Kitabınızı atın tanıtalım..

Aynadaki yansımama baktım. Terden saçlarım yüzüme yapışmıştı, Normalde beyaz olan yüzüm, bembeyaz kesilmişti. Her ne kadar güçlü olduğumu iddia etsem de zayıf duran yansımama daha fazla bakmadım. Musluğu açıp soğuk suyu yüzüme sertçe çarptım. Bir süre eğik bir şekilde yüzümden, saçımdan süzülen su damlacıklarının tezgahta son buluşunu bilinçsizce izledim. Bir damla iki damla üç, dört... İzlediğim nokta yavaş, yavaş bulanıklaşıyordu. Artık, tezgahı yada üzerine damlayan damlaları fark bile edemiyorum. Aklımdaki kahrolası sesler yine yükselmeye başladı. Kendimi heran yaşayabileceğim zihinsel patlamaya hazırlıyordum. "APTALSIN SEN, APTAL! " Zihnime dolan öfkeli ve nefret dolu, uğultular dolar gibi oldu. Sesleri kısabilecekmişim gibi şakaklarımı ovuşturdum. Tabiki bir yararı olmadı. Zihnimin, içerisinde ki sesler kim olduklarını bilmediğim bulanık yüzler gözümün önüne beliriyordu. "İŞE YARAMAZ, APTALIN TEKİSİN. HER ŞEY SENİN YÜZÜNDEN." Her şey kontrolum altında, endişelenecek bir şey yok! Bunlar gerçek değil... Bilincimi kaybetmemek için sürekli kendimi uyarıyordum ama zihnimdeki nefret ve kin dolu bağırışmaları susturmayı başaramıyordum. Sesler tekrardan yükselmeye başladığında başımı daha sert şekilde ovuşturdum. Dikili kaldığım aynanın karşısından ayrılıp yan tarafımdaki duvara doğru kendimi bıraktım, sırtım sert duvarla buluşup yavaşça aşağıya kaydı. Korkak, küçük bir kız çocuğundan farkım yoktu. Bu düşünce bende büyük bir kahkaha atma isteği oluşturmuştu. Boğazıma sert bir kahkaha emri gönderdim ama çıkan ses boğazımı yakan kuru öksürükten farksızdı. Başımı, dizlerime iyice yaslayıp gözümün önüne gelen karanlık siluetleri yok saymaya çalıştım,tanıyamadığım yüzler üstüme, üstüme geliyor iyice boğulup nefes almamı engel oluyorlar. "Siz gerçek değilsiniz!

Bir sabah uyandığımda hayatımın bu kadar değişebileceğini nerden bilebilirdim ki? Anne ve Babamı öldü bilirken, onlar beni terk etmişti. Birde bu yetmiyormuş gibi, baba diye sığındığım amcam öte yandan anne diye sarıldığım yengem beni koca yalanlarla büyütmüşlerdi. Üstüne üstlük ne zamandır var olduğunu bilmediğim bir kalp hastalığım çıkmıştı ortaya. Ve bunca derdime, tasama rağmen hep yüzümü güldüren ve her şeyi unutturan bana 'Kalp Hastam' diyen Barış... Onunla güzelleşen bu zorlu yaşam mücadelemde beni kim bilir neler bekliyor neler ? ...

Paran kadar düşünebilirsin. Düşünebildiğin kadar güvendesin. Robotlarla akıl savaşına hazır mısın?

Bu kitap gönlünüzün tercümanıdır okuduğunuzda kendinizdende birşeyler bulacaksınız..

"Özgürlük nedir "sorusu tartışılmaya açıktır. Herkese göre bir tarafa çekilen bu kavramın kesin bir tanımı yoktur. Ancak günümüzde ortak paydalarda buluşularak özgürlük kavramı şekillendirilmiştir. "Özgürlüğün tanımını halen tam olarak yapan olmamıştır" dedim. Bu tezimi şu şekilde kanıtlamak istiyorum. "Özgürlük nedir" dediğim zaman küçük bir kız şu cevabı verecektir: "Yeteri kadar şeker tüketebilmektir." Bir genç kıza göre; gecelere kadar korkusuzca dışarıda dolaşabilmektir Bir mahkuma göre; masmavi gökyüzünü kucaklamak, uzun bir mesafede koşmaktır. Genç bir delikanlıya göre; son sürat araba kullanabilmektir. O zaman kime göre özgürlük, neye göre özgürlük? Sizce bunların hepsini içine alacak bir özgürlük vaadi var mıdır? Özgürlük kavramının sınırları belli değildir, tanımının da kısıtlanarak yapılması mümkün değildir.

Arkadaslar olabilecegim kadar sizlere yardımcı olmaya çalışacağım bana tanıtılacak kitaplarınızı özelden mesaj olarak atın bende hem wattpad Hikayem de hemde instagram sayfamda paylaşayım daha çok kişi görsün kitabiniziz daha fazla okunsun benim amacım arkadaşlar sadece yeni başlayanlara yardım etmek onun dışında çıkarım yoktur. instagram adresim: wattpad_kitap_tanitimii

Bazen kaybolursun. Şiir bulur seni.