Kanı bitene kadar içti dudaklarımı. Kanım bitene kadar içtim dudaklarını. Omuzlarından göğsüne doğru inen avuç içlerim tenindeki yaraların kabarıklıklarına çarpıyor, parmak uçlarımdan bir zehir gibi akarak zihnimin içine sızıp canımı yakıyordu. Güney dudaklarımızı ayırdığı an belimdeki elini gevşetti fakat beni bırak...
Ateş cansunun yanağına elini koydu "Sen yoktun o zamanlar çocukluğum da en çok yağmuru severdim ben ... Ne zaman bir dert gelse bana, yağmur yağar , dinler,dokunur ve topraktan kalkan o kokuyu koklardım ... Ateşim sönerdi ... Sonra büyüdüm ... Gözlerini gördüm ,yandım , yağmur yağdı , Ve ilk kez sönmedim ... Ben yağmu...
Ölümün sıcak nefesi ensesini okşarken günahın harlanan ezgisi balçıkla sıvanmıştı. Babasının gölgesi ve esareti altında yaşama tutunan, sol yanındaki acılarıyla perçinlenip, kozasındaki duvarları tırnaklarıyla kazıyan bir kız. Avuçlarında kırık kanatları, ruhuna satır satır işlenen bir aşk. Tüm hayatının çetrefilli yo...