'Sen Asla iyi olamazsın Lucretia. Sen kötü olarak var oldun. Dehşet acı kaos ve kan bunlar seni güçlendirir iyilik, işte onun olduğu yerde sen yok olmaya mahkumsun. Seni İyiliğin ve saflığın varlığını sürdürebilmesi için yarattık. Tıpkı siyahın olmayacağı bir yerde beyazın değerinin olmaması gibi. Sen olmalısın ki iyilik için hala bir savaş verilebilsin.'

Soğuktu... Küllerinden ankakuşu olup yeniden doğamayacak kadar. Ümitsizdi... Hayal kırıklığının sarmaladığı o korku ve güvensizlik... Olmaz dedirttiriyordu. yeniden başlamak için çok geç Vazgeçmek içinse çok erken İki köprü arasında ki bir arastasın sanki Etrafında dikenler dikenlerse katlanılmak için tek bir gülden yoksun Bu acımasızlık değilde neydi?