ngayon ginagawa o sinusunod parin natin ito, at may mga bago din naman. Puno ang bawat storya ng mga misteryo, kababalaghan katatakutan at kaunting katatawanan. Sa mga una bahagi ng storya ay magcoconcentrate muna ako sa mga pamahiin o kinagawian na natin kapag mayroon patay, at pasulpot sulpot ay gagawa din ako ng ibang storya. Depende sa panahon o buwan, basta kung ano ang aking magiging storya. Naway pagtiyagaan niyo basahin, sa mga magbabasa magcocoment magvovote at iaadd ang storya ko sa reading list nila e maraming maraming salamat po. :)

NARITO ang kilalang kuwentong bayan sa Gabuna may pamagat na, Si Salir, Ang Panglimang Apo. Gaya ng ibang mga kuwentong bayan, ito ay nagpasalin-salin sa bibig ng mga ninuno pa ng mga tibaro. Tanyag na tanyag ang kuwentong ito sa mga tibaro. Sa unang grado pa lang ng mag-aaral na tibaro ng Gabun, nangunguna ito bilang bahagi ng kanilang panitikan na ikinukuwento ng mga ibalong o ng kanilang mga guro. Gaya ng kahit na anong kuwentong bayan, walang nakakaalam kung sino ang sumulat nito: