Ben istemez miydim, evde örgümü örüp kahvemi içmek? Hastahanelerin acil servislerinde polislere anlatmak zorunda kaldığım yalan hikayeler yerine , çocuklarıma masal anlatmak Olmadı...O beni kovaladıkça, ben yollarda delilik sınırında......Ben Peri, Tanışalım mı?...

"Hiçbir yenilgi böylesine görkemli, hiçbir zafer böylesine acınası olmamıştır!"

"Verdiğim acıyı silebilmek için her bir saç telini öpmek istiyorum," dedi. Önce nefes almayı bıraktım. "Ama bazen öpünce de geçmez," dedi. Buz kestim. ... BU HİKAYEDEKİ OLAYLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR VE GERÇEK KİŞİ VE KURUMLARLA BİR İLGİSİ BULUNMAMAKTADIR! Yayınlanma Tarihi: 21 Mayıs 2017 Maça Kızı 8, üç kısımdan oluşan bir seridir; hepsi bu kitap altında toplanacaktır.

İnsanı sadece sevdiklerinin ihaneti yıkar, kalp kırılır izi derinlerde kalır. Kişiliği oturmuş olan, yaşadıklarından sıyrılıp küllerinden yeniden doğar. Daha güçlü, daha dirayetli... daha... yalnız!..

Hiç bir aşk böylesine tutkun, böylesine adanmış olmadı... Ne seneler silebildi yakıcı hasretini, ne katlanılmaz acılar bastırabildi yokluğunu... Anlaşma basitti oysa... Yalnızca ona ait bir kız için edilen dualar ve karşılığında sunulacak bir can... Kefareti kendiydi... *** "Her yeminin, her sözün bir bedeli vardır... Benim ödeyeceğim bedel seninkine karşılık, benim hayatım... Bu ne pahasına olursa olsun kabul ettiğim, razı geldiğim bir anlaşma. Rabbimle benim aramdaki anlaşma! Girme aramıza! N'olur girme! Seni bana verene yüzümü kara çıkarma!"

Nilperi beyaz atlı prensine yüzüğü takıp pembe hayallerde dolaşırken , aslında prensinin Gargamele dönüşmesi uzun sürmez. Düğün günü aldatılan Nilperi kalbinin kapısını kilitleyip anahtarını tuvalete atar ve üzerine sifonu çeker. Kendisini tamamen arkadaş grubuyla geyiğe vuran kahramanımız zaten kilolu olan vücudunu obez bir vücuda çevirdiğinde iş işten geçmiştir. Bu sırada fark edilmeden popüler olmaya başlar. Abisi yeni kişiliğiyle ortalığı karıştırırken , rutin bir şekilde gelmeye başlayan gizli numara mesajları işleri iyice çıkmaza sokar. Artık depresyon eşiğine gelen Obezler Kraliçemiz kendisini yeniden doğurmaya karar verir, tabi mesleği buna izin verirse. Şimdi arkanıza yaslanın ve kendinizi Nilperinin çıkmaz sokağına bırakın. Mizah #5

" Eflatunun her tonu güzeldir, en belalısından gök kubbeli rüyalısına kadar... " diyen bir kadına gün gelipte o şiiri okuyacağı hiç aklına gelmemişti adamın. Ama şairin de dediği gibiydi, bundan kaçılmıyordu. Göğe kaldırdı bir akşam üstü başını Celal, derince bir iç çekti önce. Ardından elleri cebinde ağır adımlarla durdu denizin karşısında. Ve gözlerine bakıp da diline dökemediği o kısacık dörtlüğü hayaline söyledi kadının; Ram ol bana, ruhun yeni bir aleme girsin... Yazmış kaderin: Aşkıma ömrünce esirsin! Aklınla, şuurunla, hayalinle bilirsin. Mutlak seveceksin beni, bundan kaçamazsın... * Hikaye dini veya tasavvufi bir hikaye değildir. " * Hikayede yer alan bazı karakterler, mekanlar ve anılar dışında kalan her şey KURGU'DUR... * Hikaye Antakya ve İskenderun 'da geçmektedir 🌿

Sevgiliye; "Sen kalbimde yenilendikçe,gözümde her şey eskiyor" Yazardan; Kaç kez kaldın karanlıkta, Kaç kez güneşin karardı ufkunda. Ve insan tamamlanacaktı eksiğini bulunca. Aşk bazen Leyla oldu bazen Züleyha. Yusuf'u sultan Kays'ı kurban etti bu uğurda. Yolu aşktan geçmeden insan olunmazdı,çünkü aşk eksiğini tamamlamaktı. Yolu aşk 'a düşmüş herkesin, kendisini bulacağı bir kitap olacaktır İSRA. Yenilgi yenilgi büyüyen bir zaferin dili olacaktır İSRA. Kapanan kapılara kilit,kırık gönüllere umut olacaktır İSRA. Çünkü İsra geceden geçmek,karanlıktan aydınlığa çıkmaktı, Aşk'a yürümekti İSRA. Kitap Hakkında ; Saki zamanın bütün sahteliğine karşı kalbindeki aşkı diri tutmaya çalışan on yedi yaşındaki bir gençtir. Yıllardır kalbinde büyüttüğü sevgiliyi, kader ummadığı bir anda çıkarır karşısına. Yeniden var olmayı beklerken yok olmaya çoktan başlamıştır bile. Bütün hayallerini, ideallerini tüketmiştir.Buldum dedikçe kaybetmiş, kaybettim dedikçe bulmuş gibidir. Herkes aynı şeyi ararken neden kimsenin bulamadığını, bir dergahın eşiğine düştüğü zaman anlamaya başlar. Bana eksiltme öyle gözlerini, Gülüşlerin solmasın ufkumda, Sana yeni mevsimler getirdim, Güneşim avuçlarında... HASAN ÜYE Not: Yolculuğa beraber devam etmek isteyenler tavsiye ve eleştirilerini yapsınlar. Takipte kalmanız kendinize ve kalbinize dikkat etmeniz dileği ile... İçindekiler kısmından bölümlere bakabilirsiniz...

Her aşkta en az on kişi vardır Bunlar en yakınlar ve tanıdıklardır... Doğru demiş üstad. Demesine ama bizim Aysın'la aramızda dağlar var. Keşke yalnız dağlar olsa. Aşardım. Ama akmayı bekleyen kanlar var. Yerde bırakmamaya and içtiğim kanım var. Kan kardeşime, canımın canını emanet ettiğim kız kardeşimin döktüğü göz yaşlarının diyeti var. Alınacak öc'üm var Aysın. Bu dava için Giymem, dediğim yeleği giydim. Cebime koymam, dediğim köstekli saati koydum. Elime almam, dediğim silahı aldım. Bulanmam dediğim kan mı ? Banyosunu yaptım. Ama bil. Ne seni özgür bırakırım, ne de senden geçerim. Dirime, dirin; ölüme ölün! Ben böyle seviyorum. Affet, Aysın... Yazar Tavsiyesi: Bu hikayeyi okurken atlayarak okumamanızı tavsiye ederim. Aksi takdirde bir anda nerede olduğunuzu ve neye uğradığınızı şaşırabilirsiniz. :) Sindire sindire okuyunuz ♡ 8 Şubat 2015*

Annem ve babam, bana karşı hiçbir zaman, o sevgi dolu ve ilgili anne babalar gibi olmadılar.O yüzden ben de küçüklüğümden beri kendimi, rengârenk hayaller kurarak mutlu etmeyi öğrendim.En sevdiğim hayalin rengi ise beyazdı.Beyaz bir gelinlik... Beyaz, mutluluğun, aşkın ve bir gün kendi yuvamı kurabileceğimin müjdecisiydi.Bu evde kavuşamadığım huzura, kendi kurduğum yuvada sahip olacağıma gerçekten inanarak büyümüştüm.Oysa şimdi ailem bu hayalimi de elimden almıştı.Benimle hiçbir ilgisi olmayan bir olaydan dolayı, hiç tanımadığım ve civardaki herkesin Deli diye bildiği bir adamla evlenmek zorundaydım. ❤ Tüm ilçede deli diye tanınan bir adam: Emre. Aradığı şefkatı ailesinden bile görememiş, tekhayali bir gün sevdiği adamla evlenmek olan bir genç kız: Elif. Ve zoraki bir evlilik. Kimsenin bilmediği bir psikolojik sorunla boğuşan Emre ve Emre'yi tanıdıkça ona karşı anlayamadığı bir şekilde merhamet duymaya başlayan Elif, gerçek bir aile olabilecek miydi? Emre tekrar delirmeseydi; belki...