Onlar hiç umulmadık bir anda ,hiç beklenmeyen bir zamanda, hayat onlara iyi veya kötü davranırken karşılaştılar. Laurel hayallerinin peşinden gitmedi, gidemedi hayat ona bu şansı sunmamıştı. Küçükken kurduğu hayallerden farklı bir hayat yaşıyordu. Belki o gün iri yarı , pis ,ayyaş adam ona zarar vermeseydi, o pislik yuvasından atılmasaydı, hatta ve hatta cüzdanı düşmemiş olsaydı,hayatının dönüm noktası olan o geceyi o şekilde sonlandıramayacaktı. Bu onun için gerekliydi Yusuf sadece bir aracı ve aynı zamanda bir imtihandı. Laurel bunu yaşamadan öğrenemeyecekti... Hayatını yaşamayı, yaşamın güzelliklerinden keyif alamayı öğrenecekti, bu yoldaki öğretmeni ise Yusuf'tu.

Aşk, bazen kuşların kanat çırpışında saklıydı Bazen bir karıncanın ayak seslerinde Bazen de şarkılarda Kalptan kalbe yol izleyen kayıp şarkılarda Kapak tasarımı ' @missguard 'a aittir.

"Sen bir tırtılsın" dedi bana. "...ben senin kelebeğe dönüşünü izliyorum." Ardından bir kez daha gülümsedi. Yemin ederim ki o gülümsemenin yerine bana bir tokat atmasını isterdim. Kelimelerin, acısına bulanıp gülümsemesinin altında sessiz sedasız ezilişini hissettim. Bilmediği bir şey vardı; ben, bilmediğimi sandığı o cümlenin devamını biliyordum, bunu onun satırlarında okumuştum. Sen bir tırtılsın, ben senin kelebeğe dönüşünü izliyorum... ve sonra kendi kanatların parçalayışını. Arsıl Alaz işte buydu, zihnimin dolunayı. Düşüncelerimi, her yanıma nüfuz eden karanlığın ıstırabından arındırıp ışığını avuçlarıma bırakan adam, o bunu hak etmiyor. Bense, kurak bir toprağa düşmüş küçük bir su damlasıyım. O toprağı yeşil vadilere dönüştüremem, dev bir nehrin çağlamasını sağlayamam. Düştüğüm toprak beni içine çekene kadar bir yanımı güneşin sıcağına feda edebilecek kadar güçlüyüm yalnızca. Yine de aldığım nefesin bile bir gün bana yabancı olacağını hatırlamak istemezdim. Helya ALAZ

'' Ben sana güvenmiştim zayn, Aşık olmuştum. Peki sen ne yaptın ? Beni aldattın, bırakıp gittin hani babam gibi olmuyacaktın ? Hani hep yanımla olucaktın ? Ne oldu, söylesene zayn ? '' Ona bunları soylerken hala ona vuruyordum. Bunların hepsini hakediyordu söz vermişti, söz vermiştim peki şimdi ne oldu ? '' Sell ben seni aldat- '' konuşmasını istemiyorum çünkü sürekli aynı şeyleri tekrar ediyor bıktım artık. Onamı inanıyım gözlerimemi ? '' Sürekli aynı şeyleri söyleyip duruyorsun bıktım artık! Çekil önumden !! '' O dinliyor ben bağrıyordum tam tokat atıcakken elimden tuttu ve vucudumu parçalara ayıracak kadar sarsmaya başladı. '' Beni dinlemeden bir yere gidemessin selena ! Çünkü ölücegimi bilsem bile seni birakmam, bırakamam... ''

Sesil, yirmi yaşına henüz basmış bir psikoloji bölümü öğrencisidir ve okuduğu bölümü seçmesinin en önemli nedeni, sekiz yaşındayken öğrendiği, modern tıbbın hala gizemini tam olarak aydınlatamadığı bir algı komplikasyonuyla dünyaya gelmesidir: Sinestezi. Bunun üzerine sekiz yaşındaki pek çok kişinin alamayacağı kadar radikal bir karar alır ve unutmak istemediği rengarenk anılarını düzenli olarak tuttuğu defterlerine kaydeder. Bu ona, her zaman yanında taşıdığı bir defter ve hayatı boyunca eşlik eden bir alışkanlık olarak geri dönmüştür. Tek bir kuralı vardır; o da tüm anılarını yazıya dökerken bir daha eşini benzerini yaşayamayacağını düşündüklerine yıldız atmaktır! Rakamların rengi ve renklerinse kendilerine ait tatları olduğu bir hayata uyum sağlamakta herhangi bir sıkıntı çekmemiş olan Sesil, bir Cumartesi akşamı yatıya gittiği ev partisinden sonraki günün akşamında odasında uyanmıştır; fakat ufak bir sorun vardır: Parti gecesini ve evine nasıl geldiğini hatırlayamamaktadır. Öncesinde aklında kalan birkaç imgeyle bu hafıza kaybını aydınlatmaya çalışan Sesil, bu durumu anı defterinde ayırdığı, boş, dört adet yıldızlı sayfayla çok geçmeden takıntı haline getirecektir. Daha sonrasında su yüzüne çıkan gerçeklerle kendisini, hiçbir algısıyla bütünleştiremediği bir adamın peşinde bulacaktır.