Su... Deniz... Yağmur.... Islaklık.... Bunlar beni tanımlayan kelimeler. Hayatımı ufak şirin bir sahil kasabasında, normal bir genç kız olarak sürdürüyordum. İçimdeki deniz sevgim son zamanlarda iyice kuvvetlenince bunun farklı bir şey olduğunu anladım. Denizden kopamıyordum. Fakat içimdeki bu şeyin beni bu derece oraya bağlayacağını bilmiyordum.

Selam. Ben Angelina. Angelina Hopkins. Aşk çok güzel bir duygu. Ve ben aşık oldum. Bu hayatta aşık olmam gereken en son kişiye. Annemin kendinden 17 yaş küçük olan nişanlısına, yani "üvey" babama. Ha, bu arada annem hamile.

"Calypso Gallagher. Kendine bir bak! Elektrik mavisi gözlerin, gözbebeklerine doğru sarı ve yeşil renkte. Peki ya saçlarına ne demeli?! Saçların, dalga dalga sarının tüm tonlarıyla kaplı Ayrıca aralarda gölge gibi kahverengiler de var. Tenin ise bembeyaz. Sen normal bir insan değilsin işte. Sen insan değilsin!!!" **** Oha bir dakika. Zack niye yerde? Ve elim neden uyuşuyor? Alt tarafı çocuğu omzundan dürttüm. E o zaman neden iki metre ötemde yerde yatıyor. Hemen tuvalete koştum. Tuvaletlerden birine girmeden önce aynada kendime baktım. OHA BU NE?! Saçlarım neden kahverengi ve gözlerim neden sapsarı? Hemen tuvalete girdim. Yo, yo, yo, hayır. Ben normalim. Normal olmak zorundayım. Ben şey değilim. Şey....Ondan değilim işte. Tanrım yardım et.

Sizce sakarlık bir lanet mi yoksa bir ödül müdür?

Hayat hiçte filmlerdeki gibi değil. En azından benim için. Hayatımı değiştiren, herkesin dokunuşlarını kabusa çeviren o olay gerçekleşirken, masallardaki beyaz atlı prens gelip de bana işkence edenlere yumruk geçirip beni kurtarmadı. Benim kurtarıcım polisler, yeni şehir ve imkansız dediğim erkek oldu

Eylül için her şey o salak maskeli baloda başladı. İdealindeki beyefendiyi bulmuştu. Umutsuz bir aşka tutundu. Belki de aşk değildi. Sadece acı bir takıntıydı. Ama o takıntı öyle büyümüştü ki içinde boyut değiştirmiş de olabilir. Geçmişine bağlı yaşadığından bihaberdi. Sonra hayat ona bir şans verdi. Kısaydı, biraz da hüzünlü. Sonra hayat bir şans daha verdi. Değerlendirip değerlendirmemek Eylül'e kalmıştı, onun doğrularını ve duygusal amaçlarını tepetaklak edebilecek o bir şans daha.