Hey! Buraya bir baksana. Sende benim gibi yolcu musun bu dünyada? Sormama ne hacet tabi ki yolcusun. Ben bir yolcuyum ve giderken bir kaç bir şeyler karaladım. Belki yolda sana lazım olur diye. :) Kitap kapağı için @baykus83748 e teşekkür ederim.

"Evlenirsin EyvAllah'da gelin ben olmazsam sıkıntı büyük!" aşırı çılgın ,deli dolu bir kız düşünün biraz da çatlak ! kafaya koyduğunu yapan cinsten açık sözlü ,dobra dobra bu yüzden pek arkadaş edinemeyen , hayatına yabancıları sokmayı sevmeyen . " küçükken kızlar bebekleriyle oynarken ben, erkeklerle köpek dövüşü izlemeye giderdim . mahallede kavga olunca kızlar çığlık atarak kaçarken ben , bakkala koşup çekirdek alırdım. kızlar barbi bebekle hep aynı oyunu oynarken ben , bebegimin saçlarını kesip kel yapardım sonrada bebegimi kanserden kaybederdim. hayatıma ekşın ve atraksiyon sokmayı severdim . hele hele temiz kıyafetlerim iyice kirlenmeden üzerimden çıkarmazdım Beni sinir eden kızların o tertemiz saçlarına toprak atardım. ailemin tek çocuğu bendim . Şimdi ne ailem var nede o küçük çocuk, herşey değişecek , değişiyor. ben hariç 😉" çatlak kızın ailesini kaybetmesi sonucu amcası,halası ve dayısının evlerinde oradan oraya sürgün edilme serüvenini anlatan , aynı zamanda küçüklüğünden beri kafayı taktığı Fatih adında ki genç adama olan aşkı siz değerli okurlara sunuluyor...

İslam, aşk, mizah ve aksiyon dolu bir kitap... "Hayır! Lütfen kelepçe takmayın! Ben kaçmam zaten, lütfen takmayın." "Sana uzat elini dedim!" diye sert şekilde tekrar etti memur. Onun tekrarına karşı bende tekrar rica edip takmamasını istedim ama dinletemedim. Çaresizce uzattım bileklerimi, elim titriyordu, ama korkudan değil, üzüntüden... Memur kelepçeyi bileklerime geçirip kilitledi. Okulun birincisi olduğumu öğrendiğim bu günde ödülü mü alıp zafer kürsüsünde konuşma yapmam gerekirken, kelepçemi takıp sanık kürsüsünde hakime savunma konuşmamı yapmaya gidiyordum... ____________ İnstagram : _elakalem_

Mizah içerir. UYARI! Bu kitap romantizm veya aşk kitabı değildir! Tamamen dinimizin gereklerini anlatmayı kendine gaye belirleyen yazarınızın minik bir kitabıdır. Mizahi bir anlatım kullanılıp, okuyucuları sıkmamaya özen gösterilmiştir. Şansınızı deneyip kitaba bakmanız sadece bir iki dakikanızı alacaktır. Pişman olmayacaksınız.. 🍫🌈🍫🌈🍫🌈🍫🌈🍫 Defne kardeşimiz fazlasıyla egolu,havalı ve evlenmeye çok sıcak bakmayan, #bekarliksultanliktir heştekiyle gayet mutlu yaşayan, kalp ve damar cerrahlığı bölümünde asistanlık yapan bir genç kızdır. Onur ise en az Defne kadar havalı ve bir o kadar da artist bir doktordur. İslami dalda kendisini fazlasıyla geliştirmiştir. Fazlasıyla olgun bir beyefendi olan, tam bir Mr. Maydanoz'dur. Kitabı okursanız ne demek istediğimi çok iyi anlayacaksınız.. 🍫🌈🍫🌈🍫🌈🍫🌈🍫 Dikkat! Kitap saçmalıklardan esinlenme yazıldığı için saçma şeyler olma olasılığı fazlasıyla yüksektir. @DIKISSASKINA'ya sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum, kapak için..

Eczane gibi çalışan yayınevleri. Tefeciye bir ton borç. Tuhaf bir yazı atölyesi. Kitaplar aracılığıyla yayılmaya çalışan tehlikeli bir virüs. Teksas'ta belalı bir kumarhane. Ve bir de biz, ben ve o. Başkalarının deyişiyle: Morfin ve Vitamin.

Kader baştan çizmişti hayatlarını. Bütün roller dağıtılmış, her ayrıntı düşünülmüştü. Yağmurlu bir günde karşılaşmışlardı. İkisi de sinirli ikisi de birbirinden öfkeliydi.Yavuz tesadüf diye düşünürken Esra tevafuk diye içinden geçirmişti. Bu kadar zıt fikirliyken nasıl bir yaşam kuracaklardı? Aşk mıydı? Yo.. Hayır, onlarınki aşk evliliği değildi. Peki neydi, iki insanın yaşamlarını birleştiren? Soluksuz bir aşk hikâyesinin yanı sıra onları sürükleyen zorluklarda yer alıyordu. ..OLMAZSA OLMAZIMSIN...

"Özür dilerim." "Dileme.Ben özür diliyor muyum? Sana köpek gibi aşık olduğum için senden özür diliyor muyum?" *** O benim öğretmenimdi, bana nasıl güzel sevilir o öğretti.

Çatık kaşlarının ona nasıl bir hava kattığından habersizdi. Sinirli? Korkunç? Belki de her ikisi fakat bu bile yüzünün güzelliğini gölgeleyemiyordu. Düşüncelerimi, dişlerini sıkarak söylediği kelimeler böldü, "Benden uzak dur." Sol omzumda topladığım saçlarımı serbest bırakırken, attığım şiddetli kahkahayı bastıramadım. Gururuma dokunmuş muydu? Biraz. Pes edecek miydim? Hayır. Ben bir kızdım, o ise erkek. Ve kesinlikle yanlış replikleri paylaşıyorduk. "Bunu, benim söylemem gerekmez miydi?"

[Bazen doğru insanı yanlış seversin.] Hüzünlü bir güzellikti adam. Acıyla karılmış; azapla yoğrulmuştu... Ama öyle güzeldi ki, genç kadın biraz daha yaklaştı yatağa. Gözleri kapalı olduğundan göremediği şiir işli bakışlarının bergüzarına sarılıp kahverengi saçlarının alnına dokunuşunu, kaşlarının gözlerini saran kavsini seyretmeye durdu. Rüyası olmak istedi adamın, onu böyle huzura erdiren olmak istedi. Sonra dokunmak istedi yüzünün latif çizgilerine, hayal olmadığını bilmek istedi. Lakin ona avuçlarını süt bardağına bastırmaktan ötesi düşmezdi. Öylece adamı içine yazana kadar seyretti, sonra da yüreği yaralı arkasını dönüp gitti.

[Kader düğümünü istesen de çözemezsin.] Adam yüreğinin demirden hudutlarıyla, yalnız bir adamdı.Kadın çaresizliğin kıyılarında, hüzünlü bir kadın. Ve hasbelkader adamla kadının, kadınla adamın hayatları düğümlenecekti.