❝Lepsza mrówka w garści niż pająk na dachu.❞ ㅤㅤTony Stark jest geniuszem, a każdy geniusz posiada swoją własną aplikację do rozmowy z pozostałymi członkami jego drużyny (i nie tylko), prawda? ㅤㅤDużo shipów, nasz ulubiony Stan Lee, kilka wojen poduszkowych, masa fangirlu, armagedon z Rocketem i Grootem na czele, dużo dziwnych słów i określeń, które przyjęły się w fandomie oraz wiele, wiele więcej. Miłej zabawy w statki. | okładka: -zwloki / -cadavru | chronologia postanowiła wyjechać na wakacje - zarówna ta filmowa, jak i ta z samego chatu -- ale idzie to czytać, jeżeli przymknie się oko. | pierwsza część serii, kontynuacja w ❝Age of Chat❞. | 2017 - 2018

❝Czyli chcesz powiedzieć, że mój parapet złamał się przypadkiem?❞ Gdyby Lorien Gatsby miała w skrócie opisać swoją aktualną sytuację, ochrzciłaby ją mianem znikających bandaży. Dodając do tego ubywajace w błyskawicznym tempie mrożonki, schowaną pod łóżkiem apteczkę pierwszej pomocy i zdecydowanie zbyt często szargane nerwy, można było uzyskać prawdziwy obraz dziewczyny nowojorskiego superbohatera. Lub też eks-dziewczyny; zależy jak na to spojrzeć. A wycieczka do Europy? Wycieczka do Europy miała być miłą odskocznią. Przyjemnym odpoczynkiem od tych wszystkich popapranych problemów, chwilą na wzięcie głębszego oddechu i trwonienie czasu z przyjaciółmi. Problem w tym, że wszystkie te plany szlag trafił. Jak zwykle zresztą. ___________________ [TROUBLEMAKERS; PART TWO] Marvel Cinematic Universe Spider-Man: Far From Home fanfiction cover by @alexrover_

❝Powinieneś być teraz w autobusie, a nie latać za jakąś marną kopią Shreka.❞ Lorien Gatsby nie lubiła w życiu naprawdę niewielu rzeczy; przede wszystkim żółtej oranżady, zakorkowanej Jedenastej i słodkich pocałunków Petera Parkera, którymi starał się ją uciszyć zawsze, gdy niepotrzebnie się o niego zamartwiała. Ale tym razem, kiedy nad Nowym Jorkiem zawisło nowe zagrożenie, było zupełnie inaczej. Tym razem Peter Parker pocałował ją tak, jakby wiedział, że z tej akcji już nie wróci. ______________________ [TROUBLEMAKERS ADDITION] Marvel Cinematic Universe Avengers: Infinity War Cover by: alexrover_

❝Jak to nie jesteś Spider-Manem? Peter, do cholery, ty łaziłeś po suficie!❞ Każda tajemnica wiąże się z odpowiedzialnością; i Lori naprawdę świetnie zdawała sobie z tego sprawę, obiecując Parkerowi milczenie. Dlaczego więc prawie od razu dała zaplątać się w tę niedorzeczną pajęczynę? Jedno zdarzenie, jedna krótka chwila i zupełnie nieprzewidziany zbieg okoliczności sprawiły, że Lorien Gatsby została wciągnięta do świata, którego tak naprawdę znać nie chciała; i zmuszona była dochować tajemnicy, której usłyszeć nigdy nie miała zamiaru. Bo przecież wypadki chodzą po ludziach. Tak samo jak nieroztropni superbohaterowie, zapominający o umówionych spotkaniach. ___________________ Marvel Cinematic Universe Spider-Man: Homecoming fanfiction Completed Cover by: @alexrover_

❝Każdy człowiek jest egoistą. Po prostu nie wszyscy mają odwagę się do tego przyznać.❞ Willow wcale nie chciała stabilizacji. Lubiła swoje życie, nieco zagmatwane, z mnóstwem drobnych tajemnic i lubiła mieć świadomość, że faktycznie może coś na tym popapranym świecie zmienić. Jakim więc cudem wylądowała w ciasnym mieszkaniu, z czteroletnim dzieciakiem i absorbującą siostrą? Cóż, odpowiedź wcale nie była aż tak ciężka - Willow po prostu nie potrafiła odmawiać. I, kiedy szef postawił przed nią to niewygodne ultimatum, wcale nie czuła jakiegoś wielkiego przymusu - ona najzwyczajniej w świecie się nudziła. _________________ Marvel Cinematic Universe Iron Man 2 fanfiction cover made by Lola.

just some random shit

❝Emo Steve, ryby i osoby lubiące Despacito nie mają głosu.❞ ㅤㅤBo w końcu wszystko, co dobre, nigdy się nie kończy, prawda? ㅤㅤCzyli jeszcze więcej shipów, kolejne wojny poduszkowe, nowe friendshipy, apokalipsa według Rocketa i Deadpoola, kolejne dziwne słowa oraz wiele, wiele więcej. Witam ponownie. | okładka: -zwloki / -cadavru. | to JEST kontynuacja ❝Infinity Chat❞, więc nie polecam czytać bez znajomości pierwszej części. | 2018/19 - sto lat przerwy - 2025

Tony, osiągając pełnoletność, postanawia poradzić sobie na własną rękę, opuszczając rodzinny dom, bo choć miał tam wszystkiego pod dostatkiem, nieobce były mu akty przemocy oraz pijaństwo. W myśl czynienia świata lepszym nie tylko dla siebie wraz z walizkami chwyta dłoń Petera - swojego czteroletniego brata. Ich nowy dom to mała kawalerka, gdzie śpią w jednym łóżku, kuchnię mają złączoną z salonem, a z okna mogą podziwiać rozbiórkę starego budynku, ale nigdy nie czuli się lepiej. Nawet sąsiedzi byli... Całkiem.