Bu bizim imtihan hikayemizdi... Kavuşmak yada kavuşamamak değil, bizim hikayemiz hidayete tam anlamıyla teslim olmanın filmiydi.. En zor olan şeydi sabretmek. Ve biz sabretmenin en küçük örnekleriydik... Her hata ve her doğru da bir hikmet arayışı olmasaydı eğer, bizde zehirli balı tadan ahmaklardan olurduk... Selamü...
Hare, anne ve babasının ölümünden sonra intikam arzusu içinde ki amcasının yanında kalmaktadır ve kendisine miras kalan mal varlığından dolayı öldürülmesi için verildiği yerde adım adım ölüme gittiğini düşünmektedir. Sonunda o an gelirde. Ölüme giderken -gözlerinin safir mavisi dışında- görmediği, tanımadığı bir cella...
"Oku! Yaradan Rabbinin adı ile! O, insanı bir kan pıhtısından yarattı. Oku! İnsana bilmediklerini belleten, kalemle yazmayı öğreten Rabbin en büyük kerem sahibidir." (Alak,96:1-5) Oku! Yani İkra yazıyordu. Cümlenin tamamının altı bir kaç kere çizilmişken, Oku! Yani İkra yazılarının altı daha fazla çizilmişti. Bu bir...
On üçüncü bölüme kadar düzenlenmiştir. Diğer bölümler yavaş yavaş düzenlenip tekrar yayınlanacaktır.
Çatık kaşlarının ona nasıl bir hava kattığından habersizdi. Sinirli? Korkunç? Belki de her ikisi fakat bu bile yüzünün güzelliğini gölgeleyemiyordu. Düşüncelerimi, dişlerini sıkarak söylediği kelimeler böldü, "Benden uzak dur." Sol omzumda topladığım saçlarımı serbest bırakırken, attığım şiddetli kahkahayı bastıramadı...
Öyle bir seveceksin ki yüreğinden kimse ayıramayacak. 17eylül 2014-29mayıs 2015
Ya ölecekti, ya yaşayacaktı. Ya boşverecekti, ya yardım edecekti. Ya üzülecekti, ya sevinecekti. Ya sevecekti, ya sevilecekti. Monoton, sakin, sessiz bir hayatı vardı onun... Pek bir şeyi takmazdı hayatta... Ama hayatta olmayı seviyordu.... Çevresindekileri seviyordu... Elbet bir gün gidecekti faniden ama o bugün olsu...
Hayat bir saklambaç, Zeynepse ebe.. Bulması gereken bir çok yolu, aklına bir daha kaçmamak üzere sobelemesi gereken o kadar konusu var ki.. Hakkıyla oynayabilecek miydi bu oyunu?
