O kabaydı O fazlasıyla egoistti O sadece kendini düşünücek kadar bencildi Hatta o tam bir hödüktü Peki bu kadar şeye rağmen neden ondan kopamıyordum? Nasıl ondan bu kadar hoşlanabilirdim? Ve nasıl bütün kusurlarını görmezden gelip onu kusursuz bulurdum... Bu mümkün müydü.... ♧♧♧♧ "Belki mükemmel insan yok ama..." "Ama?" "Ama kusursuz insan var ve o benim kusursuzum"

-Sana dava açsam kazanırım cadı -Bana dava açmak mı neden ki naptim? -Bu da sorumu mu önce arkadaşlarımı sonrada kalbimi çaldın. Hakim bunu duysa suçun çok büyük olurdu. -Cezam ne olurdu peki? -Bu soruyu sevdim hakim bana sorsa ona ömür boyu bana katlanmak derdim. -Ama bu ceza değil ki.