-TAMAMLANDI- " Beni telefonuna kelebek diye kaydetmişsin.. O kadar özel olduğumu bilmiyordum.." " Hissettirseydim bilirdin. Ama özel olduğun için falan değil. Kelebek tam anlamıyla seni temsil ediyor.. Bilirsin, kelebeklerin ömrü 2 gündür.." "Sen bana yangın ol efendim, ben sana Rüzgar..."

"Bir gün bu lanet olası yerden çıkacağım göreceksin..! " "Elbette çıkacaksın, cesedini burada tutacak değilim.." Vampirler tarafından kaçırılan 99 melez ve bir insan... Hedef 100 melezdi. Kimse onun insan olduğunu bilmiyordu. Artık hayatta kalmak için tek bir şansı vardı. İnsan olduğunu saklamak. Oysa Tutsak edildiği binada bunu gizlemek neredeyse imkansızdı. Ya kaçmak..? İmkansız... Peki ya daha da imkansız olan ne vardı? Aşk..? -Umut ettiğin kadar özgür, korkak olduğun kadar TUTSAK olursun-

-TAMAMLANDI- Çocukluktan beridir sevdiği amcasının oğlu Ali ile evlenen Süreyya, düğün bittikten sonra hayallerini kurduğu eve eşi ile birlikte girer. Sonrasında beklenmedik bir şekilde Ali'nin zamansız ölümü ile karşı karşıya gelir. Bir sene boyunca onun acısı ile yaşamaya çalışır ve günden güne kahrolur. Aradan geçen bir senede cesaretini toplar ve eşinin mezarına bir kez olsun sarılabilmek için memlekete gider. Saatler sonra ise kendini eşinin mezarında değil, düğününde bulur... Aşırı dram içerir, söylemedi demeyiniz... Keyifli okumalar...

-TAMAMLANDI- Bilgilendirme: Kız saplantılı şahısa aşık olmuyor. Klişe değil, sürükleyici. " Şimdi buradan bir adres seç. Sonra orayı bul. Eğer seni bu halde içeriye alırlarsa benden kurtulursun... Ama eğer almazlarsa seninle o kapının önünde sevişirim. " -Peki ya her şey o akıl hastanesine kapatılmasıyla değilde, oradan kaçmasıyla başlarsa? Saplantılı bir hemşire tarafından zorla akıl hastanesine kapatılan Şeyda, kimseye deli olmadığına inandıramaz ve ne yaparsa yapsın hastaneden kaçamaz. Ancak asla pes etmez ve yapılan bütün kötülüklere rağmen direnir ve kurtulmanın bir yolunu arar. Nihayetinde hastaneye yeni atanan psikolog Miraç ise ona bir şekilde inanır ve hastaneden kurtulması için hikayesine ortak olur. Artık işler gittikçe tehlikeli olmaya başlamıştır ve insanların deli olmadığına inanmalarını bekleyecek zamanları yoktur. İkisi de artık kendi hayatlarından kayıp vermeye hazırdırlar. Ancak bu süreçte ikisini de sırlarla ve tehlikelerle dolu bir yol bekler. Onları bir araya getiren şey aslında basit gibi görünen tehlikeli bir oyundur. Sıradan bir deli ile doktorun hikayesi biranda hayatta kalabilme mücadelesine dönüşür. Açığa çıkmayı bekleyen onlarca sır ise yollarına engel olarak çıkmaya devam edecektir. Tek bir kişi yani "Saplantı" herkesin hayatını alt üst edecektir ama her şeyin bir sonu vardır, Saplantı'nın da! -Bir delinin hikayesi ama hangi delinin? Gerçekten deli olan kim?

"Tüm gökyüzünü gözlerine taşımışsın. O maviliği bazen kara bulutlar örtmüş, bazen sağanak almış; hiç utanmadan akmış gözlerinden bir bir..." "Sana herkes kıymış ama sen kimseye kıyamamışsın. Nefret edenlere inat hep daha çok sevmişsin. Her yürümeye çalıştığında düşmüşsün. Sana çelme takanlar düştüğünde de, onlara el uzatan yine sen olmuşsun." "Sen, senden nefret eden bu koca gökyüzünü, hiç gocunmadan gözlerine sığdırmışsın. Yağmurun en ufak bir damlası bile kimseye değmesin diye hem de..." Gelecekten şimdiye uzanan ince bir ip... Bir gece, gördüğü bir grup adamın hayatını değiştireceğini bilemeyen bir kadın. Zamanın acı gerçeği karşısında imkansızı oldurmaya çalışan bir adam. Kapı aralandı, gelecek göründü... İki farklı zaman, iki farklı insan. Ve bundan doğan bir aşk. Zamana karşı verilen bir mücadelede kazanan kim olur? Zaman mı yoksa aşk mı? Burası, zamanın hiç görmediğiniz yüzü. Akrep ve yelkovanın, dakika ve saatin çok ötesinde... Burada, zaman hakkında bildiklerinizi unutun. Buradasınız. Zamanın durduğu o noktada.

Beni sevebilir miydi gerçekten? Böylesi kötü bir adam, sevgi nedir bilir miydi? ▪▪▪ ID1826RG

Dünya'nın bilinen bir dengesi vardı. Yöneticiler zekaları ve farklı renkteki gözleriyle ayrılan varyeteleriyle bir kıtada; Koruyucular doğayı kontrol ederken bir kıtada; Katiller doğuştan savaşçı olmalarına rağmen derilerini hiçbir silah delemediği için kendi içlerinde tek damla kan akıtmayan kılıçlarıyla bir kıtadalar. Döngü sorunlar zincirini bir çığ gibi büyüttü. Farklılıkların çatıştığı bu dünyada renklerin savaşı başladı. Peki kurtuluş neydi ya da kimdi? ▪GİRİFT serisinin ilk kitabıdır.

Teoman: Dün gece sövüp sövüp suratına telefon kapattığın kişiyim ben Elçin: Ya ne dün gecesi ne telefonu hiçbir şey hatırlamıyorum ne saçmalıyorsun? Teoman: Sen hala uyuyor musun? Elçin: Kısmen Elçin: Mesaj sesine uyandım aptal Teoman: Çok belli Teoman: Dün gece uykulu uykulu arayıp paket aşımı yaptığın için sövüp sövüp telefonu kapatmıştın Teoman: Bunu hatırlıyor musun? Elçin: Ah evet! Elçin: Sen o tüm bağırmalarıma rağmen sesini sakin tutan beni kanser eden müşteri temsilcisi misin? Teoman: Bingo! Teoman: Uyanmaya başladın sanırım Elçin: Ne istiyorsun lan benden? Elçin: Yaptırdığınız aşımlar kitlediğiniz faturalar yetmedi mi andaval Teoman: Az bir hakaret etmeyi kes kızım ya Teoman: Fark ettiysen seni müşteri hizmetleri hattından aramadım kendi telefonumla yazdım Elçin: Yani? Teoman: Hiç sese aşık olunabileceğine inanır mısın? * * Güncel sorunumuz paket aşımı!

Bilinmeyen Numara: Kendine iyi bak, gün gelir ben bakarım. Karantina günlerinde canınızın sıkıntısı gitsin diye geri döndüm, hem beni çok zorlamayacak bir kurgu, hem kolay yazabileceğim hem kafa dağıtabileceğim falan... Veee çok sık bölüm gelecek haberiniz olsun. Kısacasıııııı iyi okumalar yavrularım :*

Bir kıvılcım yaktım karakterlere. Dumanı Yiğit oldu, alevi Defne. Defne Tanyeli biraz deli, fakat mekanikte efsane! Beyni kodlarla sarılı ve bunun sebebi, dünyanın en iyi Hackeri olması. Kızıl saçlarını ateş sanan bir askeri var, kendisi Yüzbaşı. Yiğit Yekta, Defne Tanyeli ile tanışmadan önce kızıllardan kesinkes nefret ederdi! Yani ne o öyle, palyaço gibi her telden çalmak? Laflarını ona birer birer yediren Kızıl Fırtına, Yiğit'i cehennemden çıkarıp mum alevine çevirdi; yine de Yüzbaşı Yiğit Yekta, sadece kızılına gelince yekten bir mumdu. Birde taburuna sorun bakalım, Yiğit Yektayı? "EMRET KOMUTANIM!" "Tabi emredeceğim mına koyim. Rütbeyi boşuna almadık ki?"