Her halinden belliydi ağır abi olduğu böyle tiplerin lisede ne işi olmuştu ki? Ahh tabi acı gerçekler bir şeye ışık tutuyordu. O züppe liseli değildi ama henüz liseli birine takmıştı kafayı. Ve bu kız ağır merakının cezasını henüz tanımadığı biri yüzünden canı ile mi ödeyecekti? Yoksa bu sadist varlık herşeyi açığa vurup bu kızı da kendi karanlığına mı gömecekti? "İstemiyorum bırak beni!" "Bana sesini yükseltme yakında benim simgem sende olacakken hemde!" Onun bağrışı beni bastırırken ne olduğunu anlamadan korumalardan ikisi üstüme gelmeye başlamıştı bile ve gerisi ağzımdan çıkan ağır bir inleme ile çığlık.

Bizim hikâyemizde isimler yok; sadece o ve ben varız. O, dünyadaki bütün kitapları okumak istiyordu. Ben ise sadece onu istiyordum... (Obur Okumalar kategorisinde bir Watty ödülü: Kancalarını takıp çıkarmayan o hikayeleri biliyorsun değil mi? Cümlenin ortasında uykuya dalsan bile okumayı bırakamadığın o hikayeleri? Bu ödül en çok bağımlılık yapan Watty yarışmacısına gidiyor.) Ekler: BÜH 1.1 (özel) bölümler. Diğer çalışmalarım için profilimi incelemeyi unutmayın.