Samantha Anderson's life was finally coming together. She had gotten into her dream school, NYU, received an opportunity to intern at the newest fashion agency, Tomlinson Designs, and had a boyfriend who loved her dearly. Life is good, until Harry Styles, an incredibly rich investor, walks into her life. Harry is filled with crude comments and unkind words. Yet, Samantha can't seem to get him out of her head. #6 in FanFiction Trailer(s) [WATCH THEM IN HD PLEASE]: https://www.youtube.com/watch?v=PloKqRN5Jcg https://www.youtube.com/watch?v=Rlr2CSy5inM&feature=youtu.be https://youtu.be/G-ul1d08f8E

"Avucunun içini parçalayan bıçak gibiyim," diye fısıldadı bıçağı sıktığı avucunun içinde oynatarak kendisine doğru çekerken. Avucumda oluşturduğu derin yarık boğazımda biriken kan damlalarının gözyaşı olarak yanaklarımdan ateş topu gibi yuvarlanmasına neden olduğunda acı damarlarımın içinde zift gibi dondu. Saçlarımın arasından kulağıma dokunan dudakları tekrar hareketlendi. "Varlığım canını acıtacak kadar keskin." Ağlamak istiyordum, avucumdaki yarık öyle hızlı bir şekilde kanla doldu ki, parmaklarımın arasından sızan acıyı hissedebiliyordum. Ruhum bedenimdeki tek bir noktadan çıkmak istiyordu. Beni parçalıyordu, dışarıdan içeriye gölgesi devrilen yağmur damlalarının katili camdı. Derin bir nefes alırken burnundan verdiği nefes tüylerimin diken diken olmasına neden oldu. Nefes alışı bir vazgeçişin izlerini taşıyordu. ''Ama oradayım, sen nefes almadıkça bir anlamım yok.''

Hazel Harper isn't your average girl. Haunting events from her past have kept her inside her own little bubble, a wall that she has subconsciously build over the years. As new people emerge into Hazel's life, she realises how much she has been missing, she also realises that people aren't always who you think they are. Everyone knows that through the hardships there is always that little ray of sunshine and maybe Hazel's ray of sunshine will be the boy who is covered in ink. ~*~*~*~ Current cover made by @makeshiftwords. Go and follow her. Previous cover made by @ilovepizaaaa. You should definitely follow her too. Highest ranking: #1 in teen fiction.

İlk defa nerede, ne zaman tam bir karşılaşma-tanışma yaşayacağımızı çoktan belirledim. İkincisini. Ve üçüncüsünü. İlk randevumuzu binlerce defa prova ettim, elbette aylar önce satın aldığım kıyafetlerle. Onun ilk sevgililer günü hediyesini çoktan aldım. İrlanda aksanını konuştuğumda kimse bana dönüp; “Hey sen, aptal İngiliz!” diye bağırmıyor ve yemekler başta olmak üzere onun diyarı hakkında her şeyi biliyorum. Tıpkı onun gibi.

Öldürmek için eğitilen kuklalar, buna karşı çıkan bir genç kız. Silahını birine doğrulttuğunda ne kadar masum olabiliyorsa, o kadar masum. Katillerle beraber gülebilecek kadar acımasız; ama bunu reddedecek kadar saf bir kızın cehenneme ön hazırlığı.

*Perseus Yayınevi ile kitap olmuştur. Hayatın kimilerine göre daha acımasız davrandığı bir avuç insanın yaşamı er ya da geç kesişir. Yaşam piyesinde, bir amaç için paylaştırılan rolleri oynamaksa fanilerin kaçınılmazlığıdır. Yasak Meyve, kişilik bozukluğuna sahip bir kızın 'sıradan' olana uyum sağlama mücadelesidir. Yaşama güdüsü etini, kemiğini terk eden birinin tutunduğu cılız ve titrek umudun mücadelesi. Yasak Meyve, doğum ve ölüm arasındaki esnek çizgide, hayatın aleladeliğini kabullenmeyip sınırların dışında yaşamayı tahayyül eden Ecrin'in potansiyelinin hikayesidir. Eşsizin, sıradana ulaşma çabasının beyhudeliğini ECRİN'den dinle, geçmişin kirini bir gölge gibi taşımanın ağırlığını ARAS anlatsın sana. Kendi değerine, başkalarının sadaka gibi verdiği sevgiden pay biçmeyi SAYRA'dan, en yakın olmak istediğine adım dahi atamamayı KUTAY'dan, hırsın talim ettiği yolda yürüyen insanın deforme olmasını YAĞIZ'dan öğren. Yolun sonuna gelindiğinde asıl meselenin varılan yer değil, yolculuğun kendisi olduğunu BENDEN öğren.

Yüzünün her noktası ezberimdeydi. Kulak memesinin bitiminde beşgen şeklinde tuhaf olduğu kadar öpmeye de doyamadığım bir beni vardı. Kulak memeleri ayrıktı, bu yüzden o beni öpmek benim için hiçbir zaman zor olmamıştı. Elmacık kemikleri o kadar belirgindi ki, profilden bakıldığında birer tepecik gibi duruyordu. Kirpikleri uzun değildi fakat kıvrık ve gürdü. Onlara baktığınızda, kesinlikle kıskanırdınız. Dudaklarını nasıl tarif edebileceğimi bilmiyordum, henüz bu tanımı karşılayacak kelimeler ortaya çıkmış olamazdı. Aksi durumda bunu bilirdim ve onun dudaklarını boşa götürmezdim. Sadece şunu söyleyebilirim, dudaklarına baktığınızda, tüm vücudunuz ateş almış gibi hissedersiniz. Ya da, bir okyanusta boğuluyormuşsunuz da ciğerleriniz isyan ediyormuş gibi. Gözleri çözmesi en zor olan yeriydi. Hafif çekik, iri ve yeşil. Soyadı gibi durgun suların yeşili. O, benim huzur veren mavi hislerimi, şehvetle harmanlayıp siyaha dönüştüren kişiydi.

“Birincisi-” “Harika, bir de maddelemiş.” gözlerimi devirdim. Beni önemsemeden, devam etti. “Birincisi, kimse bilmeyecek.” “Hah, ben de insanlara piçin tekiyle düzüştüğümü anlatmak için ölüyordum.” Sen bilirsin, der gibi omuz silkti. “İkincisi, duygusal hiçbir şey istemiyorum,” yüzünü buruşturmuştu. “Onlar olmayacak, tamam mı? El ele tutuşmam, asla dudaktan öpüşmem. Şu ağlama şeyleri beni her zaman hasta eder, bu arada.” şüpheyle yüzüme baktı. “Bir de bana aşık olmazsan, sevinirim.”