© Telif hakkı yazara aittir. "Neden ismin Mihrimah değilde Mihrima?" Bu sorduğu soruyla birlikte kafamı sağ tarafa çevirdim. Şaşırmıştım açıkçası. Hele de bu Melih olunca normaldi yani. Ben ona o da karanlığın hüküm sürdüğü, sadece ayın varlığını gösterdiği gökyüzüne bakıyordu. "Aslında adım Mihrimah fakat babam nüfus müdürlüğünde Mihrima olarak yazdırmış." dedim ve onun baktığı yere, gökyüzüne baktım. "Anlamı ne?" bu soru, beklemediğim yerden gelmişti. "Bilmem...hiç araştırmadım. Babam, güzel anlamı olduğunu söyler." "Güneş ve ay" "Hıh?" hıh nedir Mihrima. "İsminin anlamı... Güneş ve ay" şuan suskunluk heryerimi esir almıştı. Düşünün kalbimin attığından bile emin değilim. Öyle bir sessizlikti içimdeki. Cidden bunları söyleyen Melih miydi? ". İnsanlar isimlerinin anlamı gibidirler derdi babaannem. On yıl sonra bu sözü şimdi, daha yeni anladım." inanmayacaksınız ama bunları söyleyen gerçekten de Melih 'ti. Not : HİKAYENİN HERHANGİ BİR YERİNDEN ÇALINTI OLURSA YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR.

Ateş cansunun yanağına elini koydu "Sen yoktun o zamanlar çocukluğum da en çok yağmuru severdim ben ... Ne zaman bir dert gelse bana, yağmur yağar , dinler,dokunur ve topraktan kalkan o kokuyu koklardım ... Ateşim sönerdi ... Sonra büyüdüm ... Gözlerini gördüm ,yandım , yağmur yağdı , Ve ilk kez sönmedim ... Ben yağmurdan daha fazla bir seni sevdim Hikmet Anıl ÖZTEKİN Bu şiir bizim hikayemizi anlatıyor cansu sen yağan yağmur bense alev alev yanan ateş ... "

Labirent gibi sokaklarda gördüğüm her kapıyı ittirerek saklanabileceğim bir yer arıyordum. Açılmıyordu kapılar. Ardımdaki adamın bakırcıların çekiç seslerini anımsatan ayak sesleri her an daha da yaklaşıyordu. Dar sokaklardan birine daha girmiştim ki bir anda yol bitti. Bu bir çıkmaz sokaktı. Kapısız, penceresiz yüksekçe bir duvar önümü kesiyordu. "Seni öldüreceğim!"dedi korkunç ses. Çaresizce dönüp sesin sahibine baktım. Nevfel etrafımı çeviren üç duvardan daha geçilmez görünen cüssesiyle karşımdaydı. Yarım bir gülümsemeyle baştan aşağı süzdü beni. Ayaklarımın buz kestiğini hissettim. Beton zemine çıplak ayaklarla basıyordum. Ölülerin de önce ayaklarının soğuduğu geldi aklıma. "Leyla..." Nevfel korkunç suratında alaycı bir ifadeyle bana doğru geliyordu. Sanki onun her adımında ruhum biraz daha çekiliyordu. Korkudan sıklaşan soluğum boğazımda düğümlendi. O yaklaştıkça ölüm de yaklaşıyordu. "Gelme! Aradığın kişi ben değilim!"diye bağırdım geri giderek. Sırtım duvara dayanmış, ölüm burnumun ucuna kadar gelmişti. Kaçacak yerim yoktu artık. Nevfel şeytanı hatırlatan ateş gibi elleriyle kolumu yakaladı. "Sen Leyla'sın!" ... ✔️Bütün kurgularım, içindeki ufak hikayeler, sözler, varsa şiirler dahil bana aittir. Alıntı yaptığım durumlarda bunu belirtiyorum. Öncesi de sonrası da çalıntı ihtimaline karşın (her bir değişikliği dahil) çeşitli yollardan korunmaya alınmıştır. Benzer kurgularla karşılaşırsanız lütfen bana bildirin. Bütün kurgularım özgündür. ✔️ Başlama: 27.11.2016 Final: 18.02.2018 Kelime sayısı: 78.095

"Kızımın sana 'anne' demesinden daha fazlasını istiyorum." Söylediği kelimelerdeki kararlılığı çökmüş omuzlarını kuvvetlendirirken, omzuna sabitlenmiş safir mavilere bakmaya devam etti. Ve Dünya'nın kaşlarını çatmasıyla, sol yanında sertleşmiş kayalarına dalgaların dokunmasını sağlayan harelerde, söylediklerinden hiçbir şey anlamadığını görebiliyordu. "Senden kızıma 'kızım' demeni istiyorum. Çünkü Zeynep seni ilk gördüğü andan beri bunu duymak istiyor. Sen ne zaman ona adıyla seslensen gözlerine yerleşen umut yıkılıyor. Kızım sana bu kadar umutla bakarken ona bir anne gibi davranmanı istiyorum." Dünya, hala daha elinde tuttuğu kâğıttaki kelimelerin bu kadar anlam barındırabilmesinin şaşkınlığını yaşarken, safir mavilerini "Bu yüzden..." deyip duraksayan Asrın'ın yüzüne çevirdi. İki günlük sakalının arasında gülümsemesiyle derinleşmiş çukurlarına düşmek üzere olan gözlerini ilk kez çukurlara rağmen kısılmayan kara gözlerini buldu. Ve beş dakika öncesine kadar gözleriyle okumakla yetindiği şart sahibi tarafından kulaklarına doldu. "Kızımın annesi olur musun?" Kızımın annesi olur musun?... Babasının altı yıl önce şakağına dayadığı silahın ölüm fısıltılarını ağlayarak bölen uğur böcüğünün, annesinin dokuz yıl önce kaybettiği hayallerini verecek olan bıdığı oluşuydu. Kızımın annesi olur musun?... Bu bir evlilik teklifi değil, bu Dünya'nın yazabileceği tüm şartlara karşılık yazılabilecek bir annelik şartıydı! Dipnot: Klişe gibi gözüken ilk bölümlere katlanarak, yedinci bölüme gelirseniz; gidişatın çok daha farklı olduğunu göreceksiniz. ***Her bir kelimesiyle "Kızımın Annesi Olur Musun?" benim için değerli bir hazine olmakla beraber finali de dâhil tüm kurgusu belli olup, tamamen bana aittir.Değerli hazineme değer verdiğiniz için şimdiden teşekkür ederim...

? Fırtına YAMAN - Huzur YAMAN ? Seven göz müydü yoksa kalp miydi? Evliliklerine karar kılınan iki kişi... Biri Huzur... Diğeri Fırtına... Biri hayatımızda sakinliği, mutluluğu simgeler iken, Diğeri yıkımları, çöküşleri, acıyı simgeliyor... Kızın adı Huzur... Adamın adı Fırtına... İsimlerini yan yana getirdi kaderleri ve Huzur' un Fırtına' sı oldu... Yayınlanma Tarihi: 24.11.2015

Onlar ayrı dünyaların iki ayrı insanıydı.Onlar birbirlerine uçsuz bucaksız dağlar kadar uzaktılar. Genç adam nerden bilebilirdiki zengin gösterişli hayatının tam ortasına düşen büyüleyici bir taşa aşık olabileceğini , nereden bilebilirdiki Tesettürlü bir kıza aşık olabileceğini ve en önemliside o kız için hayata tekrar başlayacaktı. Ama genç kız kendisini seven adamın aşkını yok sayacaktı.Gururu bu aşkı yok sayacaktı.Genç kız adamın gözlerine bakmayacaktı. O diğer kızlardan farklıydı Kendisini günaha sürekleyecek adamın ne gözlerine ne de sözlerine bakmayacaktı. Telif Hakkı Saklıdır.Telif hakkının ihlali sonucunda işlem başlatılacaktır. Bayan @vuslatz

DÜZENLENECEK... EN İYİ #20. Spiritüel (19.01.19) #1 2019 (09.02.2019) Dupduru güzelliği vardı. Bakmaya kıyamadığım, ilmek ilmek içime işleyen. Papatyayı çok severdi, daima papatya kokardı. Nisa... Ben kim miyim? Sevmeyi bilmeyen, hayatı acı ve öfkeden ibaret olan. Mutsuz ve acımasız bir adam. Peki bizi ne birleştirdi? Dini bir hikaye olmamakla birlikte içerisinde dini unsurlar bulundurur. Story of revenge : NİSA How Can love and revenge? now is the time of love. #15.07.15-15.07.18

Ayşem: 21 yasinda dinine düşkün inatçı hemşirelik 4. Sınıf ögrencisi tatlı hemşiremiz. Burak:24 yaşinda zengin ailesine rağmen inatla hayallerinin peşinden koşan yakışıklı doktorumuz. ***

~ spiritüeller de 1.sıradayız.... Yavuz aşkı simgelesede aşka inanmayan ve evliliğe inanmayan bi adamdı. En büyük nedenide ablasının boşanmasıydı. Şûra saf ve temizliği simgeliyordu. Gözünden haramı sakınan bi tertemiz genç kızdı. Hayali her genç kız gibi ahlaklı bi erkek ile evlenmekti. Onların çakışma noktası ne bi asansör nede bir çarpışma sonrası aşk. Onların çakışma noktası bi sinema salonun da kavgadan dolayı başlar ve o zaman anlarlar birbirleri için yaratıldıklarını... ALINTI - şûra!! Yavuz'un sesini duyunca nedensizce akıyordu gözlerimden yaşlar. - sus!!! İnilti şeklinde çıkan sesimle yavuz , cıklayıp - beni dinlemeden ne sen çıkacaksın bu odadan nede ben !! Sessiz ama bi o kadarda ürkütücü çıkan sesle korkarak - ne anlatıcan nasıl yalan söylediğimizi mi? Yoksa nasıl zevk aldığını mı? Sahte bişekilde gülerek - hayır nasıl can çekiştiğimi anlatıcam !!! Kaşlarım havalanırken - hıı ne ?? - bak bu yalan bi sene en geç iki sene sürecek sonra sen sağ ben selamet !!! Sahte bi şekilde gülüp tam bir şey diyecekken - sözümü kesme!! Dediğim gibi en geç iki sene aynı evde iki yabancı!! Zaten babaannemlerle aynı evde katiyyen kalmam çünkü bizimde özel işlerimiz var !! Hızla koluna yumruğumu geçirip, gözyaşlarımı elimin tersiyle silip - pislik !! Bana bak başta söyl- - evet evet ! Birbirimize dokunmak yasaktı!! Başımı eğerek kafamı salladım. Yavuz ayağa kalkıp kapıya doğru gitti ve kapının kolunu tutup başını omuzunun üstünden bana çevirip - ha bu arada karıcım haftaya gelinlik bakıcaz ve hafta sonu düğünümüz var ona göre !!! ♡♥♡ İKİ inatçı keçi , ve iki inanılmaz uyumlu çift... ŞurYa çifti'nin en güzel masalına siz özel konuklarımız hoşgeldiniz...