Adam güçlü esen bir Poyrazdı.Kız ise kendi sularında boğulan mavi bir Denizdi.Adam çok acımasız ve kendini düşünürdü.Kız ise hiç bir şeyden habersiz saf bir duru su misaliydi. Genç adam mavi gözlü kıza yaklaşırken ona bakar bakmaz nefesinin kesildiğini hissetti.Genç kızın Bütün vücudu olgun kıpkırmızı bir çilek gibi kokuyordu.Adam bu kokuya resmen 'mest' olmuştu.Hiç bir zaman onu bir kardeş gibi görmemişti. Adam birden kendinden bağımsız bir şekilde ellerini kızın yanaklarına koydu.O anda bütün vücuduna elektirik akımı sarmıştı.Adam her defasında bu karşısındaki kıza sözde baş belası diyordu.Ama normalde o onun tatlı baş belası oluyordu, Derin bir nefes alarak gözlerini kapadı ve kelimeler dökülüverdi dudaklarından.. "Tüm siyahlılığımla gökkuşağın olmaya geldim'' ********* 10/2/217 genç kız edebiyatında birinci sırada!

Hayattan çok fazla bir beklentim yoktu. Yalnızca beni annem kadar çok seven biri daha olsun istemiştim. Sanırım bu listenin başında da babam vardı. Kendisi birkaç yıl önce annemi çok üzmüş, sonrada yurt dışında kendisine yeni bir yuva kurmuştu. Biricik karısı ve kızı... Beni özlediği için çağırdığında, giderken aklımdan ne geçiyordu hala anlamış değilim. Ondan sevgi beklerken beni çok kırmış, bana iftira atan kadına inanmayı tercih etmişti. O günden sonra tek varlığım annemdi artık. Buraya kadar her şey sıradandı. Ta ki; ben onun tek varlığı olmaktan çıkana kadar. Aras Güven; burslu olarak okuduğum Güven Koleji'nin veliahtı. Onu kısaca tanımlamak gerekirse; ukala, egoist, her kızın gözdesi, umursamaz, yakışı... Öyle biri işte. Ha birde, benim yeni üvey abim. Birgün hayatımın aşkını bulup gideceğimden, onu yalnız bırakacağımdan korkan annem Aras'ın babasıyla evlenmişti. Kim bilebilirdi ki, hayatımın aşkını onun getirdiğini? * * * 06.04.2016 ~ 06.04.2017