Hayatım, fotoğraf kareleri gibi gözümün önünden geçerken duygularım bir ip misali birbirlerine karışmıştı. Sessizlik, yanımda var olan tek şeydi. Gözlerimi karşılayan büyük beyaz ışık beni hayallerimin, duygularımın içinden çekip almak istercesine parlıyordu. Daha fazla direnemediğimi hissettiğimde göz kapaklarımı isyan edercesine araladım. Işıkla karşı karşıya geldiğimde iç çektim, yine aynı yerdeydim. Hiç bir değişiklik yoktu. Başımı mavi örtü kaplı sedyeden kaldırıp küçük beyaz odaya baktım '' Bu günlük bu kadar yeter mi?'' ayaklarımı yere sarkıttım. Her zaman ki, her gün ki gibi soluk ve beyaz tenim karşıladı gözlerimi. Üstümdeki beyaz elbiseyi bacaklarımı örtmek umudu ile çekiştirdim. Sarkıttığım ayaklarımı yere kenetledim ve sedyeye yaslandım. Beyaz odanın içinde kaybolan kapı aralandı. Gelen Semih'di, yanıma yaklaşırken gülümsedi, gülümsedim '' Nasıldım? '' Kafasını salladı ve ellerini kaldırdı ''Her zamankinden çok daha iyi'' Ellerini kafamdaki iğnelere yöneltti tek tek çekerken devam etti ''Nasıl hissediyorsun?'' Dudaklarımı büzdüm ''Bilmiyorum, nasıl hissetmeliyim?'' Elbisemin omuzlarını düzeltti ''Daha iyi hissetmelisin, git gide iyileşiyorsun'' Yüzüme minik bir gülücük taktım, ''Sevindim''

Siyah ne kadar kirli olabilir? Beyaz ne kadar temiz olabilirdi? Peki ya ikisi arasında kalan Gri..? Onların durumunu andıran üç renk olmakla beraber isimlerinin önlerine gelen ekti. Ruhlarına işlendiğini bilemediler. Rüya Üstünel...Mavi gözlü,beyaz tenli güzel... teni gibi ruhuda bembeyaz... saf iyilikle dolu. Diğer kızların aksine güçlü... zorluk görünce kaçmadan omuzlarını dikleştirerek üstüne giden iyilik savaşçısı. Kağan Saygıner... Beyaz ve saf doluyken hayatın hileleri onu siyaha boyamıştı. Sadist ruhlu psikopat çekinmeden can yakıyordu. Kurbanı kim olduğu önemli değil. Zevk alsın,kaynayan kanı durulsun yeterdi. Tabi bir yere - daha doğrusu Beyaz Meleğe kadar... Yağız Arslan... zengin kolejinden devlet lisesine düşmüş arafta kalan Gri... Geldiği okulda çok değişti. Olgunlaştı. Bunu yapan okul ve şartları değildi. Gönlünü kaptırdığı mavi gözlü güzeldi. Bu hikaye aşk, gizem,işkence,etrika.. vs her şeyi içinde bulunduruyor. Bu sadece kaleme alınmış bir roman değil onların çalkantılı hayatlarıydı. Onların yaşadıklarına birinci ağızdan şahit olmak istiyorsanız buyrun sayfa aralarına. İnanın pişman olmazsınız.

Ya ölecekti, ya yaşayacaktı. Ya boşverecekti, ya yardım edecekti. Ya üzülecekti, ya sevinecekti. Ya sevecekti, ya sevilecekti. Monoton, sakin, sessiz bir hayatı vardı onun... Pek bir şeyi takmazdı hayatta... Ama hayatta olmayı seviyordu.... Çevresindekileri seviyordu... Elbet bir gün gidecekti faniden ama o bugün olsun istemiyordu.... Ya ölecekti ya yaşayacaktı...Bir tek kararı değiştirdi her bir şeyi... Monoton hayatı harap oldu... Çıkmıştı karşısına yardımcı olacağı bir mafya... Onu ya boşverecekti ya yardım edecekti... İğraşmıştı onunla uğraşılmıştı kendisiyle... Ya üzülecekti ya sevinecekti... Eski günlerine bakmıştı acıyla... Anlamıştı ki bu günler daha anlamlıydı onun için... Çakmıştı birden şimşek, ıslatmıştı bedenini yağmur... Ya sevecekti ya sevilecekti... Her ikilemin bir cevabı vardı ama bu farklıydı... Her şeye rağmen gülümsemişti hayata... İkisinide seçerek... 1 kasım 2015 #tüm hakları kalkan ailesinde saklıdır

"Selam güzelim." Güzelim? cidden mi? pardon nerden tanışıyorduk çıkaramadımda? "Biraz fazla samimi sanki?" diye mırıldandığımda anlamamış bir şekilde bana bakıyordu. Yapmacık bir gülümsemeyle "Selam" dedim. Kafasını aşağı eğerek beni süzdükten sonra tekrar gözlerime baktı. "Akşam ne yapıyorsun güzelim?" e yok artık şimdi tanıştık? yok yok kesin buda uçkuruna düşkün olanlardan. "İlk olarak bana güzelim demekten vazgeç. Sonra akşam ne yaptığım seni ilgilendirmez." "Aa neden öyle diyorsun ki? Bak akşam için benden iyisini bulamazsın." yuuuh! resmen bana yatalım diyor. Sinirle ayağa kalktığında oturduğun sıandalye yere düştü. Ellerimi masaya koyarak yüzümü onunkine yaklaştırdım. "Şimdi beni iyi dinle! Ben Sürtük değilim. Ve onlarla kıyaslanmaktan da hiç hoşlanmam! Ayrıca sana şu aval aval bakan kızlardan da değil. Ben hiçbir kıza benzemem beni kimseyle karıştırma!" Böyle bir şey beklemediği için afallamıştı bende bunu bir fırsat olarak gördüm ve masada ki suyumu alarak sınıfa çıktım

Romantizm#1 23.03.2017 Dik başlı,sözünü sakınmayan güzelleri güzeli bir kızdı,aynı Annesi gibi..Genelde sivri dili,sert bakışları ve bir bayanın ağzına yakışmayacak kadar ettiği kaba küfürlerle tanınırdı çevresinde..Fakat o kimin ne dediğini bile umursamayacak kadar gamsızdı..Düşündüğü tek şey hayali olan ve bu uğurda mesleğini bile bir kenara fırlattığı butik otelini işletmekti..Evet..Yanlış duymadınız..Hayatta herşeye sahip Diyarbakır'ın en büyük aşiretlerinden olan Ateşoğlu aşiretinin çiçeği Nazlı'nın tek hayali Butik oteli'ni güzelce işletmek.. Peki ya aşk?..Aslında aşkın nasıl boktan bir şey olduğunu ve bu uğurda yapılan hataları Üniversite yıllarında görmüş ve Allaha şükür olsun hiç yaşamamıştı..Peki ya kalp geçmişten çıkıp ansızın gelen bir adam için çarpmaya başladığında sözünü geçirebilecekmiydi kendine?

Annem ve babam, bana karşı hiçbir zaman, o sevgi dolu ve ilgili anne babalar gibi olmadılar.O yüzden ben de küçüklüğümden beri kendimi, rengârenk hayaller kurarak mutlu etmeyi öğrendim.En sevdiğim hayalin rengi ise beyazdı.Beyaz bir gelinlik... Beyaz, mutluluğun, aşkın ve bir gün kendi yuvamı kurabileceğimin müjdecisiydi.Bu evde kavuşamadığım huzura, kendi kurduğum yuvada sahip olacağıma gerçekten inanarak büyümüştüm.Oysa şimdi ailem bu hayalimi de elimden almıştı.Benimle hiçbir ilgisi olmayan bir olaydan dolayı, hiç tanımadığım ve civardaki herkesin Deli diye bildiği bir adamla evlenmek zorundaydım. ❤ Tüm ilçede deli diye tanınan bir adam: Emre. Aradığı şefkatı ailesinden bile görememiş, tekhayali bir gün sevdiği adamla evlenmek olan bir genç kız: Elif. Ve zoraki bir evlilik. Kimsenin bilmediği bir psikolojik sorunla boğuşan Emre ve Emre'yi tanıdıkça ona karşı anlayamadığı bir şekilde merhamet duymaya başlayan Elif, gerçek bir aile olabilecek miydi? Emre tekrar delirmeseydi; belki...

Zıt kutuplu iki genç... Biri deli dolu Gerçek aşkı bulacağına inanan üniversite öğrencisi genç kızımız, Erva... Diğer yandan tam anlamıyla odunluk harikası, geçmişte yaşamış olduğu hayal kırıklığı ile kalbi buzlaşma noktasına gelmiş gencimiz, Yavuz... Bu iki karakter Sevdikleri uğruna anlaşmalı olarak evlenirlerse neler olur...

Dünyanın en güzel ve en tuhaf hissi ; sen, onu görünce ona hafif bir şekilde, bakarsın ve o sana çoktaan bakıyodur... Bu hikaye Yağız, Beren, Elem ve Ege 'ye ithafen yazılmıştır gerçek hayattan eserler taşır hikayedeki karakterlerin isimleri hayal ürünüdür fakat karakterler gerçek hayatta var olmaktadır sadece hikayede isimleri farklı olarak verilmiştir . psikopat bir lise öğrencisi olan Yağız'ın kendisine " isimsizim " diye seslendiği feracelisinin başından geçen ve bir türlü birbirlerine açılamadıklarını zannederken, bir anda mutlu bir , yuva kurmaya dair atılan adımlarla aynı zamanda yürütülen , aşkın hikayesi ikinci erkek karekter olan Ege 'nin; Yağız'ın isimsiziyle kanka olan kızı sevmesiyle başlayan, bir serüvende yol izlemesi üzerine, kurulmuş bir aşk iki tane farklı ve bir okadar da tuhaf olan hayat hikayesi