"Nesin sen bir tür koruyucu melek mi ?!" Arkasından seslendim. Beni duyduğuna emindim ama yine umursamadan seri adımlarla yoluna devam etti. Peşinden gitmekten yoruldum ama o beni peşinden sürüklemekten bıkmamıştı. Küçük bir kız çocuğu gibi peşinden gidiyordum.Onun bir adımı benim nerdeyse üç adımıma eşitti. Eh adam da güzel uzun bacaklar vardı sonuçta, "Hey! bi dursan artık !?" Cevap vermeden kaldırımdan inip karşı yola adımladı.haliyle beni umursamadan ilerleyen adamın kolundan tuttum ve bedenini kendime doğru çevirdim. Zolsa durdurmayı-ya da sadece hızını kesmeyi- başarmıştım.Hani alkış seslerim? "O kadar zaman peşinden geldim bari adını söyle ?" Tek kelime dahi etmeden yüzüme baktı. Sağa doğru adımladı bende onunla birlikte adımladım. Bu seferde sola doğru adımladı,yine onu taklit ettim. "Senden kurtulamıycakmiyim ben ?" Ağırlığımı tek ayağıma verip, kollarımı birbirine doladım "Hm bi düşünelim, Tabiki hayır " dedim. Sıkıntıyla nefes verdi. Bir elini kaşeli siyah uzun kabanının cebinden çıkarıp omzuma koydu sonra da hafif eğilerek konuştu,(lanet olası dağlar kadar boy farkı.) "Bak ufaklık, beni tanımana izin verirsem kusursuz bir katil olursun.O yüzden fazla zorlama öldürmek sana göre değil" Elini omzumdan çekti. Kabanın yakalarını yukarı kaldırdı, eli cebinde sağımdan geçip gitti. Kollarımı iki yanıma düşürdüm, çatık kaşlarla gittiği yöne doğru döndüm,hala söylediklerini anlamaya çalışıyordum. Pekala az önce burda n'olmuştu? ...29.03.2015...

Suçluluk duygusunun ve depresyonun yapış yapış karanlığı içinde yolları kesiştiğinde bir hayalet "yaşamayı bekleyerek ölen" iki insanı bir araya getirecek.

Luna ve Harry'nin hikayesi unutulmuş bir doğum günü, kirli aile sırları ve dört mevsim yeşil ağaçlarla dolu bir ormanı bir araya getirdi. original writer @seasidestyles Thanks for your permission.

' Sen gelmeden önce tek umursadığım eğlenmekti..'