ÇEVRİMİÇİ
Öncelikle şu konuda bir anlaşalım. Normal değilim, o da öyle.
" Çok aptalsın. " dedi gülerek. " Beyin gelişimi üçüncü sınıfta durmuş biri için fazla iddialı bir cümle oldu. " Lafı böyle yapıştırırlar canısı. Şuanda ben gülüyordum. Havalı bir şekilde arkama döndüm. Bir iki adım attım. Atamadım. Resmen sakarlığın vücut bulmuş haliyim. Ben yerden kalkmak için çabalarken o kahkahala...
Son kez yukarı baktım. Kafamı kaldırdım ve onu gördüm. Gökyüzünü değil, onu görüyordum. Elinde onu ilk kez gördüğüm zamanki siyah güller vardı. Gülümsedim. "Siyahtan vazgeçmiyorsun." dedim yumuşak bir sesle. Başını salladı. Bu kez o gülümsemiyordu. 1 Haziran 2016 Tüm hakları saklıdır © Not: Hikaye içeriği bakı...
Tüm dünyam gözümün önünde yok olurken, tek başımaydım. Cızırtılı sokak lambalarının altında yürürken orada, karanlıkta ses çıkarmadan beni izlediklerini biliyordum. Daha doğrusu, hissediyordum. Ara sıra bana zarar vermeye niyetleniyorlardı, fakat bu onlar için kötü sonuçlanıyordu. Çünkü üzerimde birkaç bıçak ve 2 gümü...