insan değişebilirmi...bilmiyorum ama insanın herşeyini kaybedince ölümüde öldürmeyide kabul edeceğini biliyorum. İnsan kararsızdır,kararsızlık tehlikeye insan tehlikelidir,tehlike ölüme ölüm ise...İNSANDIR

Yeni bir şehir de yeni bir okula başlayan bir kızın hikayesi...

Sonra gece üstümü örttü, yıldızlı gece göğüne benzeyen gözlerine bakmaya fırsat bulamadan.

Hiç bu kadar aşağılanmamıştım. Kendinizi yüzüstü bırakılmış gibi hissedersiniz ya öyle bir durumdayım. Şimdi aşık mı oluyorum ben bu pisliğe, amacı ne ki bu garip adamın.

Evli bir çiftin kadının ihanetinden sonraki durumu ve kocasının ișkencesi.

Hayatını dövüşmeye adamış umursamaz bir serseri... Yorgun bir kız... Araftaysan eğer cehennem bile güzel gelir... Vur ya da öl.... Sev ya da kaybet...

Gece boyu izledim; Çadıra düşen gölgesini. Peçesini indirişini, Sigarayı yakışını.. Üfleyişini geceye.. Yer yer çadıra dönüp bakışını.. Nefes alıp verişini.. Gözlerinde hiç korku yoktu, deli cesareti okunuyordu yüzünün her köşesinden. Büyük kalabalıklarda dahi kaybolmayacak bir güce sahipti. Herkese göz gezdirirdiniz de onun duruşu dönüp tekrar bakmanıza neden olurdu. Bu farklılık gizlenemeyecek türdendi. Siyahlara bürünmesi gecede kaybolmasına yetmiyordu. Karanlıklar içinde bir karanlık, ama günden daha aydınlık.. [Gerçek kişi ve olaylarla bağlantısı yoktur. Tarihi bir değer taşımamaktadır ! Yazar Cadillac değil, at sürmek istediği için fi tarihini seçti. ] Tüm hakları saklıdır. ~31.12.2015~

Yıllar boyunca geceleri evine gelip, kendisini izleyen o adamdan kaçan Sahra sonunda gerçekleşlerle yüz yüze geldi. Tek hatası, eski sevgililerine benzeyen kadınları saplantı haline getiren adamla aynı barda olmaktı. Adamın sınırları yoktu, kadının ise kaybedecek çok şeyi vardı. Sahra şanslıydı, onu kurtaracak olan adamda o gün, orada bulunuyordu. Tüm geçmiş ve gelecek birbirine kaderin düğümleriyle bağlanmıştı, kadının tüm hayatı katilin kanlı ellerinin arasındaydı. Saplantı mı daha üstün olmalıydı yoksa aşk mı? |11.06.15 tarihinde yazılmaya başlanmıştır.| #1 Aksiyon

Arızanın ta kendisi olan adam DOĞU ÜZEYİROĞLU! Ne çok iyi ne çok kötü. Onu acımasızlaştıransa kardeşinin bir başka kıza ondan habersiz nakil edilen kalbi. Batu'nun kalbini geri almaya ant içtiği günlerin azabını ise yaşam çiçeği yeni oksijen almış İnanç Gürmen çekecekti. Sessizliğin içinden doğmuş Ekinezya. Bütün sessizliğini Doğu Üzeyiroğluna karşı bozmuş hazırcevap bir dişi. Kızılperestin acılarına göğüs geren, Her darbesinde dimdik ayakta duran, İblisin cazibesine kapılan Gürmen kızı. Nakil edilen kalbi ARIZALI geri alabilecek mi? Peki ya bu savaşta ölüm olsa? Kalbi aldıktan sonra pişmanlıklar sarsa? Geri dönüşümü olmayan yollara direksiyon çevrilecek mi? COPYRİGHT © TÜM HAKLARI SAKLIDIR