Onun gri kaldırımda oturup sigara içmesini bekleyen küçük kızdım ben. Bakışları bana döndüğünde 'Acaba ne için kızacak?' diye kendini korkutan Ufaklıktım ben. Gülümsediğinde ona hayran olan, onun güzelliğinden canı yanan biriydim ben. Bana sarıldığında bulutların üzerinde uçan onun Küçüğüydüm ben. Ben Su Yıldırım...
Hakim kararı verdiğinde bir süre şaşırmış şekilde baktım, gülümsedim. "Anlamadım, ben şimdi çıkıyormuyum? " "Evet, birdaha ki mahkemelere gelmen şartıyla.. " Hakimin ağzından çıkan kelimeleri tek tek duyduktan sonra yüzüme daha fazla gülümseme yayılmaya başladı. Sonunda kurtuluyorum şu siktiğimin yerinden. Birdaha gel...