sıradan bir hayat.... 23 yaşinda evlendigi gun kocasinin kumar borcunun bedelini ödemek icin dunyanin en acimasiz insanina sunulan lina decevi.... babasinin kraliçesi. ölmüş annesinin prensesi. kocasinin borcunun altinda ezilen acizi..... "bana verecek neyin kaldi ki" dedi adam karsisindaki aciz zavalli cocuga bakarken. buydu iste bu kadar acizdi insanoglu zaaflari yuzunden katlanilmaz bir yaratiga donusebilirlerdi. " aslina bakarsan bir seyin var hemde cok guzel bir seyin" diyen adamin dudaklari kivrildi. "sana tam 1 milyon lira verecegim tabiki tum borclarinida silecegim" genc adamin gozleri parlamisti herseyini verirdi simdi cunku o kdar cok batmisti ki bataga onu kurtaracak herseye herseyini vermeye hazirdi. " 2 gun once evlendim dimi şu eski baş komiserin kiziyla" dediginde basini salladi genc adam. " onu istiyorum karini" dediginde genc adam kocaman nefret dolu gozlerle bakti ve sandalyesinden dogruldu hizla cikisa dogru yurudu. "ne yapalim abi" diyen sag kolum cemale baktim. 35 yillik hayatimin bana ogrettigi gibi bir cevp verdim. "gelecek cemal geri gelecek ve karisinida getirecek yaninda" dedim... tahminlerimde asla yanilmazdim cunku.....

Havuzun dibine değen ayaklarımla yere oturdum. Bir anda beliren iki hayali gölgeye baktım. Burak ve Doğa'ya. Burak simsiyah bir şekilde sarmıştı mavi bedenimi. Yansımamın gözlerinde izlediğim korkuyla ürperdim. Siyah gölge hayali bedenimi tamamen sardı ve maviyi adeta yutup kendine kattı. Ne mavi ne de siyahtı oluşan kalıntı. Siyahın mavi tonuydu. Belkide en mavi tonu. Burak'ın gözlerinin rengiydi hızla bana doğru gelen renk. Dosdoğru kalbime çarptı. O an tamamen kanaat getirdim. Ölüm, bizim ulaşabileceğimiz tek zaferdi. Onun karanlığında yaşayamayacak kadar umut doluydum ben. Hayattım. Doğa'ydım. Maviydim. Yeniden doğmak için önce ölmeliydim. Bedenimi vahşice saran suyun o hoş tınısı ve ölen umutlarımın acı haykırışları kaybolurken can yakan bir sessizlik kapladı benliğimi. Gözlerim kapandı. Nefesim kesildi. Sustum... ***** ♡Başlangıç: 20.06. 2015 ♡

"Öptüm. Haddime değilken, dudaklarını tattım. Kim bilir ne büyük cezası vardır o dudakları öpmenin? Ama yanmayı da göze aldım. Şimdi Adem'im. Cennet'inden kovma beni." -2 bölümlük kısa hikayedir, devamı yoktur.- Mert A. Akcan 2015

Bir parça hüzün Bir parça duygu Biraz senden Biraz da benden Mustafa Efe Yıldırım

Gönül ne para ister ne pul gönül aşk ister sevda ister umut ister... Bazende yardan gelecek bir ses ister

Aşk sana sormadım Gölgesi senin olabilir Ama, bu benim hüsranım... Gözden uzaktın bana Değmezdi tenim tenine Seni öyle yaşardım ki; Dilim dönmezdi, Kalemin karşısında... Kalbime sığmazdı yerin Açtığın yaralar serin Bu izler benim kesin Ah! akıllanmaz biriyim... Çocuk gibi kucak açardım Hep Gönlü Şiire Sever gibi kanardım Düşerdi başım omuzlarına Gerdanına bi buse koyardım... Güneş hüzünle doğardı Bi sabah gidişine bakardım Aniden yağmur bastırırdı Her adımında şafak atardım... Bitti galiba yanlızlık Gidişlerin zamanla tanıdık Hal hatır soramadık Seni çok derinlerde arardık En başından yanıldık... Aşk seni görsem tanırım Yüzsüz yüzlerin senin Döktüğün her gözyaşları benim; Bu yağmurlar,bu soğuk... kapak tasarım; @prenses_yakamoz

heavenly yours...

''Çünkü sana aşığım.''

* grinin elli tonuyla uzaktan yakından alakası yoktur. Ve şeytan masum bir genç kızın kanına girdi. O gri gözler şeytanın ta kendisiydi. Doğaya bile meydan okuyan bir katilin ellerinde batmak üzere olan bir Dolunay. Bunca güç , sadece seni öldürmek için olsa ne yapardınız ? ....... "Dolunay... Dolunay.. Dolunay.. hadi çık ortaya oynayalım." ....... "Şimdi elimdesin küçük sıçan !" ....... "Buralar benim krallığım. İstediğin yere kaç , bütün yollar bana çıkıyor. "

"Onların hikayesinde beyaz, boyunlarına asılmış bir idam ipiydi. Siyah ise kimsesiz, küçük bir çocuk." Bu hikaye okumaya değer bulan herkese adanmıştır.