Meredith Wine to jedna z najlepszych uczennic w szkole. Jej życie można śmiało nazwać idealnym, jednak kiedy dziewczyna traci ojca, a na jej drodze pojawiają się problemy, zmienia się nie do poznania. Staje się bezczelna, kłótliwa, a także obojętna na wszystko. Jej dobre oceny znikają, a problem z matematyką, której nie umie zbyt dobrze, nasila się. Dopiero po przeprowadzce do Brighton dziewczyna otwiera oczy i z pomocą sympatycznego sąsiada podnosi się po upadku, naprawiając wszystkie błędy. Dzięki korepetycjom z Shawnem jej oceny polepszają się. Czy sąsiad odegra w życiu Meredith większą rolę niż korepetytor od matematyki? Zwykłe korepetycje pozostaną tylko korepetycjami? Może wyniknie z tego niesamowita przyjaźń lub coś więcej? OPOWIADANIE PISANE W WIEKU 15 LAT, WIĘC ZA WSZELKIE BŁĘDY I NIEDOCIĄGNIĘCIA PRZEPRASZAM. KIEDYŚ JE POPRAWIĘ :)

I nikt do tej pory nie zauważał tej siedemnastoletniej dziewczyny w jasnoróżowym swetrze, siedzącej w ławce podczas pierwszego tygodnia szkoły, oprócz pewnego młodego nauczyciela geografii.

-Stoję teraz blisko niego,tak blisko,że czuję ciepło jego ciała,jego zapach.Cholera,ten zapach!Orzeźwiający żel pod prysznic i...Czyżby Armani?Tak,tą cudowną woń poznałabym wszędzie. Stawiam na blacie kolorowy kubek i w tej chwili czuję czyjeś ręce na biodrach.Mike obraca mnie i przyciąga do siebie tak,że przywieram do jego nagiej klatki piersiowej.Zsuwa dłonie niżej i podnosi mnie za tyłek do góry,po czym sadza na blacie i staje między moimi nogami.Cały czas patrzy mi w oczy.Ma bardzo hipnotyzujące spojrzenie. Mike,nie czekając na moją reakcję,obdarza mnie drugim i namiętnym pocałunkiem.Ten facet smakuje obłędnie!Cała scena trwa raptem pół minuty,a ja mam wrażenie,że spędziłam w jego ramionach wieczność.Milutką wieczność. Wraz z końcem pocałunku,kończy się ta niewiarygodna namiętność i powraca zdrowy rozsądek. Michael wychodzi z kuchni i zostawia mnie,a ja dotykam koniuszkiem palca obolałe od pocałunku wargi.